Van onze regering mogen we met een autorijbewijs niet op een lichte motorscooter. Volstrekt onzinnig, maar met de LT-versie van de driewieler Piaggio MP3 is de motorscooter – zonder motorrijopleiding! – toch toegankelijk voor de automobilist. Wij reden de zuinige hybride.

Zonder rijopleiding... da's niet helemaal waar, want je krijgt bij aanschaf van een Piaggio MP3 LT – voor het autorijbewijs dus – een rijinstructie cadeau. Deze behandelt de specifieke eigenaardigheden van het scooterrijden. Deze zijn gesneden koek voor iedere puber met een snor- of bromscooter, maar nog niet zo vanzelfsprekend voor een automobilist. Dat je bijvoorbeeld twee hendels aan je stuur hebt zitten, waarmee je moet remmen. Dat je één daarvan moet inknijpen omdat de motor anders niet start. Dat je aan je rechterhandvat moet draaien (hij kan maar één kant op) om vooruit te gaan. Dat je een ronde pet (noemen we 'helm') op je hoofd moet bevestigen in plaats van een gordel omdoen. Het is allemaal geen hogere wiskunde, maar je moet het wel even weten.

De Piaggio MP3 LT heeft zelfs meer eigenaardigheden dan een normale motorscooter of zelfs een normale MP3 RL, die wel een motorrijbewijs behoeft. Bijvoorbeeld een rempedaal bij de rechtervoet: verplicht omdat een auto nu eenmaal een gecombineerd remsysteem moet hebben, en de LT dus ook. In de praktijk zit het pedaal alleen maar in de weg en gebruik je hem nooit. Maar de wet is de wet en de wet zál worden nageleefd, al is-ie stompzinnig of zelfs gevaarlijk. Zo moeten bij de LT ook de knipperlichten 'los van de carrosserie': omdat de wet dit voorschrijft. En moet er een amper zichtbaar running light aan de voorzijde: omdat de wet dit voorschrijft. En moet er een kentekenplaat ter grootte van een breedbeeldtelevisie aan de achterzijde: omdat de wet dit voorschrijft.

Je zou willen dat er eens een wet tegen lelijke vervoermiddelen kwam. Of een wet tegen stompzinnige wetten of de mensen die ze bedenken. Want waarom zou je je als overheid nu zo enorm moeten inspannen om hét vervoermiddel dat een einde kan maken aan de files en het parkeerprobleem – de scooter op autorijbewijs – zo onaantrekkelijk mogelijk te maken? Wie het weet, mag het zeggen...

Rijden!
Eerst maar eens over het rijden met de MP3 LT in het algemeen en later de MP3 Hybrid 300 LT in het bijzonder. De LT (auto) heeft een iets bredere wielbasis (vóór dus) dan de oorspronkelijke RL (motor). Daar merk je helemaal niets van, net zoals je eigenlijk weinig merkt van het feit dat je überhaupt op een driewieler zit. Bij het wegrijden wordt de blokkade van de voorwielen (zodat-ie niet omvalt als-ie rechtop staat) automatisch opgeheven en rijdt de MP3 als een normale scooter, mogelijk iets zwaarder sturend. Op snelheid – we haalden de 130 km/u – merk je niets van de twee voorwielen. Dat wil zeggen, zolang je rechtdoor gaat. De MP3 wordt wat deinerig als je hard een bocht in duikt en halverwege hobbels tegenkomt, maar geloof ons: dat ging ook op een manier en met een snelheid die een automobilist op een scooter de eerste vijf jaar niet in zijn hoofd zal halen. We durven zelfs te beweren dat een normale scooter niet minder zou hebben gedeind onder dezelfde omstandigheden, tenzij het toevallig een Yamaha T-Max of Gilera GP800 (motorfietsen in scooterkleding) of zoiets was geweest. Maar goed, niets bijzonders dus aan de MP3 LT, met dien verstande dat je niet (zoals Stadsmotor-tester Jürgen) vlak langs een stoeprand moet willen scheren. Dan merk je dus wél dat er wielen aan de buitenkant zitten en niet alleen precies in het midden. Je bent wel meteen weer bij de les, met een hartslag van 250 of zo.

Hybride rijden!
De MP3 Hybrid 300 LT rijdt hetzelfde als een normale MP3 LT, mits je hem in de Hybrid Power-stand hebt staan. Dat is de stand waarin het 278-cc ééncilindertje al zijn kracht steekt in voorstuwing, daarbij zeker bij het accelereren geholpen door de elektromotor, die zijn energie betrekt uit de accu's (die de Hybrid nogal zwaar maken). De gecombineerde krachtbronnen maken de acceleratie uiteraard wel lekker vlot. Er zijn meer standen. Zo is er de Hybrid Charge, waarbij de verbrandingsmotor een deel van zijn vermogen opoffert aan het opladen van de accu's en ook remenergie (gas dicht) voor dat doel aanwendt. Verder zijn er twee elektrische standen: volledig elektrisch vooruit, tot zo'n 25 km/u, en elektrisch achteruit, wat met inparkeren best handig is. Het laat zich raden dat deze standen netjes in het lcd-scherm verschijnen, dat is geplaatst naast de analoge dubbele brandstofmeter. Op zich best raar trouwens, om tijdens het rijden een tank voller te zien worden (in de Charge-stand).
Het nut van volledig elektrisch vooruit... Je rijdt geruisloos je straat in en uit, bijvoorbeeld 's ochtends of 's nachts als de kudde ligt te slapen. Verder is er natuurlijk het geringere verbruik. Als je de MP3 niet nodig hebt, steek je de onder de buddyseat verborgen stekker via een verlengsnoer in het stopcontact en heb je voor een paar centen weer een volle batterij. Die je weer helpt op gang te komen et cetera. Scheelt toch. Vijftig kilometer op één liter benzine, zegt de fabrikant. Da's serieus.

De aanschaf waard?
Afgezien van het verbruik, hebben we wat aan de MP3 Hybrid 300 LT? Een motorrijder zal hem hoogstens aanschaffen met het idee dat huisgenoten zonder motorrijbewijs hem bij gelegenheid ook kunnen pakken. Automobilisten kunnen hem aanschaffen om te kijken of het wat voor ze is, dat tussen de file door rijden en gratis parkeren. Maar als dat ze bevalt, zullen ze toch ook snel tot de conclusie komen dat het slimmer is om een motorscooterrijbewijs te halen en het niet geringe bedrag van € 9.999 te steken in een serieuze motorscooter. Want voor 'tien ruggen' koop je ook bijvoorbeeld een Honda SW-T600 ABS, en voor dik € 1.500 minder Piaggio's eigen topscooter Beverly Cruiser 500. En die gaan toch echt heel wat beter en stijlvoller van hun plek.