Files zijn niks leuk, en al helemaal niet als ze in je eigen straat staan, maar de file die deze week mijn wijk in een wurggreep hield, was toch wel erg grappig...

De situatie

1: een brug in een doorgaande weg in mijn woonplaats, wegens onderhoud gedurende een week afgesloten voor verkeer.

2: een onvoorstelbare hoeveelheid niet te missen, ENORME, GELE BORDEN met letters die zelfs De Telegraaf niet in voorraad heeft, zó groot. De teksten: BRUG AFGESLOTEN VOOR ONDERHOUD IN DE PERIODE blabla, DOORGAAND VERKEER NIET MOGELIJK.

3: Honderden, honderden en nog eens honderden automobilisten die toch gewoon de weg in de richting van de brug inslaan, om pas bij de blokkerende hekken met daarop welbekende witte borden met de rode rand wakker te worden en de keuze te maken: linksom keren en terugrijden, zoals met ENORME PIJLEN aangegeven op ENORME BORDEN AAN WEERSZIJDEN VAN DE RIJBAAN, of rechtsaf slaan mijn wijk in. Waar – ZOALS AANGEGEVEN met borden doodlopende weg! – geen doorgaand verkeer mogelijk is, en nooit is geweest, maar slechts om het sinds de jaren tachtig aanwezige vierkant huizen kan worden gereden. Rechtsom én linksom. Met hetzelfde effect (en dan sommigen nog keren ook!). Namelijk precies dáár uitkomen waar je net vandaan kwam, bij de ingang van de wijk. Waar een stoplicht staat dat hooguit drie auto's per keer doorlaat. En waar je – o mirakel – nog altijd niet over de brug kunt.

Je begrijpt, beste lezer, de file kwam van twee kanten. Muur- en muurvast stond de wijk. Uren per dag! En dat begon al in de ochtend. De gehele week werd ik niet wakker van mijn gezin of kwetterende vogels, maar van het geschraap en gebots van te lage auto's over de soms gemene drempels in de straat.
Nooit gedacht dat ik daar zo veel lol van kon hebben.

Vanmorgen stonden in de kranten weer verhalen over het nieuwe plan van aanpak voor de chaos in de Tweede Coentunnel. Een inhaalverbod en het dimmen van de verlichting links (wit) en rechts (rood) aan de tunnelwanden, omdat met name die laatste het onderscheid met remlichten zou vermoeilijken.
We schudden nog maar even het wijze hoofd, want de vele botsingen hebben niks te maken met inhalen, maar met geen afstand houden, wat iedereen weet die dagelijks door de tunnel rijdt.

En dat remlichten niet te onderscheiden zouden zijn van de verlichting rechts op de muur... Met het bovenstaande over mijn wijk in gedachten:

ALS RODE LAMPEN OP EEN AUTO OPLICHTEN, REMT DIE AUTO!

ALS LAMPEN OP EEN MUUR ROOD ZIJN, REMT DIE MUUR NIET!

EEN MUUR STAAT STIL!

EEN MUUR KAN NIET REMMEN.

EEN MUUR HOEFT NIET TE REMMEN!

HIJ STAAT STIL!

STIL!

We leven in een land waarin automobilisten geen onderscheid kunnen maken tussen een medeweggebruiker en een muur. De Nederlandse automobilist is stekeblind of te belazerd om uit zijn ogen te kijken. Geen enkele maatregel gaat de rotzooi in de Tweede Coen verhelpen, behalve het afsluiten voor verkeer. Maar vermoedelijk komt het hele zooitje dan door mijn wijk rijden, dus doe dat maar niet.

Michiel Heemskerk
6 september 2013

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}