Natuurlijk zijn er veel kleine motorfietsen, want het merendeel komt uit Japan en daar ligt de lengte van de gemiddelde mens niet boven de 1.50 meter (overdreven). Maar Harley-Davidsons, dat waren toch van die enorme bakken, voor enorme kerels? Eh… nee, niet allemaal.

Wat is-ie klein! Dat is het eerste wat je denkt als je de Harley-Davidson XL 1200 Nightster ziet staan. En hij is ook klein. Niet alleen de zithoogte is petite, ook de grondspeling, ontdekken we bij de eerste rotonde. Krijsend sleept de linkervoetsteun over het asfalt. Dat wil zeggen, de slijtbout onder de linkervoetsteun, die netjes omhoog scharniert. Want natuurlijk weten ze bij Harley-Davidson dat je met een grondspeling van slechts dertien centimeter iedere bocht aan de grond zit als je een beetje on-Amerikaans rijdt. In Amerika hebben ze namelijk geen bochten. De Nightster is – net als zo veel andere Harleys – niet bedoeld om sportief mee te rijden, terwijl hij toch wel degelijk deel uitmaakt van de Sportster-familie van het merk.

We kunnen gaan mekkeren over de vering die met name met korte hobbeltjes absoluut geen raad weet, of het frame dat van spaghetti lijkt als je over een langsrichel rijdt, maar dat doen we niet, want dit is een Harley. En wie een Harley koopt, koopt een Harley en zeurt niet over dergelijke futiliteiten. Als je technische perfectie wilt, moet je een Jap of een Duitser kopen.

Wat is-ie mooi! Want ja, de kleine Nightster is wel een heel mooi fietsje. Wij rijden ’m in een diep paars metallic uitvoering, die het vooral goed doet in het zonnetje, maar ook van zichzelf is het een heel mooi fietsje. Het is een custom zoals alleen Harley-Davidson ze kan maken. Alle Japanse merken hebben pogingen gedaan om soortgelijke fietsen te bouwen, maar nooit zijn ze zo mooi als het origineel. Alles is natuurlijk van ijzer; Harley gebruikt geen kunststof, behalve daar waar het echt niet anders kan. Da’s ook te merken aan het gewicht, want klein als-ie is – en zonder stroomlijn, koffers of zelfs maar een duozitje met bijbehorende voetsteunen – weegt de Nightster toch nog een massieve 251 kilo! Niet dat je dat gewicht ooit voelt, want het zwaartepunt zit enorm laag, dus het gewicht stabiliseert eerder dan dat het destabiliseert. Maar hoe zwaar-ie ook mag zijn, de 1200 cc V-twin staat zo te stampen dat je voor een stoplicht zomaar een paar vullingen uit je kiezen kan verliezen. Dat moet je leuk vinden. Over het Sportster-blok verder niets dan goeds. Dat heeft uiteraard die zo kenmerkende Harley-loop, maar komt net als eerdere versies verrassend makkelijk op toeren en trekt als een tierelier.

Altijd weer een verrassing bij Harley, de remmen doen het! Harley werd vroeger wel de eerste motor met abs genoemd, omdat niemand hard genoeg in de remmen kon knijpen om ze te laten blokkeren, maar deze remmen doen het gewoon… Zonder abs helaas, maar we kunnen ons ook niet voorstellen dat iemand de Nightster ooit zal gaan gebruiken voor bijvoorbeeld woonwerkverkeer. Dat zal overigens aan de kleur liggen, want als je ’m in het zwart ziet lijkt dat al veel minder onlogisch. Maar niet minder koud, want bescherming voor de bestuurder ontbreekt. Alleen voor de zomer dus. Of voor echte kerels (m/v).