Met een vermogen van 19,42 kW/26,4 pk valt de Honda CBR250R binnen de regels van het huidige rijbewijs in de categorie A-licht (tot 25 kW), en binnen de regels van het rijbewijs vanaf 19 januari 2013 in de categorie A2 (11 tot 35 kW). Het mag duidelijk zijn dat deze toersporter nooit is ontworpen om de grens op te zoeken.

Met welk doel is de Honda CBR250R dan wél ontworpen?

Als je er zo eventjes naar kijkt, zie je dat de proporties kloppen, de CBR lijkt als twee druppels water op grote broer CBR600F en toont niet bijzonder klein of uit verhouding. Aan het stuur treffen we links claxon, knipperlicht en groot/dimlicht, rechts start en noodstop. Niks raars. In het instrumentarium een ronde toerenteller met donkere achtergrond en een hemelblauw middenstuk met witte letters en een rood bereik vanaf 10.500 tpm (meteen daar ook begrensd, blijkt later). Een digidash geeft informatie over de tijd, de brandstofvoorraad, de snelheid, totaal km, trip km en de koelvloeistoftemperatuur. De nodige verklikkerlampjes zijn her en der rond het digidash gedumpt, het neutraallampje zit in de toerenteller net onder de 12.500 tpm. Nog niks raars. Het zou zo maar een normale motorfiets kunnen zijn.

Dan maar gaan zitten. De buddy lijkt een plankje met bekleding, maar zit niet echt slecht. Het stuur is smal, maar goed te doen. De spiegels zijn smal, maar goed in te zien, bij een smalle bestuurder vermoedelijk met zicht op achteropkomend verkeer in plaats van de ellebogen.
Bij het optrekken van de benen verraadt de CBR zijn doel onder de zon. De langere bestuurders passen erop, maar kunnen verklappen dat een rit naar voorgenoemde zon (maar dan in Zuid-Frankrijk) niet gaat plaatsvinden. Nu niet en nooit niet. De veerweg aan de achterzijde – 104 mm – onderstreept dat de CBR ook liever geen olifanten in het zadel heeft, en liefst ook geen passagiers.

Dit alles was te voorspellen, zelfs door minder hoogbegaafde motorrijders dan de almachtige testers van Stadsmotor.nl.

De CBR250R is een sportmotor voor mensen van klein postuur (getuige de afmetingen) en klein gewicht (getuige het geringe vermogen). Gelukkig heeft Stadsmotor.nl die ook in blikken op voorraad, en aldus ondervinden we dat de kleine CBR ondanks zijn bescheiden motorblok wel degelijk een volwassen motor is. De remmen met het onovertroffen gecombineerd(c)-abs werken heel precies en beschikken over serieuze stopping power, ondanks de enkele schijf in het voorwiel.

Het frame, het onderstel, het is dik voor elkaar. De CBR weegt slechts 161 kg en dat neem je onder je arm, zéker als je de grotere en veel zwaardere pk-pakhuizen gewend bent. Een voordeel van het gewicht is dat het kinderlijk eenvoudig de hoek om te gooien is, een nadeel dat zwaardere bestuurders het risico lopen zwaarder te zijn dan de machine, en dat is niet best voor het zwaartepunt, dat je liefst zo laag mogelijk wilt hebben. Maar vetzakken zullen de CBR250R niet kopen, dus vergeet dat meteen.

Het motorblokje telt één cilinder, die gekoeld wordt met vloeistof. De 26,4 paardenkrachten vinden hun weg naar het achterwiel middels een zesversnellingsbak. Deze schakelt boterzacht en trefzeker, en dat is maar goed ook, want met het beschikbare vermogen is schakellui rijden geen optie. Onder de 3.000 tpm klinkt de CBR als een cavia met een chronische aandoening aan de luchtwegen – overleeft-ie of gaat-ie dood? – maar eenmaal in het juiste toerenbereik spint het blok als een tevreden Siamees die boven de 7.000 nog even vals miauwt. Gevoelsmatig zou je denken dat het maximale koppel ergens rond de 11.500 tpm los zou moeten komen, maar bij de 10.500 tpm grijpt de toerenbegrenzer in en is het feest afgelopen. Qua topsnelheid heb je het met 140+ km/u wel gehad.

Het zal niemand verbazen dat je geen king of the road bent met de CBR250R, maar de toch bijzonder aangename zit – onverwacht comfortabel rechtop – en de onovertroffen gebruikersvriendelijkheid maken dat je gewoon zit te zingen in het (harde) zadel. Naar de beste Honda-tradities functioneert alles onopgemerkt en volstrekt intuïtief. Je tuft net zo makkelijk door de stad en de file als dat je een dijkweggetje afbrandt, elke rit is eigenlijk te kort.
Het is natuurlijk even wennen dat je niet iedereen zomaar kunt inhalen. Maar eigenlijk is het een fantastisch goed reagerende, vlotte motorfiets. Hij spurt aardig weg bij het stoplicht en even wat gas bij geven op de snelweg gaat ook prima. Alles aan de Honda is gemaakt voor een breed publiek, waarbij dat 'breed' vooral niet letterlijk moet worden genomen.
Ben je zoals gezegd echter kleiner van stuk, dat vind je in de CBR250R een motor voor alledaags én sportief gebruik. En da's gezien de prijs van € 4.299 niet slecht. Hoewel het c-abs voor € 600 in verhouding tot de totaalprijs wel weer even slikken is.
Als er dan nog iets te klagen moet zijn, laat het dan de zijstandaard betreffen. Deze is net iets te lang, waardoor je de CBR maar beter niet op een schuin aflopende ondergrond kunt parkeren, tenzij je het leuk vindt om 'm keer op keer van straat te rapen. Even de zaag in dat standaardje. En in de prijs van het c-abs, svp.

nb. Mocht er bij de foto's iets raars opvallen, we reden de CBR250R in Nederland én Duitsland.

De Honda CBR250R is geschikt voor het A2-rijbewijs.