Kawasaki VN1700 Voyager Custom ABS

Zoals de Harley-Davidson Street Glide zich verhoudt tot de overbekende Electra Glide, zo verhoudt de hier getoonde Kawasaki VN1700 Voyager Custom zich tot de normale VN1700 Voyager. Het verschil zit ’m in de toerruit en de topkoffer, die bij de Street Glide en Voyager Custom ontbreken.

The real thing is de Harley-Davidson Electra Glide, de nepper de Kawasaki VN1700 Voyager. De leukere versie van the real thing is de Harley-Davidson Street Glide, de leukere versie van de Voyager de Voyager Custom. Ruwweg kun je zeggen dat de Electra Glide een tweepersoonsmotorfiets is, de Street Glide een éénpersoons. Het heeft te maken met de enorme buddyseat met dito rugleuning tegen de topkoffer op de Electra Glide/Voyager, en het uiterst rudimentaire velletje en de zelfs geheel ontbrekende topkoffer met rugleuning op de Street Glide/Voyager Custom.

De éénpersoonsversie is mooier, zowel bij Harley-Davidson als bij Kawasaki. En dat Harley dan echt zou zijn en Kawasaki nep… dat is iets waar alleen Harley-rijders nog op letten. En koop je een Kawasaki, dan ben je geen Harley-rijder en interesseert dat je geen biet. Izze simpel.

Is de Street Glide enorm? De Kawa Voyager is nog enormer. Acht centimeter langer – 2.51 meter! – en 2700 gram zwaarder – 382 kilo! En de prijs: € 19.998. € 6697 minder dan de HD.

Qua cilinderinhoud en trekkracht ontlopen de twee elkaar amper: 1680 om 1700 cc en 134 om 136 Nm. Peanuts. Opmerkzame motorfreaks zouden direct kunnen constateren dat er customs zijn van Yamaha (de XV1900A Midnight Star FL) en Suzuki (de Intruder C1800R/T (LC)) met een nóg enormere cilinderinhoud en trekkracht, maar dat zijn customs zonder ruit of met opzetruit, en de Street Glide en Voyager zijn customs met vaste kuip. Daarin instrumentarium variërend van de normale toeren- en kilometertellers, brandstof- en temperatuurmeters, tot een riant lcd-display waarin zo’n beetje alles behalve de maanstand afgelezen kan worden. Aan de handgrepen dan ook meer knoppen dan op een kerkorgel, voor de bediening van de audio (mp3-speler/iPod-aansluiting aanwezig), de boordcomputer en de elektronische cruise control. Het comfort achter de grote stroomlijn is enorm, mede dankzij de luchtvering aan de achterzijde. We vullen de tassen die passen in de grote zijkoffers, schakelen door naar de overdrive (6^e versnelling) en vertrekken naar de zon. Wie alleen reist en dat in onnavolgbare stijl wil doen, kan niet om deze onverbiddelijke blikvanger heen.

Maar dan komt de file in zicht. Niet alleen naast je, maar 100% zeker ook achter je als je denkt met dit slagschip eenvoudig tussen rijen auto’s door te kunnen. De zit is laag, dus het zicht vooruit is niet bepaald weids te noemen. Er is een gecombineerd abs-remsysteem, maar in de spits gebruik je je remmen meestal om genoeg te vertragen om niet klem te komen zitten tussen auto’s die te dicht naar elkaar neigen. Dat heeft met de breedte van de Voyager weinig zin, want als je ergens al tussendoor kunt, zal er toch zeker links en rechts niet veel ruimte over zijn.

De beperkingen in de stad kunnen we ons vervolgens voorstellen. Even voorop bij een stoplicht wordt serieus dringen. Even op de stoep parkeren zal je niet door iedereen in dank worden afgenomen. Even tussen een paar paaltjes door een stukje afsnijden kun je maar beter niet te snel doen.

€ 6697 kost de Voyager dus minder dan de HD. Da’s ongeveer het bedrag dat je kwijt bent voor een heel leuke motorscooter (Peugeot Satelis 500: € 6.599). Dus als je Harley-geld hebt, maar toch ook af en toe nog praktisch bezig wilt zijn op twee wielen…*

* Grote schuur aanbevolen.