Sinds kort mogen op de J.P Heijestraat in Amsterdam-West snorscooters niet meer op het fietspad. Ze zouden te veel overlast veroorzaken voor fietsers. Nu dus voor het overige verkeer. Tenzij dat alleen nog maar uit gemotoriseerde tweewielers bestaat natuurlijk.

Ik stond nog maar aan het begin van mijn carrière als stukkiesschrijver toen ik met een oudere collega in een destijds net geïntroduceerde Mercedes-Benz 190E door centrum Amsterdam reed. Op mijn opmerking "Dat licht stond op rood" antwoordde hij: "Dit is Amsterdam".
Ik geef toe: ik was nog groen wat betreft kennis van grootstedelijk verkeer. Het jaar was 1982, kan ik herleiden uit de introductiedatum van genoemde 'baby-Benz', en ik dus achttien jaar oud. Randstedeling was ik al die tijd al geweest, maar ik kwam bij gebrek aan rijbewijs of de noodzaak een stadscentrum te bezoeken logischerwijs nooit met eigen vervoer in een stadscentrum.
Dat veranderde dus vanaf ongeveer 1982, toen ik de wijdere wereld in trok en niet alleen de weg leerde kennen in de binnensteden van Amsterdam, Rotterdam en Utrecht (Den Haag en Leiden kende ik al van geboorte), maar ook in de echt grote steden van de wereld. Het was namelijk de tijd dat men nog nooit van economische crises had gehoord en stukkiesschrijvers zo goed als volcontinu over de hele aardbol werden gejaagd.
Wat ik daar leerde, sloot aardig aan bij de woorden van mijn collega: "Dit is Amsterdam". Het betekende natuurlijk: "Dit is een stad, hier gelden andere regels, namelijk: geen regels."
Het is niet mijn bedoeling om de totale anarchie te verdedigen, maar wie weleens in een stad komt – en zeker in Amsterdam –, weet dat daar inderdaad andere, ongeschreven regels gelden. De overheid mag voorzien in een pakket wetten dat slechts bedacht lijkt om zo veel mogelijk mensen, zo vaak mogelijk te laten zakken voor hun theorie-examen voor het rijbewijs, in de stadse praktijk houdt vrijwel niemand zich daar aan.

Groot was dan ook mijn vermaak toen ik in de krant zag staan dat Amsterdam-West de regel had ingevoerd dat snorscooters voortaan niet meer op het fietspad mogen rijden. De reden: fietsers zouden last hebben van de brede en vrijwel altijd – 97%! – te snelle snorscooters. En de reden voor mijn hilariteit: als er toch één soort weggebruiker is die volstrekt, volkomen, volmaakt driedubbeldik schijt heeft aan welke verkeersregel dan ook, is het wel de Amsterdamse fietser. Amsterdamse snorscootereraars (zo'n 25.000) komen op een goede tweede plek, want die hebben in elk geval nog verlichting die het meestal doet. En dan als stadsdeel – uitgerekend 'prachtwijk' Amsterdam-West – de illusie hebben dat een nieuwe regel voor uitgerekend die twee soorten weggebruiker ook maar enig effect zal sorteren... Ja, daar kan ik best vrolijk van worden.

De nieuwe regel zal in West worden beschouwd als alle andere regels: een reden voor de politie om je aan te houden. Het Amsterdamse verkeer is een chaos en daar zal geen enkele regel ooit iets aan veranderen. Al zou de gemeente nog honderd extra regels bedenken of juist alle regels afschaffen, het zal geen verschil maken. De automobilisten in West klagen desgevraagd over de nieuwe verordening omdat na de brommers nu ook de snorscooters de weg op moeten en het dus nog onmogelijker wordt om je daar voort te bewegen zonder iemand van z'n sokken te rijden, maar de zorg is ongegrond. De snorscooteraars zullen blijven doen wat ze nu ook doen: rijden waar ze kunnen, zo hard mogelijk, of dat nou mag of niet. Buiten Amsterdam-West zal niemand er last van hebben, want als je er niet woont, heb je er niks te zoeken.

Interessant wordt het pas als de regel algemeen wordt ingevoerd (en dat wil Amsterdam). Dan wordt de stad inderdaad nog minder toegankelijk voor de auto en kom je er alleen nog door op een tweewieler. Het veiligste vervoermiddel is dan de motor, en dat heeft onder andere te maken met de helmplicht. Straatrovers verplaatsen zich altijd per snor- of bromscooter en kiezen per definitie zwakke slachtoffers. Met een helm op je kop ben je niet makkelijk te identificeren als zwak of sterk en van een motor weet zelfs de domste straatrover dat hij er niet aan gaat ontkomen op een bromsnor. Daarnaast is een motor zó snel dat je groepen jongeren (denk aan de 'Acht van Eindhoven') al voorbij bent voor ze überhaupt in de gaten hebben dat je eraan kwam.
Het zijn niet de eerste zaken waar je aan denkt als je een motor overweegt als vervoermiddel voor in de stad, en mensen buiten de grote steden zullen zich hier misschien niets bij kunnen voorstellen, maar wil je aan de 'gezelligheid' van de grote stad ontkomen, dan kun je maar beter snel zijn.

Michiel Heemskerk
27 januari 2013

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}