Vanmorgen op de radio (100% NL) een overzicht van 'historische' gebeurtenissen op 13 decembers uit het verleden. Tien jaar geleden werd Bert Woudenberg – toen woordvoerder van 3VO (Veilig Verkeer Nederland) door misdaadverslaggever Peter R. de Vries ontmaskerd als verkeersmisdadiger. Dat kostte Woudenberg zijn reputatie en baan, en VVN haar stem.

Ik kon het toen niet geloven en geloof het nog steeds niet. Ik kende (als schrijvende pers) Bert Woudenberg in zijn functie als woordvoerder/persvoorlichter van Veilig Verkeer Nederland VVN (1932), later Verenigde Verkeers Veiligheids Organisatie 3VO (2000), daarna 3VO voor Veilig Verkeer (2005), sinds 2006 weer Veilig Verkeer Nederland. Verkeersveiligheid zat in mijn takenpakket en ik had aldus Bert Woudenberg geregeld aan de lijn.
Belde je VVN, nam Bert op of belde hij – altijd en snel – terug.
Belde je Bert mobiel, dan belde hij terug vanaf een parkeerplaats (in eerste instantie met een Kermit vanaf een Greenpoint!).
Bert was een aangename gesprekspartner en een eerlijke voorlichter (toen was dat nog normaal) die de boodschap van zijn organisatie Veilig Verkeer Nederland op heldere en begrijpelijke wijze kon uitdragen.
Maar Berts boodschap viel niet bij iedereen in goede aarde, zeker niet toen de snelheidscontroles in Nederland financieel interessant begonnen te worden voor de uitbater (de overheid) en deze onder het banier van verkeersveiligheid werden ingevoerd. Bert werd als gezicht van VVN beschouwd als de verantwoordelijke voor de snelheidscontroles – terwijl VVN daar niets mee te maken had en ook geen cent van ontving – en aldus de risee van snelheidovertredend/populistisch Nederland.
Onder wie klaarblijkelijk misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die voor een ludieke uitzending allerlei wetsdienaren had gevolgd met een camera-auto. En ook Bert Woudenberg, die rücksichtslos aan de schandpaal werd genageld toen bleek dat hij "diverse grove verkeersovertredingen" (De Telegraaf) beging. Voorts in De Telegraaf: "Bij aanhouding door de politie zou onmiddellijk Woudenbergs rijbewijs worden ingevorderd, naast een boete van Hlf. 1060. Het verweer van 'Meneer Veilig Verkeer'? "Ik voelde me bedreigd door de achtervolgers, ze hebben me de stuipen op het lijf gejaagd. Zo werd op diverse momenten hinderlijk dicht achter mij gereden en werd ik met hoge snelheid genaderd", laat Woudenberg weten. Hij heeft dan ook, twee dagen na de 'achtervolging', aangifte gedaan bij de politie. "Je weet het nooit, na 11 september.""

11 september? Ja, in 2001, de aanslagen op de Twin Towers en het Pentagon, weten we nog? Die hadden Woudenberg kennelijk ietwat paranoia gemaakt, en dan duikt er ineens een stel mongolen achter je op die hard op je inrijden en bumperkleven, maar niet inhalen en dus zeer waarschijnlijk persoonlijke motieven hebben.
Ik zou me ook niet prettig voelen, net zoals ik me niet prettig voelde in mijn tienerjaren toen er op een donkere avond ineens een auto met gillende banden en groot licht op af kwam stormen, waarop ik (op mijn fiets) er vandoor ging. Waarna een wilde en lange achtervolging volgde die eindigde met mij in een politiecel; de achtervolger bleek een onopvallende surveillancewagen die me wilde bekeuren voor een kapotte lamp.
"Waarom vluchtte je?"
- (Wat denk je zelf, Einstein?) "Weet niet wat u doet in zo'n situatie, meneer agent, maar ik probeer weg te komen als iemand me probeert dood te rijden."
Na dik anderhalf uur in de cel en het betalen van tien gulden voor het defecte lampje kon ik vertrekken. Lopend. Naar de plek waar mijn fiets onbeheerd was achtergebleven. Correctie: naar de plek waar mijn fiets inmiddels was verdwenen.
En in die tijd was de politie – anders dan nu – vaak best nog schappelijk.

Nee, ik snapte Bert Woudenberg wel en geloofde hem – de man die hij was – ook direct, maar zijn verweer werd bij Peter R. in de uitzending en later in de populaire media weggehoond. Niemand vroeg zich af hoe de ploeg van Peter R. al die waarnemingen had kunnen doen zonder exact dezelfde overtredingen te begaan. Niemand vroeg zich af of Peter R. zich mogelijk misschien zelf had schuldig gemaakt aan het aanzetten tot een misdrijf: bij zijn cameraploeg en bij Woudenberg. Niemand vroeg zich af wat de consequenties voor de moreel volmaakt onschuldige Woudenberg zouden zijn. Ja, Peter R. mogelijk, maar kijkcijfers gaan voor alles.

Tien jaar na dato kreeg de Woudenberg vanmorgen op 100% NL de bagger nog eens over zich heen, nadat hij toen zijn baan vaarwel kon fluiten.

Veilig Verkeer Nederland kreeg sindsdien nooit meer zo'n goede voorlichter.
Minister Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu) liet eind november weten dat de budgetten voor VVN en de SWOV (Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid) met 25 procent worden ingekrompen. In dezelfde week kondigde ze aan dat per 1 september 2012 de maximumsnelheid op 60% van de autosnelwegen naar 130 km/u zal worden verhoogd.
Woudenberg had wel raad geweten met deze plannen van Melanie Schultz (1970), die zonder enige twijfel de snelwegen risicovoller maken. En wat hebben we hierover tot nu toe gehoord van VVN?
Niets.
Met dank aan Peter R. dus. Nu raakte Woudenberg in 2007 nog behoorlijk in opspraak (onder motorrijders) omdat hij als verkeersdeskundige in een stuk in de Leeuwarder Courant pleitte voor het ontmoedigen van motorrijden, maar dat vergeven wij hem direct. Elke vorm van transport moet tenslotte ontmoedigd worden als je streeft naar grotere verkeersveiligheid. Bert Woudenberg snapte dat. Het waren slechts de schreeuwers die hem de schuld gaven van het standpunt van VVN - jij en ik in leven houden - net zoals het nu de schreeuwers zijn die de maximumsnelheid hebben verhoogd - daarmee onze gemiddelde levensverwachting bedreigend.
Bert wordt tien jaar na 13 december 2001 nog steeds gemist.

Michiel Heemskerk
13 december 2011

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}