De reden dat mensen ondanks de ellende in het verkeer niet uit de auto stappen, is al jaren bekend: de auto wordt beschouwd als verlengstuk van de woonkamer, en zo lang je niet op de plaats van bestemming bent, ben je dus nog thuis. Tegenwoordig is dit actueler dan ooit.

Want ja, was je vroeger voor je portie gezelligheid (huiselijkheid) in de auto nog afhankelijk van de bekende stemmen van de diskjockeys op de radio – op zich al intens sneu – tegenwoordig bel je je vrienden en familie of neem je ze mee in de social media-apps in je smartphone. Een boete voor het vasthouden van een mobiele telefoon in de auto (als bestuurder) mag anno 2014 dan € 230,- bedragen, niemand lijkt hiervan op de hoogte. De politie zegt erop te controleren, maar in de praktijk krijg je alleen een bon als er per ongeluk een wakkere agent achter je rijdt, en jij zo duf bent dat je dat niet ziet.

Hoewel, duf..?

Hedenochtend rijd ik in mijn woonplaats een tiental auto's voorbij tot het rode stoplicht. Naast mij een dame in een boodschappenautootje, haar bovenlichaam gehuld in een jas met capuchon. De capuchon over het hoofd getrokken. Het hoofd gebukt naar beneden, naar de smartphone waarop wild werd ge-Whatsapp't. Als voorste in de rij voor een rood stoplicht dus. (Mochten meelezende automobilisten zich afvragen waarom motorrijders 'voordringen'...)

Ik snap volkomen dat de auto een verlengstuk van de woonkamer is en moedig iedereen aan zich in de auto net zo te gedragen als in de woonkamer, zolang 'iedereen' zich beperkt tot schone dames en de gedragingen zich beperken tot 'comfortabel' gekleed gaan. Daar namelijk, heeft niemand last van, ook niet in het verkeer.

Helaas zijn er gedragingen zoals die in woonkamers voorkomen die wel (over)last veroorzaken in het verkeer. We noemen dus het kijken naar beeldschermen terwijl je op de weg en het verkeer moet letten, want een auto verschilt in zoverre van een woonkamer, dat een auto zich begeeft in een dynamische situatie, en een woonkamer niet.

Voorts zou ik meelezende automobilisten graag willen meegeven dat een auto dan misschien net zo comfortabel als een woonkamer mag zijn, maar dit nog steeds niet is. Uit ervaring weet ik dat een moderne auto in de winter net zo comfortabel is als in de zomer, waarmee het verschil tussen de twee seizoenen lijkt weg te vallen. Als motorrijder kan ik u echter verzekeren dat dit verschil nog steeds bestaat, en dat – hoewel u dit misschien niet merkt – de banden van uw auto dit wel degelijk merken. In zoverre – want een band merkt niet zo veel – dat het contact tussen band en wegdek in de winter bij benadering niet zo innig is als in de zomer.

Vandaag is het fantastisch weer en vanmorgen heb ik de weg naar mijn werkgever van de dag met uitbundig motorgeweld afgelegd, maar gisteren- en eergisterenavond reed ik in de druipregen, in het pikkedonker. De conclusie: je kunt maar beter wegblijven van de linkerbaan, ook in 2014, waar men ondanks de weers- en lichtomstandigheden doodgemoedereerd bumperklevend de snelheidslimieten verpulvert.

Waarom dit stukje 'capuchon' heet...
In de periode dat ik nog rijles had voor mijn A-rijbewijs, reed ik bij gebrek aan een motorjas eens met een parka met capuchon. Deze capuchon zoog zich boven de 80 km/u vol met wind, daarmee de kraag straktrekkend en mij wurgend.
Dit stukje heet capuchon om te illustreren dat het nogal wat uitmaakt of je in een auto of op de motor een capuchon draagt. Net zoals het hoe dan ook veel uitmaakt voor je verkeersinzicht en je belevening van het rijden of je in de auto of op de motor zit.

Waarbij aangetekend dat motorrijders dat beter in de gaten hebben.

Waar automobilisten best eens over mogen nadenken. En niet alleen in de winter.

Michiel Heemskerk
17 januari 2014

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}