De vakantie is ook in Regio Noord begonnen, en zo stond ik van de week als invalkracht bij de Wakkerste Krant van Nederland een praatje te maken met een tweetal collega's. Dat ging over de heerlijke rust op de wegen.

Want het was natuurlijk zo dat ik vanuit mijn woonplaats kort ten noorden van de hoofdstad redelijk vrij baan had gehad over mijn A7 richting de Coentunnel op de Ring Amsterdam, wat mijn reistijd toch wel met een minuutje of tien verkortte. Wat altijd prettig is. Niet alleen vanwege de tijdwinst, maar ook omdat je eens een stukje – langer dan vijf minuten – boven de 100 km/u kunt rijden. Ja, in Nederland! En ik zat op een Suzuki GSR750 (waarover binnenkort uiteraard meer), en da's voor een streetfighter nog helemaal geen onaangenaam ding om mee op een snelweg te zitten.
Mijn twee collega's konden helaas niet meepraten over de rust. De ene niet omdat zijn woonwerktraject ligt tussen Diemen en Amsterdam-West en hij qua snelweg dus nooit verder komt dan de Ring A10 West, waar je wordt opgesloten als je sneller rijdt dan 80 km/u (trajectcontrole), en de ander niet omdat deze wegens het overlijden van zijn Citroën Xantia is veroordeeld tot het openbaar vervoer.
"Lekker rustig toch, in de trein," zei ik nog.
Nee dus, want de NS laat in de vakantietijd gewoon minder en/of kortere treinen rijden, waardoor de drukte in vakantietijd zelfs nog groter is dan normaal.
Tja. Dan is de motor toch weer prettiger.
Natuurlijk zijn er automobilisten die de rust op de weg aangrijpen om de familie-Punto eens lekker tot diep in de 140 door te trekken. En mijn zegen hebben ze, want voor je het weet is de vakantie voorbij en dan is het weer achter aansluiten. En op de A7 kan een blind paard geen schade aanrichten, dus ach. Ik rijd mijn normale gangetje en het zal mijn tijd wel duren.
Neemt niet weg dat ik af en toe toch iets sneller ga dan is toegestaan, maar dat kan ik verdedigen vanuit het standpunt van de onderzoeksjournalistiek.
Zo werd ik, en het rijtje auto's waar ik op de linkerbaan achteraan sukkelde, op de splitsing A8/A7 rechts keihard voorbij gekegeld door een Toyota Avensis Wagon. Deze kwam uiteraard verderop vast te zitten achter een vrachtwagen (en niemand liet hem – wederom uiteraard – invoegen op de snelle baan), dus hij zat weer achter me. Eenmaal goed en wel op de A7 schoof het langzamere verkeer naar rechts, ging het snellere de vrije baan op, en kwam de Avensis weer nader, dit keer vastgeplakt achter een BMW (what else?) die op zijn beurt zat vastgeplakt achter een aannemersbusje (what else?). Tussen de auto's onderling zat ongelogen nog geen twee meter ruimte, maar het spreekt vanzelf dat het hele zooitje wel dik 150 km/u reed.
Je moet je voorstellen dat de A7 in noordelijke richting in de spits gewoon een open spitsstrook heeft (de vluchtstrook) van Zaandam tot afslag Purmerend-Zuid. Daarvan maakt bijna nooit iemand gebruik, maar druk was het ook echt niet.
Ik ben dus zo op de middelste baan een beetje achter de drie aangereden, op zeer veilige afstand in de vaste overtuiging dat dit absoluut mis zou gaan. Want veel BMW's en aannemersbusjes zijn weliswaar gewend om bumperklevend honderden kilometers door te razen, maar een Avensis zie je dat zelden doen.
Er gebeurde gelukkig niks.

Ik zal liegen als ik beweer dat ik nooit eens te snel rijd, maar dat is dan te snel volgens de wet van de Nederlandse staat, en niet te snel volgens de wet van het verstand. En die laatste krijgt bij mij nog altijd voorrang. Met redelijk succes overigens, want behalve mezelf (zo'n veertien jaar geleden) heb ik in het verkeer nog nooit iemand schade berokkend, en ik rijd toch al een aardig tijdje in de rondte, met kilometers op zeer diverse locaties.
Ik begrijp dat de Nederlandse staat wetten heeft bedacht voor mensen die zelf niet zo goed kunnen denken.
Ik begrijp dat diverse weggebruikers hun kans schoon zien om eens lekker los te gaan als de wegen rustig zijn.
Wat ik niet begrijp, is waarom ze – als het dan eindelijk kan – elkaar daarbij in de weg moeten zitten, op het levensgevaarlijke af.
De eerste week vakantie van Regio Noord is op een dag na voorbij en alle dagen heb ik op de weg gezeten, op alweer twee verschillende motorfietsen.
Alle dagen heb ik automobilisten als idioten op elkaar in zien rijden, en ik heb moeten vluchten voor mijn leven.
Motorrijders heb ik ook snel zien rijden, eerlijk waar.
Maar er is een groot verschil tussen snel en te snel.
Ik zal bijna blij zijn als de vakanties weer voorbij zijn en alles weer normaal wordt: allemaal stilstaan, behalve de motorrijders. een stuk veiliger.

Michiel Heemskerk
28 juli 2011

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}