Het was weer eens warm en zoals dat gaat, reed bij mij in de straat plotseling elke dag de Harley die ik anders de rest van het jaar niet zie. Of, beter gezegd, hoor, want mijn hemel, wat maakt dat ding een pokkenherrie.

In het zadel een prachtig gesoigneerde salonbiker van wie je – aan zijn kleding te zien – niet zou geloven dat hij ooit buiten had gereden als je hem niet met eigen ogen voorbij had zien komen.
Ik moest even denken aan het recente persbericht van Harley-Davidson over de Discover More-winnaar Luis Castilla, die op 18 juli Nederland zal aandoen tijdens zijn (quote) 'spectaculaire reis door Europa op een Harley-Davidson Street Glide Special'. Want, jawel: 'Castilla, die zijn reis op 26 mei 2015 in Londen begon, heeft ondertussen in 38 dagen al meer dan 8.500 kilometer afgelegd en zal in totaal zo'n zeventig dagen onderweg zijn.'

Rekenen we even mee?

8.500 kilometer gedeeld door 38 dagen is iets meer dan 223 kilometer per dag, bij een normale werkdag van acht uur nog geen 28 kilometer per uur gemiddeld. Niet echt spectaculair dus, zelfs niet als Castilla ervoor gekozen heeft alleen ruiterpaden te nemen, en dat zal wel niet.

Deze gemiddelde snelheid, waarvoor een getrainde fietser zijn hand niet omdraait, deed me mijmeren over beschermende kleding, aangezien ik nog dezelfde dag in een justitie/politiepropagandafilmpje – Wegmisbruikers of iets dergelijks – een motorrijder aangehouden zag worden om reden dat hij geen motorkleding droeg. De man kreeg geen bekeuring – hij deed tenslotte niets fout, want droeg wel de voorgeschreven helm – maar wel een preek van de (motor)agent, die uiteraard de ene open deur na de andere intrapte over gevaar en zo. Agent: "Je kunt zelf nog zo goed uitkijken, je kunt altijd door een ander worden aangereden!"

GA DIE ANDER DAN AANHOUDEN JA!

Ik redeneer: als je wordt aangereden, als je gevaar niet hebt zien aankomen, heb je niet opgelet.
Het is niet voor niets dat Stadsmotor.nl in motortests altijd let op de plaatsing van spiegels, de grootte en of ze trillingvrij zijn in te zien, en een een voorkeur heeft voor hoge motoren, die goed overzicht op het verkeer bieden.
Ik draag vrijwel altijd een motorpak, maar dat is meer voor comfort dan voor mijn veiligheid. Een pak beschermt tenslotte alleen de huid tegen glijpartijen en zal je niet behoeden voor botbreuken of inwendig letsel als het echt misgaat. En als het zo heet is als de afgelopen week, draag ik alleen de doorwaai-jas, laarzen, zomerhandschoentjes en uiteraard een helm. Met een spijkerbroek tegen de insekten. Dat maakt me geen levensgevaarlijke gek, want de kans dat ik val of aangereden word, is zeer klein. Anders was ik de afgelopen dertig jaar wel vaker gevallen dan drie keer en wel vaker aangereden dan twee keer. De kans dat ik onderweg overlijd, is zelfs nog kleiner, want dat is in de afgelopen dertig jaar nog nooit gebeurd.

Het zijn geen argumenten waar agenten gevoelig voor zijn, maar wat je nou nooit hoort, is dat je je veiligheid zelf in de hand hebt en dat je veiligheid niet bestaat uit een motorpak of – erger nog – reflecterende kleding of hesjes. Die laatste creëren op z'n best schijnveiligheid in je hoofd. Want of je nou in het zwart gekleed bent of in het lichtgevend geel, als je medeweggebruiker niet heeft gekeken, heeft hij je ook niet gezien! Los daarvan ziet het menselijk oog alleen kleuren van objecten waar recht naar wordt gekeken. Objecten in de ooghoeken zijn kleurloos. Kwestie van staafjes en kegeltjes...

Ik beweer: rijd eens wat vaker zonder motorpak. Dat voelt heel naakt. Je gaat er héél voorzichtig van rijden. En die rijstijl moet je onthouden en toepassen als de weer- of verkeersomstandigheden risicovol worden. Dan ben je veilig bezig.

Michiel Heemskerk, verkeersfilosoof
3 juli 2015

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}