Test: BMW F 800 GS (2012)

Inhoudsopgave
Test: BMW F 800 GS (2012)
Specificaties
Fotogalerij
Video
Alle BMW tests

BMW

BMW F 800 GS rechts donkerHet zal trouwe bezoekers van Stadsmotor.nl niet zijn ontgaan dat de test van de BMW F 700 GS grotendeels handelde over de zithoogte. Klopte die helemaal, bij de tweelingbroer F 800 GS klopt er geen snars van. Is de 700 de kleine broer van de 800? Nee. De 800 is de te grote broer van de 700.

We zullen de hele verhandeling over de zithoogte van de BMW F 700/800 GS niet herhalen. Lees daartoe vooral de test van de F 700 GS, die we qua rijgemak en wegligging beschouwen als misschien wel de beste BMW van dit moment. Voor de gemiddelde motorrijder in elk geval.

Zou je de nieuwe F 800 GS – gezien zijn naam die overeenkomt met de cilinderinhoud – moeten beschouwen als de motor waarvan de eveneens nieuwe F 700 GS is afgeleid, die stelling gaat niet helemaal op. Ja, de 800 maakt de toevoeging GS (Gelände/Strasse) helemaal waar door zijn vermogen om ook vet offroad te kunnen gaan, maar nee, de 700 is op straat gewoon beter.

Waarom dan 'slechts' € 10.100 betalen voor de 700 en maar liefst € 12.350 voor de 800 als je toch nooit offroad gaat?

De vergelijking gaat mank. De F 700 GS had helemaal geen GS moeten heten, maar F 700 SS, van Spaß/Straße: lol/straat. Maar 'SS' op een Duitse fiets zetten is sinds 1945 marketingtechnisch een risicovolle zaak, en dus hebben de marketeers van BMW 'm maar GS genoemd, om 'm toch maar in een (goed verkopend!) hokje te kunnen plaatsen.
Toch ontkomen we niet helemaal aan een vergelijking tussen de 700 en de 800, omdat de fietsen frame en blok delen.

Stilstaan!
Bestuurder X (1.95 m): "Allereerst is het zaak om er überhaupt op te komen. Bij de 700 heb ik kennis mogen maken met het gepolijste knopje van de kofferophanging. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Dat ik grijs ben, maakt mij geen ezel, het is een andere motor en mijn geheugen wordt ook slechter. Meer smoesjes heb ik niet, maar wel een blauwe plek aan mijn rechterknie. Echt waar, opletten bij het opstappen. Eenmaal in het zadel mag ik vaststellen dat ik met mijn voeten dichter bij de motor moet staan om ze plat op de grond te krijgen. De zitpositie is hoger (zes centimeter) en mijn onder- en bovenbenen maken een ruimere hoek dan op de 700. Dat is prettig."

Bestuurder Julian (1.75 m of zo): "Het vreemde aan deze motor is dat de F 800 GS van 2011 mij prima beviel. De 800 van 2012 bevalt mij totaal niet. De zit is veel te hoog, waardoor ik zelfs af moest stappen om de motor achteruit te rollen en bij elk stoplicht hoorde ik door m'n oordoppen heen de automobilisten achter mij bulderen van het lachen. Het is blijkbaar geen gezicht als je half op je zadel moet zitten om met moeite een voetje aan de straat te zetten. Voor wat voor mensen zijn deze motoren gemaakt? Ik ben niet bijzonder kort of lang, maar gemiddeld van lengte en toch voelt het allemaal veel te groot."
Julian 2Julian
Julian en de GS. Dit is dus zonder photoshop, hij staat er gewoon naast en achter.

Rijden!
Bestuurder X: "Wegrijden is zo gedaan en de eerste hobbels worden zonder protest genomen. Van het marteltraject is bijna niets te voelen. Op een stuk waar ik de 120 km/u kan rijden, doe ik dat ook en daarbij valt op dat de 800 rond de 6.000 tpm wat trillingen aflevert, tot in de voetsteunen, maar niet in de handvaten. Bij de langsrichels op mijn traject is de 800 onrustiger dan de 700. Niet veel, maar merkbaar. Bij mijn vaste rookplek van overpeinzing is het gewicht, dat door de voorvork en de velgen rond de 13 cm hoger komt, voelbaar. Bij krap sturen over losse ondergrond is de 800 niet zo speels als de 700. De naloop is 22 mm meer dan op de 700. Weer op straat in de lange bochten is de 800 niet zo strak als de 700, maar mijn laarzen worden ook niet op straat bijgeslepen. Tijdens het rijden dwalen mijn gedachten vaker naar de 700 dan ik voor de rit had kunnen denken. Ook al zijn de jubelverhalen van de vakbladen tot in mijn bovenkamer doorgedrongen, ik kies de 700."

Bestuurder Julian: "Als je eenmaal rolt, doet de zithoogte er verder niet toe. Rijden doet de 2012 ook anders. Waar de 2011 vrolijk hokte, bokte en met liefde zelfs een wieltje wilde lichten, komt de 2012 voornamelijk extreem soepel van z'n plek. Het is allemaal veilig en voorspelbaar, maar eigenlijk ook een beetje saai. Gekke fratsen worden zelfs helemaal niet meer geaccepteerd, want zodra een wiel los wil komen door hoogteverschil of draaisnelheid, grijpt het computer management systeem in. Bijzonder irritant. Stel dat je een leuk grindpad tegenkomt en even flink wilt graven of je wilt soepel van een verhoging af springen? Daar is deze motor toch voor gemaakt? Helaas, de computer grijpt in zodra de pret begint. Gelukkig is dit on-the-go uit te zetten. Als ik de gashendel opendraai en de motor luistert niet, ben ik er klaar mee. Levensgevaarlijk! Mocht de dokter je bij je geboorte hebben laten vallen waardoor je niet zo goed snapt waarom je niet altijd op nat gras, tramrails, putdeksels, olievlekken et cetera vol het gas open kan blèren, heb je een computer nodig die voor je nadenkt. Hetzelfde voor de remmen: abs! Brrr...
Lange afstanden rijden op de snelweg dus? Ook niet. Het kan allemaal wel, maar de motor voelt toch het best aan in de stad. Korte stukjes, optrekken, remmen en de bochten door. Mits je met je voetjes bij de grond kunt natuurlijk. De 800 voelt wat onzeker op hogere snelheid. Geregeld zette het voorwiel een stapje opzij. Dat kan met het weer te maken hebben gehad, maar waarom heb ik dit op mijn eigen motor dan niet? Kortom, wat moet je dan met die extra kilo's, grotere zithoogte en extra pk's? Meer pk's zijn altijd welkom, maar de rest is voor mij geen zinnige toevoeging in de stad. Wat deze motor wel fijn maakt, is het ongelofelijk soepele blok. In de eerste versnelling zet je misschien nog vraagtekens bij het opendraaien van de gashendel, maar zo bokkerig als het vorige model is het niet meer. Het blok loopt onwerkelijk soepel door de toeren heen. Tot ongeveer de helft van het toeren bereik heb je zelfs totaal geen last van trillingen. Maar zodra je de naald richting het einde draait loopt het blokt duidelijk rottiger en trilt alles heviger. Maar daar wil je eigenlijk ook niet in rijden. Alle pret zit ónderin. Het blok is zó soepel en de uitlaat is zó fluisterstil dat het bij het stoplicht soms lijkt alsof de motor is afgeslagen."

Offroad dan?
Bestuurder X: "De 800 heeft echt de capaciteiten voor terrein in huis, ik zie het alleen niet gebeuren. De gemiddelde motorrijder komt in zijn leven soms één zandpad tegen, op vakantie een stukje grindweg op de camping en, als je het groepsgevoel wil volgen, ook een stukje bosweg. Dat is het zo'n beetje.
Iemand in mijn omgeving beweerde dat hij toch zeker twintig procent van de kilometers die er binnen een jaar onder hem weg rollen in het terrein rijdt. Met een gemiddeld kilometrage van 8.000 km zou dat neerkomen op 1.600 km/jaar. Daarop werd het even stil in dat gesprek. Na wat wikken en wegen kwamen er 160 km/jaar uitrollen. Dat is dus twee procent. Daarvoor zal ik geen volbloed enduro in huis halen. Bij de 700 was ik gretig op zoek naar de ontbrekende pk's , maar met de trillingen rond de 120 km/u in gedachten, denk ik dat ze die dan kunnen houden."

Nee, de 2012 F 800 GS komt er niet best vanaf naar het oordeel van onze testers X en Julian. Dat wil zeggen, vergeleken met zijn voorganger en/of de F 700 GS. De vorige 800 was echter iets minder geciviliseerd, maar toegankelijker, en de 700 is zó perfect in balans dat de 800 er eigenlijk bij voorbaat al alleen maar van kon verliezen.

Is er dan niemand die de 800 wil?
Jawel, bestuurder Michiel, ondergetekende.
Me realiserend dat de 700 beter stuurt en prettiger rijdt dan de 800, geeft de 800 me het gevoel onoverwinnelijk te zijn. Ik heb met een lengte van 1.91 m geen last van de zithoogte, en met een bijpassende breedte past het grote stuur me als gegoten. Met mijn tamelijk universele motorgebruik –winterhard woon-werk, file, ff naar het centrum, boodschapje, Ardennetje, Eifeltje – ben ik het stadium dat het allemaal zo snel mogelijk moet ruimschoots voorbij. Daar staat tegenover dat ik eigenwijs ben tot op het bot en me niet graag laat tegenhouden door welke omstandigheid dan ook, en dan spreekt de term 'unstoppable' – die BMW voor alle motoren hanteert maar m.i. alleen echt de F 800 GS geldt – me bijzonder aan. De 800 mag niet zo strak sturen als de 700, maar is nog altijd zo goed dat je er ook met wat minder braaf weggedrag niet zomaar mee in de problemen zult komen. Het soepele blok leent zich prima voor lage snelheden, maar is vinnig genoeg om de hel los te laten op de ondergrond, wat dat ook moge zijn. Een offroad-rijder ben ik niet en zal ik nooit worden wegens te oud en te bang om te vallen, wat niet wegneemt dat ik graag rechtdoor mag rijden op rotondes en het soms prettig vind om de trap te nemen, al zit ik op de motor. En sommige verkeersdrempels... vragen er gewoon om om genegeerd te worden. Ik zal niet beweren dat de 800 het beste in me naar boven haalt, maar de marge die de motor biedt voor alternatief weggedrag is ruim. Daarnaast kun je er uitstekend mee toeren en is hij niet te zwaar om 'even te pakken'. Om pk's geef ik niets, zolang het er meer dan zeventig zijn. Topsnelheid interesseert me niet, zolang ik op de Autobahn maar met volle koffers op 150 km/u kan blijven hangen. De F 800 GS is alles wat ik in een motor zoek, als basis van wat ik echt wil. Want reken maar dat ik er nog heel wat aan zou vertimmeren voordat-ie echt naar wens is.
Dan nog zal de 800 niet zo vanzelf sturen als de 700. Voor mij is ook dat onbelangrijk, want ik kan zelf sturen.
De BMW F 800 GS is geen allemansvriend en zal dat nooit worden. De BMW F 800 GS is een beetje als mijn vrouw: een ranke maar wilde feeks waar niemand zijn vingers aan wil branden. Maar waarmee je wel alle kanten op kunt, zelfs de goede.

Deze motor is ook geschikt te maken voor het A2-rijbewijs.



 

Aangepast zoeken
FacebookTwitter
Voorpagina Alle TESTS BMW Test: BMW F 800 GS (2012)

Disclaimer - Privacy Policy