Al vanaf dag één bivakkeer ik op de Motorbeurs Utrecht. Niet alleen om handen te schudden, maar ook om te kijken wat Stadsmotor.nl mogelijk heeft gemist aan relevante ontwikkelingen in motorland. Voor (jo)u! En natuurlijk om te kijken hoe de motorrijder anno 2011 eruit ziet. Welnu...

Er zijn allerlei soorten motorrijders. En die kom je op de Motorbeurs tegen. We horen accenten die zeker niet als Utrechts te kwalificeren zijn, maar ook stuiten we op vervaarlijk uitziende bikers met allerlei badges en buttons op tot de draad versleten spijkerjasjes zonder mouwen over leren motorjassen. Die zoeken... elkaar? Sportieve jongelingen in glimmende racecombi's op zoek naar... de nieuwste supersporters? Krasse grijsaards die de pensioengerechtigde leeftijd lang zijn gepasseerd, bebrilde vijftigers, strakgepakte dames... Er loopt van alles rond, zelfs een enkele moslima met hoofddoekje, die dan later broodjes Unox blijkt te verkopen. Daartussen – in de wandelpaden en op sommige stands – jongedames in kleding waarmee ze zeer zeker niet achter op een motorfiets naar de Jaarbeurs zijn gekomen.

Even drong zich de gedachte aan me op dat deze dames waren ingehuurd om met hun jeugdige schoonheid bronstig manvolk naar de bijbehorende stands te trekken. Koop deze motor(olie), en je krijgt vanzelf een seksbom als geliefde.

Maar meteen realiseerde ik me dat het feminisme en later de vrouwenemancipatie met die seksistische verkoopmethode natuurlijk decennia geleden korte metten hebben gemaakt. Geen weldenkende vrouw laat zich in deze eeuw nog op die manier exploiteren, heb ik me laten vertellen. Ik stond me dus op zo'n stand daarover te verwonderen, onderwijl gefixeerd op een nieuw model motorfiets dat ik nog niet eerder in 3D had gezien, toen ik een gesprek opving dat vlak achter mijn rug werd gevoerd. Het ging tussen twee van die promotiedames. Met een folder van het betreffende merk in de hand gaf de ene jongedame instructie aan de andere. Dat was dermate deerniswekkend – ook de instructrice kon een tankdop niet van een fietsbel onderscheiden – dat de reden van hun aanwezigheid ineens tot me doordrong.

Komt-ie.

Deze kortgerokte en strakbetopte, wonderschone jongedames lopen op de Motorbeurs om een punt te maken: Hoe mooi en vol belofte iets er ook uitziet, als puntje bij paaltje komt, heb je er niets aan.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je niets aan de op de Motorbeurs aanwezige promotiedames kunt hebben, maar een goed gesprek over desmodromische klepbediening zit er niet in. Om dat even op motorfietsen te betrekken: een GPZXZZSRR1000SuperSport met 10.000 pk in een Italiaans maatpak is beeldschoon en helemaal te gek in een folder, maar op straat kun je er weinig tot zeer niks mee. Duur en mooi, maar zinloos.

Dat maakten die dames dus subtiel duidelijk. Waarvoor mijn persoonlijke dank, want Stadsmotor.nl probeert Nederland ook duidelijk te maken dat je in de dagelijkse praktijk beter af bent met iets dat minder kost en meer kan.

Michiel Heemskerk
25 februari 2011

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}