"Eenderde Europeanen heeft hersenziekte," las ik bij thuiskomst van de jaarlijkse roadtrip naar de vakantiebestemming in de stapel kranten die op mij wachtte. Het totale percentage mensen met een hersenziekte was toegenomen van 27,4 procent in 2005 tot 38,2 procent in 2011. De redenen hiervoor: nieuwe EU-lidstaten, het meetellen van ouderen en kinderen (die hoog scoren bij de angststoornissen en dementie) en het toevoegen van veertien nieuwe stoornissen, waaronder ADHD, zwakbegaafdheid en antisociale gedragsstoornis. 

Nu moet u weten dat mijn reisgezelschap bestond uit drie volwassen vrouwen, moeders van niet minder dan acht kinderen, die we hadden geprakt in drie auto's. Het was de bedoeling dat we levend op de plek van bestemming zouden aankomen, en om die reden, mede met het oog op de gemiddelde leeftijd van de auto's, had ik als meest bereisde chauffeur voorgelegd dat de snelheid nergens hoger zou liggen dan 110 km/u. Een en ander houdt in dat je bij inhalen nogal eens wordt geconfronteerd met lokale chauffeurs op wie de diagnoses zwakbegaafdheid en antisociale gedragsstoornis moeiteloos kunnen worden gesteld. Met hoge snelheid rijden ze net niet je kofferbak binnen, wild knipperend met de koplampen, hevig gesticulerend en zwaaiend met middelvingers. Nu ben ik niet de kleinste, lichtste of zwakste persoon op de aardbol en om die reden maar zelden onder de indruk van opgewonden dwergjes, maar de dames waren bij tijd en wijle toch behoorlijk geïntimideerd of in elk geval geïrriteerd.

Het verheugde me dan ook bijzonder om uit dezelfde stapel kranten te vernemen dat de boetes voor veel te hard en asociaal rijden stevig worden opgehoogd. De boete voor tien kilometer te hard in een 30 km/u-zone stijgt van € 54 naar € 93. Nu heb ik nog nooit een snelheidscontrole bij mij in de woonwijk gezien, maar wie daar te hard rijdt – mijn jongste speelt daar ook op straat – mag rekenen op iets vervelenders dan een boete van € 93, namelijk mijn onverdeelde aandacht. Net zo min als ik onder de indruk raak van opgewonden dwergjes, raak ik namelijk onder de indruk van pubers die denken dat ze met het rijbewijs ook het recht hebben verkregen om de buurt onveilig te maken. Dat vertel ik ze dan ook, gratis. De eerste keer althans. Het is indrukwekkend om te zien hoe een simpel goed gesprek een hersenziekte op slag kan genezen. De dreiging van fysieke pijn doet klaarblijkelijk iets met het eigen gedrag. Dat hoef je de meeste motorrijders niet te vertellen. Die weten wel wie er in het ziekenhuis eindigt als er iets niet goed gaat.

Michiel Heemskerk
13 september 2011

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}