In de vroege jaren negentig waren choppers/customs/cruisers niet aan te slepen, maar die rage is volkomen voorbij. Neemt niet weg dat elk (Oosters) merk nog wel iets in de rekken heeft staan, in de maten GROOT en normaal. Bij Kawasaki heet de kleinste VN900. Is het wat voor in de stad?

Het is een beetje raar, want er was een tijd – papa weet het nog – dat een kleine chopper een cilinderinhoud had van 400 cc (Kawasaki Vulcan), 500 cc (Honda Shadow, Kawasaki Vulcan), 535 cc (Yamaha Virago), 600 cc (Honda Shadow) of 650 cc (Suzuki Savage). Met een 750-cc V-twin had je een aardige middenklasser en met meer dan 1.000 cc (Virago 1100: 1986) hoorde je helemaal bij de bad boys, slechts voorbij gestreefd door de 1.340 cc (vanaf 1978) van de almachtige Harley-Davidson Shovelhead en later Evolution. Volg bovenstaande links, en begrijp dat er echt veel van deze motoren werden verkocht, aan bijzonder enthousiaste mensen.

En toen kwamen de Suzuki Intruder 1400 (1987) en Kawasaki Vulcan 1500 (1991) en was het Harley-feest afgelopen.

Anno 2013 moet je met een vergrootglas op zoek naar een kleine chopper (die je alleen bij Hyosung zult vinden, vanaf 125 cc). Het 1.340 cc metende blok van de Harley van toen is een lachertje vergeleken bij de enorme blokken die nu overal – ook bij HD zelf – van de band lopen. Het begint bij 1.500 cc, 1.700-1.800 cc is de maatstaf, twee liter niets geks meer.

En zo vinden we in de 'kleine' middenklasse bij Honda 750-cc'ers, bij Suzuki 800-cc'ers, bij Kawasaki 900-cc'ers en bij Yamaha één 950-cc'er.
Honda en Kawasaki zijn het slimst, want die hebben hun modellen anno 2013 afgeregeld op 35 kW, waarmee ze geschikt zijn voor het A2-rijbewijs, en dus vanaf twintig jaar te besturen. De Suzuki (39 kW) is tegen meerprijs verkrijgbaar op 35 kW, de Yamaha volgens de specs op de website niet, die blijft hangen op 39,4 kW.
Zouden we dus in het bezit zijn van een AL-rijbewijs – voorheen 25 kW, maar sinds kort gelijk aan het nieuwe A2-rijbewijs op 35 kW – en op zoek naar een middenklasse custom, kunnen we kiezen voor drie merken, die in prijs tussen de € 9.498 en € 10.499 zwerven. En die € 9.498 is voor de Kawasaki VN900 Classic.

Honda, Suzuki, en Kawasaki. In motorland bestaat de term 'UJM': Universal Japanese Motorcycle. Waarom toch?

Wat opvalt aan deze VN900 – die alleen de letters VN heeft overgehouden van de naam Vulcan – is de zit. De Suzuki kennen we niet, maar de Honda's wel. De VN900 voelt aanmerkelijk groter dan de Honda-customs, hoewel het in lengte maar zeven centimeter scheelt en in breedte slechts (ahem) zeventien centimeter. De VN900 voelt qua zit en greep als een grote chopper, maar het is slechts een 900. Hij toont ook als een grote chopper, maar het is nog steeds slechts een 900.
Hij rijdt daarentegen niet als een grote chopper, en dat is vermoedelijk net wat de doelgroep zal willen horen, zien en voelen.
Bestaat de doelgroep inderdaad uit bezitters van het A2-rijbewijs of kleinere bestuurders (gezien de zadelhoogte van 68 centimeter), dan zit die niet te wachten op de (on)handelbaarheid van een grote en loodzware custom. De 35 kW van de VN900 maken dat de A2'ers erop mogen, maar het zal ook kleinere en zeker zwakkere en/of oudere (90+) chauffeurs aanspreken dat de grote kast met pk's gesloten blijft. Met 35 kW/47,59 pk en een gewicht van 282 kilo rijklaar zal je niet snel verrast worden, en dat precies wat veel customliefhebbers willen. Lekker toeren en tuffen en alleen het gas helemaal opendraaien als de motor in z'n vrij staat.

De VN900 zal met dergelijk gebruik nooit teleurstellen. De acceleratie is ook eenmaal in de versnelling niet wereldschokkend, maar je komt vooruit, en sneller dan de gemiddelde auto. Bochten nemen lukt, net als remmen, en met het lage zwaartepunt is manoeuvreren een peulenschil. Verwacht geen circuitprestaties, en alles komt goed. Ga er ook niet mee door de file of stad rijden, want daarvoor is-ie te laag en te breed. Bovendien zullen het motorvermogen, het remvermogen óf de wendbaarheid je ass niet redden als zich een 'onvoorziene situatie' voordoet. Vergeet ook snelheden boven de 100 km/u. Natuurlijk kan het, maar doe het lekker niet, en je blijft tevreden. Of je moet een ruit hebben. Vies word je toch wel. En je fiets. Poetsen!

Zet de VN900 lekker in de garage en pak 'm als de zon schijnt. Rijd lekker in de rondte en stop bij een terrasje wanneer je wilt. Dat zal prima bevallen, want de Vulcan is amper te herkennen als Kawa, maar des te beter als zeer netjes afgewerkte showboot. Geniet daarvan en neem nog een biertje. Dat kan, in de geruststellende wetenschap dat als je te veel hebt gezopen, je nooit meer het contactslot zult vinden dat zich ergens aan de zijkant van het blok bevindt. Taxi!
Zijn er motoren nog relaxter dan de VN900? We zouden het zo snel niet weten. Nooit krijg je op deze allemansvriend de neiging om raar te gaan doen. Vulcanrijders zullen dan ook begrijpen dat dat biertje te veel van hierboven een grap was. VN900-rijders drinken slechts melk met honing. Na de rit mogelijk een advocaatje.
Maar de motor ziet er zeer geloofwaardig uit, en dat maakt veel goed.

Nb. De Kawasaki VN900 is in allerlei uitvoeringen leverbaar en leverbaar geweest, van kale classic tot custom, special edition tot Light Tourer met scherm en tassen. Het is elke keer weer dezelfde VN900, maar dan met een ander sausje of onderdelenpakket.

Geschikt voor het A2-rijbewijs.