De best verkochte motor van 2010 was de BMW R 1200 RT. En dat met een basisprijs van € 18.373,98! Die basisversie reden wij niet, maar wel die met alle toeters en bellen. En dat zijn er nogal wat. 

Te beginnen met het Veiligheidpakket – tractiecontrole (ASC) en bandenspanningscontrole (RDC): € 465,45. Dan de Lifestyle-uitvoering – 12V-contactdoos, boordcomputer, cruise control, elektrisch verstelbare vering (ESA), rvs-uitlaatsysteem (verchroomd), verwarmde buddyseat: € 1735,23. Diefstalalarmsysteem: € 240,75. Audiosysteem (inclusief Bluetooth-interface): € 1.151,39… Alles bij elkaar € 21.996,79 volgens de configurator op de BMW-website. Da’s € 3622,81 aan accessoires en da’s de prijs van een heel lollige motorscooter.

We mogen stellen dat ‘onze’ R 1200 RT (vanaf nu: RT) van alle fabrieksopties is voorzien: full-ops. Behalve de verlagingsset en de verlaagde buddy, want die gaan niet samen met de elektrisch regelbare vering en de zadelverwarming. Verlagen blijkt tevens overbodig, blijkt als Stadmotor.nl’s eigen Ester opstapt en met haar voeten gewoon bij de grond komt. Zittend achteruit duwen lukt niet, maar motorfietsen zijn ook niet bedoeld om achteruit te rijden en Ester heeft nooit problemen met het vinden van mensen die haar willen duwen. Sterker: zij vinden haar, zelfs als ze niet geduwd wil worden.

Het is overigens niet dat de RT te zwaar is. Rijklaar – alle tanks vol – brengt-ie 259 kilo mee naar de strijd en dat is voor zo’n enorm apparaat verrassend weinig. Want ja, enorm is de RT wel. Hoewel… nee, dat is-ie dus ook niet. De spiegelbreedte, meldt BMW, is 90,5 cm, de kofferbreedte 98 cm; menig chopper is breder. De lengte is 223 cm; menig chopper is langer.

De RT lijkt gigantisch en massief, omdat vrijwel alle ruimte binnen de gestelde lengte en breedte is volgebouwd, met een uitsparing voor bestuurder en passagier. Aan de voorzijde loopt–ie vrijwel direct uit naar de maximale breedte, om aan de achterzijde voorbij de koffers weer net zo te eindigen. Van boven bezien is de RT bijna een rechthoek. Zou je dus denken op een enorme motor te stappen, de cijfers wijzen het oog terecht.

Anders remmen
Is het oog nog te bedonderen, het gevoel niet. Natuurlijk ben je bij de eerste keer opstappen een beetje huiverig voor de verschijning: die zal wel loodzwaar zijn. Niet dus. De RT rijdt dan ook helemaal niet als een zware machine. Logischerwijs is-ie niet zo lichtvoetig als een 1-cilinder supermoto of een 300 cc-scooter, maar het is dan ook een volwassen toermachine met een 1170 cc metende 2-cilinder die 110 pk topvermogen levert en een trekkracht van een niet misselijke 120 Nm. Dat Lifestyle-pakket bestaat uit accessoires voor op de lange baan. Voor file- en stadsgebruik zou je kunnen volstaan met het Veiligheidspakket dat toch wel wat toevoegt. Standaard heeft de RT echter wel handvatverwarming en integraal-abs (gecombineerd remsysteem vóór en achter). Handvatverwarming is fijn in de regen en over abs hoeven we niets meer te vertellen. Behalve dan dat dat BMW-remsysteem weer net even anders werkt dan andere remsystemen. Als je de voorrem inknijpt, bouwt de RT zelf de remdruk op; iets wat je normaal gesproken als bestuurder moet doen. Elektronica kan dat uiteraard veel sneller, en aldus rem je de eerste paar keer met de RT harder dan je eigenlijk van plan was. Net of er onder de kuip nog ergens een dwerg zit die het remmen van je overneemt. Apart, maar het went snel en is dus functioneel.

Eenmaal onderweg is het simpelweg genieten van het enorme comfort. Er vanuit gaande dat de ‘Normaal’-stand van de elektrisch regelbare vering overeenkomt met de vering van een standaard RT, mogen we niet anders zeggen dan dat deze prima voldoet. Heb je de ESA-optie wel, dan kun je kiezen voor de instellingen ‘bestuurder alleen’, ‘bestuurder met bagage’, ‘bestuurder met passagier’, en dan nog ‘Sport’ en ‘Comfort’. De Sport-stand is erg strak en zou je kunnen selecteren voor bochtig terrein met mooi asfalt, de Comfort-stand voor lange ritten over de snelweg of binnendoor over slecht wegdek. De ook kindvriendelijke RT gedraagt zich als een vliegend tapijt en gumt, zoals we van BMW gewend zijn, vrijwel alle kuilen en hobbels weg. Met de elektrisch verstelbare ruit in de aangenaamste stand zit je vrijwel uit de wind en zou je bijna vergeten dat je ook nog moet sturen. Dat gaat nog net niet vanzelf.

Ook minpuntjes
Is het alleen maar rozengeur en maneschijn? Helaas… Zo laat de neutraalstand van de versnellingsbak zich weliswaar prima vinden, maar zie vanuit de N maar weer in zijn 1 te komen. Dat gaat vaak alleen na het voorzichtig laten opkomen van de koppeling. Verder verloopt het schakelen niet bijzonder geruisloos. Het dashboard… zit zeer laag. Dat geeft een mooi zicht op het asfalt, maar betekent ook dat je voor een blik op de snelheidsmeter (of de rest van de overvloedige informatie in het lcd-scherm) ver weg moet kijken van het verkeer vóór je. De spiegels: groot genoeg voor in een kledingwinkel, maar midden in beeld altijd je handen. En dan die koffers… menig niet-BMW-rijder heeft een pesthekel aan BMW’s in de spits omdat ze niet eenvoudig tussen de rijen doorkomen omdat de achterzijde van de fiets breder is dan de voorzijde. Aldus blijven BMW-rijders vaak op de middenstreep achter twee auto’s hangen totdat ze zeker weten dat ze erdoor kunnen. Aldus een motorfile tussen de autofile creërend. Niet fijn. In de stad hetzelfde gezeur. Over de RT is veel te vertellen, maar voor Stadsmotor.nl is wel het belangrijkste dat de RT is gemaakt voor een wereld zonder files. Daarin leven wij niet.