Volgens de berichten is vandaag Top Gear-presentator Jeremy Clarkson ontslagen door de BBC. Aldus komt helaas een onvermijdelijk einde aan het best bekeken en vermoedelijk beste tv-programma ter wereld.

Met wekelijks 350 miljoen kijkers en een jaarlijkse opbrengst van dik 200 miljoen euro is Top Gear voor de BBC de kip met de gouden eieren. Die nu dus geslacht wordt. Zonder iets af te willen doen aan de bijdragen van co-presentatoren Richard Hammond en James May, het programma wordt gedragen door Jeremy Clarkson. En dat Top Gear zonder Clarkson een slap aftreksel is van Top Gear met Clarkson, weet iedereen die ooit een buitenlandse editie heeft gezien. Top Gear is dus ten dode opgeschreven.

Of Clarkson terecht is ontslagen, zal de toekomst – als de advocaten zijn uitgevochten – uitwijzen. Maar hij heeft een medewerker geslagen, en dat mag niet, ongeacht de aanleiding of omstandigheden.
De BBC snijdt zichzelf met het ontslag financieel danig in de vingers, maar zegt geen keus te hebben na eerdere waarschuwingen aan het adres van Clarkson.
Ik begrijp dat de BBC denkt een voorbeeld te moeten stellen, maar vraag me af waar de omroep zich mee bemoeit. Clarkson heeft zijn excuses aangeboden en de belaagde producer Oisin Tymon heeft gemeld geen klacht te zullen indienen. De BBC zal het niet weten of niet willen weten, maar dit is hoe mannen conflicten oplossen: ruzie, vechten, handje schudden, biertje drinken, zand erover, volgende onderwerp.

De eerdere waarschuwingen begrijp ik al helemaal niet. Clarkson is zo politiek incorrect als maar zijn kan, dat is zijn handelsmerk en een wezenlijk deel van het succes van Top Gear. Dat hij daarmee af en toe op iemands tenen staat, kan niet anders. Top Gear is een satirisch programma. Een belediging of doodswens van Clarkson is een compliment. Hoe moeilijk is dat te begrijpen?
Met het ontslag van Clarkson zwicht de BBC voor radicale krachten binnen de eigen organisatie en samenleving die tegen de vrijheid van meningsuiting zijn c.q. bang voor de publieke opinie.
Met het ontslag van Clarkson pleegt de BBC een aanslag op zijn eigen Charlie Hebdo.
Ergens loopt een groep lllloosers met een minderwaardigheidscomplex en overdreven geldingsdrang. "Wij zijn sterker dan Jeremy Clarkson!" roepen ze vanuit hun gefortificeerde kantoortoren.
Er zijn mannen en muizen, en de muizen zijn aan de winnende hand.

Ik denk dat Clarkson veel eerder had moeten beginnen met slaan. En ik denk dat er veel meer Clarksons zouden moeten zijn.
Motorrijders waren ook geregeld het mikpunt van spot van Clarkson. Kunnen motorrijders best tegen. Want motorrijders kunnen overal tegen. Kwestie van mannen (m/v) en muizen (automobilisten).

Michiel Heemskerk, verkeersfilosoof
25 maart 2015

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}