PERSBERICHT!

Onderzoek door LSE en Goodyear onthult zeven rijpersoonlijkheden

Kontich/Nieuwegein - Of het nu tijdens de zomervakantie is, of in het woon-werkverkeer, de tijd die mensen doorbrengen op de weg kan veel stress opleveren en frustrerend zijn, zoals aangegeven door sociaalpsychologen van de London School of Economics and Political Science (LSE).

Een langdurig onderzoek naar de sociale psychologie van verkeersveiligheid, gezamenlijk uitgevoerd door de LSE en bandenfabrikant Goodyear, heeft meerdere soorten reacties geïdentificeerd van mensen wanneer zij in aanraking komen met andere verkeersdeelnemers. De uitkomst is gebaseerd op de manier waarop zij omgaan met hun eigen gevoelens en hun onzekerheid, en met het gedrag van andere weggebruikers. Door groepsdiscussies en diepte-interviews met Europese automobilisten hebben de onderzoekers zeven persoonlijkheden gedefinieerd:

1. De Leerkracht: moet ervoor zorgen dat andere rijders weten wat ze verkeerd hebben gedaan en verwachten erkenning voor hun pogingen om anderen te onderwijzen.

2. De Betweter: denkt dat hij/zij is omringd door incompetente nietsnutten en verlaagt zich door tegen anderen te schreeuwen terwijl hij/zij zelf veilig in de auto zit.

3. Het Competitiebeest: moet alle andere rijders aftroeven en is verbolgen wanneer iemand in de weg komt. Hij/zij geeft gas wanneer iemand probeert in te halen of rijdt een gat dicht om te voorkomen dat iemand voor hem/haar komt.

4. De Straffer: wil andere rijders afstraffen voor een mogelijk wangedrag. Kan erop uitdraaien dat hij of zij uit de auto stapt om een andere weggebruiker de les te lezen.

5. De Filosoof: accepteert gemakkelijk wangedrag en probeert dat rationeel uit te leggen. Slaagt er in zijn/haar gevoelens in de auto in bedwang te houden.

6. De Ontwijker: behandelt andere, zich misdragende weggebruikers onpersoonlijk en probeert een confrontatie te voorkomen.

7. De Ontsnapper: luistert naar muziek of voert gesprekken via de telefoon om zichzelf af te schermen. Ontsnappers beperken zich tot geselecteerde relaties zodat hij of zij zich niet hoeft te bemoeien met andere weggebruikers. Het is ook een strategie om in de eerste plaats niet gefrustreerd te raken.

Deze 'rijpersoonlijkheden' komen naar boven wanneer ze in aanraking komen met andere weggebruikers.

EINDE PERSBERICHT!

Of nee, eigenlijk niet, maar de rest van het serieus bedoelde persbericht is tamelijk oninteressante blabla over de 'onzekere sociale omgeving' die de openbare ruimte is, en de conclusie luidt dat ons gedrag in het verkeer afhangt van het gedrag van anderen (duh) en tevens dat we niet altijd dezelfde persoonlijkheid zijn. Ook dat is amper een verrassing.

Voor wie het niet had opgemerkt, het onderzoek is uitgevoerd onder automobilisten. In hoeverre het zich laat vertalen naar motorrijders... Niet, zou ik zo zeggen.
Motorrijders hebben te maken met alle zeven autopersoonlijkheden, maar ondervinden daar weinig tot geen last van aangezien (slimme) motorrijders altijd vallen onder categorie De Ontwijker, met dit verschil dat een motorrijder niet probéért een confrontatie te voorkomen, maar deze per definitie voorkomt door simpelweg altijd door te rijden, waar een psychisch doorslaande automobilist vroeger of later hopeloos vastraakt in het verkeer.

Ik persoonlijk voel me een combinatie van De Betweter: denkt dat hij/zij is omringd door incompetente nietsnutten en verlaagt zich door tegen anderen te schreeuwen terwijl hij/zij zelf veilig in de auto zit. en uiteraard De Filosoof: accepteert gemakkelijk wangedrag en probeert dat rationeel uit te leggen. Slaagt er in zijn/haar gevoelens in de auto in bedwang te houden.

Uitleg: ik denk niet dat ik word omringd door incompetente nietsnutten (De Betweter) – ik weet het zeker – en negeer elk gedrag, dus ook wangedrag (De Filosoof). Alleen schreeuw ik niet tegen medeweggebruikers en heb ik geen behoefte om andermans gedrag rationeel uit te leggen, omdat het me geen hol interesseert.

Verkeersfilosoof die ik ben, vraag ik me weleens af waarom mensen nog autorijden als het zo veel frustratie oplevert, terwijl de aanzienlijk goedkopere en relaxtere oplossing voor stress in het verkeer zo voor de hand ligt. Maar ja.

Michiel Heemskerk, verkeersfilosoof
11 september 2015

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl