Dag: woensdag 9 november 2011
Tijd: kort na zonsopgang
Locatie: file A7/A8 richting Coentunnel/A10
Transport: Yamaha BW's 125
Omstandigheden: droog
File: een leuke

 

Het leuke van zo'n ultracompacte motorscooter als de Yamaha BW's 125 is dat alles van je afvalt. Stoer doen is zinloos, niemand gelooft je. You go with the flow, rijdt tussen de rijen door waar het stilstaat en valt terug op de rechterbaan als het verkeer eens doorrijdt. Tussentijds heb je alle tijd om je te concentreren op de mysteries van de dag.

Mysterie één bestaat vandaag uit een kamerbrede Honda Shadow, bereden door een heer die waarschijnlijk lid is van een bijpassende vereniging, getuige de drie Shadow-badges op de rug van zijn klassieke spijkerstof-over-leer-bikerjas. Het stuur en de voetsteunen van deze Shadow zijn overduidelijk niet standaard. Het stuur is minstens een meter breed, en met zijn benen ver vooruit in een bijna gynaecologische spreidstand lijkt het alsof de eigenaar uitgeteld in een zeer oud, doorgezakt bed ligt, maar dan soort van rechtop, zeg maar. De heer houdt echter zeer goed zijn spiegels in de gaten en verdwijnt fluks tussen de auto's zodra ik me achter hem meld met mijn miniscootertje. Dit doet hij omdat ik overduidelijk veel smaller ben en dus aanmerkelijk makkelijker tussen de file door kan dan hij. Heel sociaal, zo hoort het.
Als nog geen kilometer later de file even ophoudt, komt hij me in het kielzog van nog vijf motoren voortvarend voorbij gestoomd; ik kan maar 90 km/u en rijd dus rechts. Maar als verderop de file weer begint en ik aansluit, maakt hij wederom direct ruimte. Mysterie één bestaat er aldus uit: wat bezielt deze heer om zijn Shadow zo achterlijk breed te maken? Het is niet alsof het nodig is en het maakt de motor alleen maar minder functioneel.
Mysterie twee is een BMW (de beruchte 3-serie) die zonder richting aan te geven van rijstrook verandert. Het is onder motorrijders geen geheim dat BMW's in het algemeen en 3-serie-BMW's in het bijzonder te allen tijde met de grootst mogelijke omzichtigheid moeten worden benaderd en gepasseerd. Het is onmogelijk om alle 3-serie-bestuurders over één kam te scheren, maar vraagt men mij op de man af welk vervoermiddel in het moderne verkeer het gevaarlijkst is voor zijn omgeving – niet qua techniek, maar qua persoon achter het stuur – dan roep ik direct en al jaren: BMW 3-serie! Ik heb hierover al vaak ruzie gehad met BMW-bestuurders die zeer verbolgen zijn als ik zoiets opschrijf, maar het is niet anders. Een bepaald type auto trekt een bepaald type mens aan, en in het geval van de BMW 3-serie is dat meer dan gemiddeld een persoon die op straat laat zien met welke mentaliteit hij aan zijn BMW is gekomen.
De 3-serie van vandaag (nieuw model) verwisselt de linkerrijstrook voor de rechterrijstrook. Niet als daar ruimte is, nee, hij begint gewoon vast te duwen. Maar de rechterstrook staat net zo stil als de linker, dus blokkeert hij de middenstreep, waar ik net aankom. Allemaal geen probleem, ik kan er wel langs, maar als ik naar binnen kijk, blijkt hij diep geconcentreerd op een papier op de stoel naast hem. Midden in de file, schuin op de middenstreep twee rijstroken blokkerend, gewoon even rapportje doornemen. Moet kunnen. En de rest van de wereld? Welke rest?
Mysterie drie is een stoer gekapte dertiger (schat ik) in een zilvergrijze Daihatsu Cuore van de modelreeks 1995-1999. Gaan we er vanuit dat een nieuwe, flashy, grote, snelle auto compensatie is voor een kleine penis, dan ben je wat mij betreft über-cool als je in zilvergrijze Daihatsu Cuore uit de modelreeks 1995-1999 rijdt. Nog op de rechterstrook ook, want haast is zinloos. Respect. Maar waarom nou toch helemaal tegen de middenstreep? Zit je in zo'n hoedendoos met een breedte van net 1.40 meter, op een rijstrook van 3.50 meter (!) breed, kruip je helemaal tegen de verkeerde streep aan... Volgende keer alleen doen als er nog een Cuore naast je rijdt op dezelfde strook. Past makkelijk en is helemaal mega-cool.
Mysterie vier is een tamelijk grote vrachtwagen van VCA (Verscentrum Almere – de meest complete slagersgroothandel). We zijn inmiddels op de A8 aanbeland en die telt in de aanloop naar de Ring Amsterdam A10 vier rijstroken. De strook geheel links staat vast, net als die geheel rechts. De middelste twee zijn ineens leeg. Daarvan maakt de chauffeur van VCA dankbaar gebruik door stevig gas te geven, met mij er veilig achter. Alles wat nu besluit om uit de stilstaande rijen te duiken, zal eerst door deze slagersknecht worden weggevaagd. Het mysterie is natuurlijk: wat doet een vrachtwagen van een verscentrum uit Almere in hemelsnaam in de ochtendspits naar Amsterdam? Vanuit de richting A6/A1 (Almere) zou dat logisch zijn, maar toch zeker niet vanuit de richting Zaandam. En waarom die haast?
Mysterie vijf: politie. Wat doen al die politieauto's in de spits? Overal surveillancevoertuigen – KLPD en gemeentepolitie – sommige in mijn richting, sommige tegemoetkomend verkeer. Hadden die elkaars werk niet kunnen doen? Bon hier of bon daar, boef hier of boef daar, same difference. Scheelt toch weer qua drukte.
Mysterie zes, vlak voor de Coentunnel, een in metallic diarree gespoten Volkswagen Jetta met enorme kofferbakspoiler. En de Volkswagen Jetta (1979-1992) was van zichzelf al niet direct moeders mooiste (sterker: nimmer een onaantrekkelijker vehikel gezien). Zwakzinnig of mega-cool? Ik ga voor het laatste.

Ik moet er spontaan om lachen. Dit alles had ik in de auto gemist. Door de file rijden is hetzelfde als op een terrasje 'mensen kijken'. Het gaat nooit vervelen. Morgen mijn helm-cam weer op!

Michiel Heemskerk
10 november 2011

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}