Test: Moto Guzzi V9 (2016)
zondag 16 april 2017 06:22 | E-mailadres
Is moderner ook beter? Wel in het geval van de Moto Guzzi V9, want die heeft behouden wat goed was. Dat betekent dat deze hypermoderne motor geen streep sneller is dan zijn voorgangers. Een verademing...
In een wereld vol idioten is het tamelijk eenvoudig voor motorfabrikanten om met iets nieuws te komen. Je neemt een snelle motor, maakt 'm op papier net iets sneller, noemt hem nieuw en hoppa: succes! Dat 99% van de kopers al niet in staat was om ook maar 70% van het potentieel van het vorige model te benutten, of het nieuwe model, doet niet ter zake. Veel motoren worden gekocht voor de heb, 20+ graden, zonnetje, kijk mij eens! Smartphones en social media hebben daarbij niet geholpen...
Het ligt aldus voor de hand dat je met de geheel nieuwe Moto Guzzi V9 weinig likes scoort. Modern ziet ie er niet uit en met 55 pk maak je geen indruk bij je homies, zeker niet als je wordt uitgedaagd een wheelie te maken en dat niet blijkt te kunnen.
Nee, onder het volk dat Roof Boxer V8 draagt, zul je weinig V9-fans vinden.
Mocht dat je iets kunnen schelen, dan zou het juist een reden zijn om een Moto Guzzi V9 aan te schaffen, want een duidelijker statement tegen de hedendaagse stadse motorcultuur kun je niet maken. Want je zou een V9 inderdaad kunnen beschouwen als precies het tegenovergestelde van de onzinnigheid van de moderne viercilinder roadsters uit Japan. Uiteraard staat de Euro4-goedgekeurde V9 bol van de elektronica, maar dan ontworpen met het oog op bruikbaarheid, en niet het tunen van de motor voor nog meer snelheid dan nodig is.
De V9 heeft uiteraard abs, en ook tractiecontrole, tweevoudig instelbaar voor regen en droog. Wat je gebruikt, zeg maar, vooropgesteld dat je niet dagelijks als een volleerde aso over 's lands wegen jakkert. De V9 heeft ook de van Piaggio bekende app om allerlei zaken van het motormanagement op de smartphone in beeld te brengen. Best leuk. De V9 heeft ook een nette usb-outlet rechtsonder het stuur voor het aansluiten van bijvoorbeeld een TomTom. Tamelijk handig.
Rijden
Als je het vroeger had over bruikbare elektronica in de buurt van Italiaanse motoren, dan had je het over startkabels en een straalkachel. Maar Ducati heeft klaarblijkelijk iets opgestoken van Audi, en Moto Guzzi maakt (nog steeds) gebruik van Magneti Marelli, en die hebben de afgelopen 98 jaar ook wel wat bijgeleerd. We horen de laatste tijd nog maar weinig van problemen met elektronica bij Moto Guzzi, dus het zal voor elkaar zijn.
Is er ondanks alle elektronica nog iets overgebleven van de spreekwoordelijke Guzzi-charme? Jazeker. Waar veel motorfabrikanten nog best lopen te prutsen met het maken van Euro4-blokken die gewoon lekker draaien, heeft Guzzi dat overwonnen. De V9 start en loopt als een zonnetje en pakt eenmaal boven de 2000 of zo toeren mooi op en trekt ondanks zijn slechts 62 Newtonmeters stevig door naar het moment dat het gevoelsmatig tijd is om door te schakelen. Er is een versnellingsindicator in de dash, maar die heb je echt niet nodig. De dwarse tweecilinder schudt natuurlijk nog steeds als een dolle, en de eigenaardigheden van de cardanaandrijving zijn alom aanwezig, maar dat zijn juist de indicatoren die maken dat je geen genie hoeft te zijn om te weten wanneer je moet schakelen (best handig bij het ontbreken van een toerenteller). Is dat misschien de reden dat de kopers van moderne Jappen steeds meer pk's moeten hebben? Omdat ze aan de motor zelf niet meer voelen dat ze op een motor zitten? Dat zal je bij Guzzi's niet gebeuren en bij de V9 ook zeker niet. Het is en blijft een levend ding waar je op zit, en hoe kinderlijk makkelijk ook dit model weer rijdt en stuurt, voor groot en klein, het contact tussen mens en machine blijft heel direct. Misschien is dat ook wel het geheim. Op een Guzzi hoef je niet snel te gaan om toch alle lol van het rijden mee te krijgen, en misschien nog wel meer.
De V9 Bobber en V9 Roamer.
Afwerking
De V9 Bobber – de versie met de dikke voorband – zou je van een afstand nog kunnen herkennen als iets hips, maar de V9 Roamer – met het 19-inch (!) voorwiel – is het ding dat je hebben moet. Deze Roamer lijkt van een afstand saai, maar naarmate je dichterbij komt, wordt ie steeds mooier. Hebben veel motoren nog standaard onderdelen aan het stuur zitten, alles aan de V9 is custom. Alleen al de knoppen voor de knipperlichten en de claxon et cetera. En dan de lijn van de motor, die werkelijk vanuit alle hoeken gewoon sierlijk is. En dan is ie nog aan alle kanten aan te passen met accessoires als bijvoorbeeld een windscherm en tassen. Moto Guzzi Nederland heeft in al haar wijsheid besloten de Roamer waarmee Stadsmotor.nl mag sturen te voorzien van een ruitje. Niet per ongeluk hebben ze ook een Roamer meegegeven en geen Bobber, omdat de Roamer met zijn grotere voorwiel beter zal sturen. De Roamer met ruitje is dan ook de meest geschikte versie voor dagelijks verkeer, omdat je er gewoon echt wat aan hebt als vervoermiddel, mede dankzij de cardan die je niet (als een ketting) hoeft te smeren.
Je zou kunnen betogen dat de V9 past in de moderne trend van de customs die je helemaal naar eigen smaak kunt maken, en dat is ook zo, maar bij Moto Guzzi is het origineel al iets bijzonders, en dat kun je van de (Japanse) concurrentie niet altijd zeggen. De V9 – nieuw als ie is – is weer eens zo'n motor waarop elke snelheid binnen de wet logisch en leuk is, zelfs stilstand. Best bijzonder...
nb. deze motor is geschikt te maken voor het A2-rijbewijs.
V9 Roamer
V9 Bobber
V9 Roamer in kikkerland
Amper opvallende knoppen aan het stuur...
Een dash zonder toerenteller... maar met thermometer!
En kijk toch eens naar dat kontje...
En die taille...
