Met zijn extreme achterband en kekke striping beschouwt vrijwel niemand de kleine Hyosung RT125 Karion als een serieuze motorfiets. Dat is niet helemaal terecht, want met deze 125 cc'er kun je van alles. Maar in de eerste plaats: lol hebben!

De Hyosung RT125 Karion zal op dit moment amper publiek trekken, maar we mogen verwachten dat dat zal gaan veranderen als op 19 januari 2013 de regels voor de rijbewijzen veranderen en er ineens drie motorrijbewijzen gehaald moeten worden. Althans voor 18- t/m 22-jarigen. Deze zullen vanaf het behalen van hun A1 twee jaar lang veroordeeld zijn tot motoren met maximaal 125 cc en maximaal 11 kW/15 pk. En nee, daar maak je geen indruk mee tussen de 'grote jongens'.
Toch moet zo'n 'A1-motor' ook aantrekkelijk zijn voor de jeugd, en als de aantrekkingskracht niet uit het motorvermogen kan komen, dan maar uit iets anders. Zoals bijvoorbeeld een lollig uiterlijk. De meeste jongeren zijn daar namelijk gevoelig voor. Het is zelfs zo dat de 40- en 50-plus testpiloten van Stadsmotor.nl er gevoelig voor zijn, als ze op de Karion stappen. Deze past namelijk dusdanig niet bij hun postuur (zeker niet gevormd door macrobiotisch eten, groene thee nippen, hash roken en Ravi Shankar luisteren), dat het geheel een lachwekkende vertoning wordt. Beetje als clown in circus, maar dan leuk.
Zulks is niet aan de orde bij jongelingen, die in de 135 kilo zware en 79 centimeter (zit)hoge Karion een forse broer zien van hun eigen brommer. En dat mag ook gerust zo gezien worden, want een brommer – de enige gemotoriseerde tweewieler waarmee met enige snelheid mag worden gereden tot het achttiende levensjaar – levert (onopgevoerd!) maximaal 4 kW/5,4 pk, tweeënhalf keer minder vermogen dan een 125 cc'er.

We zien bij zoonlief (sinds kort zeventien jaar) een blik in de ogen verschijnen die normaal gesproken gereserveerd is voor het moment dat de Playboy (schrijf ik ook voor, geen abonnee) op de deurmat ploft. "Hier pas ik wél op!" roept deze bengel, die inderdaad nog wat meer boerderijdieren door de barbecue moet trekken en lichaamshaar moet kweken voor ik hem een K 1600 GTL laat balanceren.
Maar had-ie een rijbewijs gehad (anders dan zijn brommerrijbewijs), dan had-ie 'm ook meteen meegekregen, want de Karion is een fiets waarmee een blind paard geen schade kan aanrichten. Nu is een blind paard vergeleken met mijn zoon een lieverdje waar het schade veroorzaken betreft, maar als er één olifant over de dam is, dempen de muizen de porseleinkast.

Zoals het buizenframe en de lange vering al een beetje verraden, is de Karion zijn leven begonnen in het Hyosung-onderdelenmagazijn van de crossmotoren. Het ééncilinder motorblok vertelt hetzelfde verhaal. Vanaf dat moment heeft de Hyosung-creatieve-geesten-afdeling het overgenomen. Is het voorwiel met een diameter van 18 inch nog niet zo raar voor een crosser van deze afmetingen, dat achterwiel is wel heel raar. Hyosung vermeldt 180/80-14 M/C 78P voor de achterband, en het is voor iedereen behalve een blind paard te zien dat dat helemaal nergens op slaat. Wil je het hele profiel van die achterband gebruiken, dan zul je een manier moeten vinden om schuiner dan horizontaal door een bocht te gaan, en dat is altijd een uitdaging.
Vet is het wel, in alle opzichten, en dat zal de koper dan ook aanspreken.

Als mijn zoon verlekkerd in het zadel plaatsneemt, zakt de Karion een centimeter of tien in de veren. Dat scheelt. "Wat is dat ding links aan het stuur," wil hij weten.
Dat is de choke, iets wat vroeger, in de vorige eeuw heel normaal was. Het bedient iets op de carburateur ("Wat is een carburateur?" Voorloper van injectie!) dat ervoor zorgt dat de motor makkelijk start als-ie koud is. Die jeugd van tegenwoordig...

Hij stapt af, ik stap op – de Karion zakt twintig centimeter in de veren – en start. Nee, hij mag niet mee, dat trekt de vering zeker niet.

De Karion accelereert zoals elke 125 cc'er accelereert: korte eerste versnelling, langere tweede, derde et cetera. Meteen maar opensmijten dat gas, opschakelen en wachten tot je op de snelheid bent die je voor ogen had. In de hoop dat die niet boven de 120 km/u ligt. 108 halen we, plat op de tank, wind mee, bergaf. De snelheid is overigens de enige informatie die de digidash geeft.
Je moet niet voorkruipen bij een stoplicht, tenzij daar een brommobiel staat of een ambtenaar onderweg naar een spoedklus. Op de Karion wordt wel meteen duidelijk waarom ze 11 kW in gedachten hadden voor het A1-rijbewijs. Je hoeft alleen maar te leren remmen en sturen. Gas geven maakt niet uit. Onder alle omstandigheden kan het gas open, er zal nooit iets onverwachts gebeuren.
Ons Ester (vering zakt vijf centimeter in) komt nog met het beste commentaar. "Ik wilde inhalen op een dijk en gaf volgas, maar er gebeurde niks. Toen ben ik er maar achter gebleven en ben gaan genieten van de omgeving en het sturen."
En zo is het ook. Je kunt meekomen op de snelweg (rechterbaan), maar het kabaal in je rechteroor is oorverdovend (terwijl de uitlaat links zit!), en het zadel is niet dusdanig comfortabel dat je ermee op vakantie wilt. De Karion is duidelijk voor de korte afstand, waarbij die korte afstand wel over elk denkbaar wegdek mag gaan, van asfalt tot dwars door wegopbrekingen heen.
Over de geschiktheid van de Karion als stadsmotortje kunnen we kort zijn. De wendbaarheid is fenomenaal en de snelheid toereikend. Voor een sprint is echter te weinig vermogen aanwezig en dat is in stadsverkeer jammer. Voorts ontbreekt serieus remvermogen (trommelrem achter!), maar dat is bij het ontbreken van serieus vermogen niet zo'n drama. De zit is lekker rechtop, en dat is weer fijn voor het overzicht.
Lekker gebruiken als snelle brommer/funbike, deze Karion. Moderne fratsen als bruikbaar vermogen, bruikbaar remvermogen, elektronische hulpmiddelen, injectie, toerenteller, brandstofmeter et cetera ontbreken, maar de essentie is aanwezig: twee wielen, een stuur en een motorblok. De knipoog die de moddervette achterband geeft, zal niemand ontgaan, en zo kun je met een 125 cc'er toch geloofwaardig voor de dag komen.

Geschikt voor het A1-rijbewijs.