Melanie Schultz liegt
Officieel is Melanie Schultz (41) geen minister van Verkeer, maar minister van Infrastructuur en Milieu. Ergens is het lollig dat infrastructuur en milieu bij één minister zijn ondergebracht, omdat de twee amper dezelfde belangen hebben. Milieu is een nogal veelomvattend begrip, maar we kunnen het erover eens zijn dat het milieu niet bijzonder gebaat is bij een goed functionerende infrastructuur. Een goed functionerende infrastructuur is immers een infrastructuur die nogal wat vierkante kilometers van ons 'vrije' landoppervlak vraagt, en dat vrije landoppervlak is vaak natuur, of althans onbebouwd gebied. Los daarvan is de infrastructuur dat gedeelte van de bebouwde wereld dat transport faciliteert, en transport is per definitie slecht voor het milieu, omdat het uitlaatgassen en geluidsoverlast produceert, om van horizonvervuiling nog maar te zwijgen.
Wat minister Schultz ooit voor het milieu heeft betekend... daarover is verrassend weinig (zeg maar niks) te vinden op internet. Wat zij echter voor de infrastructuur heeft betekend... Recentelijk was ze verantwoordelijk voor het verbreden van diverse autosnelwegen, het aanleggen van extra rijstroken, viaducten et cetera, zeer tot genoegen van de door files geteisterde automobilist en zonder twijfel de aannemers die deze klus ter waarde van 4,5 miljard euro in de wacht sleepten.
Minister Schultz was bepaald niet onomstreden in de periode dat ze staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat was (2002-2007). Desondanks werd ze in 2007 beloond met een koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Niet bijzonder eerlijk voor andere prijswinnaars die mogelijk wel iets hebben betekend voor de samenleving, maar erger nog, het spoorde Schultz aan om door te gaan op de ingeslagen koers: de grote partijen te vriend houden met het oog op een leuke loopbaan na de politiek. En de burger, waarvoor zij geacht wordt zich in te spannen... een te negeren hobbel op het pad naar de rijkdom, blijkt nu ook weer uit de spoorwisselkwestie.
Heel Nederland raakte in een verkeersinfarct door de sneeuwbuien van 3 februari en al om 12:15 uur schakelde de NS over op een 'aangepaste dienstregeling', die erin voorzag dat onder meer de trein van ondergetekende – vanaf Amsterdam de enige in de richting Purmerend en Hoorn – de rest van de dag gewoon helemaal niet meer reed. Mensen die toch die kant op moesten, naar huis en familie? Niet het probleem van minister Schultz.
De 23 kapotte wissels waarover minister Schultz de Kamer had geïnformeerd, waren (Schultz) "de wissels die direct invloed hadden op de dienstregeling." De aangepaste dienstregeling dus, de nooddienstregeling, maar dat vertelde de minister er niet bij. De minister vergat te vertellen dat er in totaal 272 'infrastoringen' waren, waarvan het merendeel wisselstoringen.
FNV Spoor-bestuurder Roel Berghuis in de Volkskrant: "Schultz heeft de waarheid geweld aangedaan. Het lijkt erop dat Schultz ProRail, en daarmee zichzelf, uit de wind probeert te houden."
En dat heeft er dan mee te maken dat ProRail onder Schutz' ministeriële verantwoordelijkheid valt. Een fout van ProRail is een fout van Schultz. 272 fouten van ProRail zijn 272 fouten van Schultz. Dan klinkt in de Tweede Kamer het getal 23 een stuk minder erg.
De NS en ProRail onthielden zich in de Volkskrant van commentaar, zogenaamd omdat de uitgelekte evaluatie van de NS 'voor intern gebruik was bedoeld', maar in werkelijkheid natuurlijk omdat men heel goed weet wat er gebeurt met personen die niet in de pas lopen met de minister: zie daartoe de historie van prof. Dr. Ir. Guus Berkhout.
Het bovenstaande mag misschien niet direct betrekking hebben op de stadsmotor(scooter), maar het komt er wel op neer dat we zitten opgescheept met een minister van Verkeer die alleen aan zichzelf denkt, en – erger nog – daarin wordt gesteund door haar partij (de VVD), het kabinet en de Koningin, en de Tweede Kamer.
Tenminste, dat mogen we opmaken uit het gegeven dat er nog geen sprake is een motie van wantrouwen aan het adres van Schultz. Het zou de minister sieren als ze de eer aan zichzelf hield, zoals zij verlangde van de NS-directie, en opstapte.
Wie weet krijgen we er ooit een minister voor terug die oog heeft voor verkeersoplossingen die bovendien veel minder belastend zijn voor het milieu – de motor(scooter). Stadsmotor.nl laat zich voor de gemiddelde jaarlijkse bonus van een NS-directeur graag sponsoren om de boodschap uit te dragen. Of doe meteen maar eenmalig 4,5 miljard euro, lullen we nergens meer over.
Michiel Heemskerk
7 maart 2012
Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}