De snelheidsbegrenzer zou ingrijpen of een waarschuwingssignaal geven op het moment dat de automobilist de maximumsnelheid overschrijdt. De proef was van technische aard, wat betekent dat getest werd of de techniek werkte.
Een tikkeltje overbodig, lijkt mij, want snelheidsbegrenzers worden al sinds jaar en dag toegepast in vrachtwagens en schijnen daarin prima te functioneren.
Maar goed, deze snelheidsbegrenzer voor personenauto's zou ingezet worden bij notoire hardrijders om hen te dwingen zich aan de maximum snelheid te houden.
HA!
Gaat dat helpen? Als ik notoir hardrijder zou zijn en ik zou een snelheidsbegrenzer krijgen, zou ik ook eigenwijs genoeg zijn om een andere of tweede auto aan te schaffen (indien de snelheidsbegrenzer zou meeverhuizen) of mijn auto laten overschrijven op naam van iemand anders. De overheid kan moeilijk alle auto's voorzien van een snelheidsbegrenzer.
Of toch wel?
En past een snelheidsbegrenzer ook op een motor of motorscooter? Vast wel. En het zou ook helemaal passen in de moderne denkwijze in Den Haag dat de burger een volstrekte idioot is die zijn eigen veters nog niet kan strikken, laat staan een auto of motor besturen, getuige ook de nieuwe richtlijnen voor het rijbewijs vanaf 2013.

Maar toen kwam de geruststellende gedachte dat er vorig jaar 11 miljoen snelheidsovertredingen werden geregistreerd. Zo'n 90% van de verkeersboetes is voor snelheid, en dat brengt zo'n € 550 miljoen op.
Geen kans dat de overheid deze kip met gouden eieren gaat slachten, al kost snelheid tientallen levens per jaar. Een half miljard euro's is echt meer waard.

Michiel Heemskerk
25-10-2011