Hela hola, is dat geen crosser?! Euh, ja. En nee. Want een crossmotor is eigenlijk een wedstrijd/racemotor en heeft dus geen kenteken, verlichting en dergelijke omdat-ie toch alleen maar op afgesloten terrein rijdt. Da's bij een enduromotor heel anders. Da's namelijk wel een crosser, maar dan op kenteken. Die mag dus gewoon de weg op.

Is het allemaal duidelijk? Een enduro is dus een crossmotor, maar dan met kenteken, wat betekent dat-ie door de RDW (Dienst Wegverkeer, voorheen Rijksdienst voor het Wegverkeer) is goedgekeurd voor gebruik op de openbare weg. Je mag – kortom – gerust een enduro in de winkel kopen en daarmee lekker door de stad 'crossen'. Waarom je dat op een motor als bijvoorbeeld de KTM EXC-F 250 op deze pagina zou willen doen? Daar zijn nog aardig wat redenen voor te bedenken, en wie de afgelopen jaren in onze grote steden is geweest, weet daar alles van; ze zijn eigenlijk alleen nog maar volledig toegankelijk met een terreinvaardige tweewieler. Die storen zich namelijk niet aan wegopbrekingen, verkeersdrempels, paaltjes et cetera. Nog een voordeeltje van zo'n enduro: ze zijn ontworpen met een zo laag mogelijk gewicht in gedachten, omdat je ze bij wedstrijdgebruik nogal eens van de grond moet tillen, omdat je nu eenmaal wel eens valt als je door zand of blubber gaat rijden. Dat dat desondanks populair is, komt doordat je gekleed in body armour opstapt en je op zachte ondergrond zelden echt hard valt. Wat die fiets dan weegt: 106 kilo. Lijkt veel, is niks, want je hoeft 'm niet boven je hoofd te tillen.

De EXC-F 250 is dus een KTM, en dat stond oorspronkelijk voor Kraftfahrzeuge Trunkenpolz Mattighofen, waarbij De K verwijst naar 'krachtvoertuigen', de T naar de naam van de oprichter en de M naar het Oostenrijke plaatsje waar de fabriek sinds 1934 (!) staat. Het zijn geen beginnelingen daar bij KTM, wat betekent dat je mag rekenen op een hoogwaardig product dat zeer goed op zijn taak is voorbereid en niet zomaar kapot zal gaan. Om dat te illustreren; zelfs de Koninklijke Landmacht rijdt ermee.

Wat zouden we met zo'n ding moeten? Dat zou je nog verbazen. In de stad is er dus niets wat niet kan – al moet je óver een auto heen – en met de juiste (straat)bandjes zou je er (als supermoto) ook nog een aardig stukje mee rondom de stad kunnen kachelen. Standaard is-ie net zoals de meeste enduro's voorzien van een joekel van een 21-inch voorwiel (achter 18), en we snappen: hoe groter een wiel, hoe minder last van hobbels en kuilen. Dan zit er ook nog eens eindeloos lange vering op – 30 centimeter! – en wie wel eens naar motorcross heeft gekeken, weet wat voor capriolen je met dit soort machientjes kunt maken zonder direct te crashen. Het vermogen van de EXC-F 250 is groot geheim, maar reken erop dat alles is geïnvesteerd in trekkracht. Een hoge topsnelheid moet je dan ook niet verwachten. Met zo'n lichte fiets moet je hoe dan ook niet op de snelweg willen komen, want met zo weinig gewicht en zo'n rechte zit kun je stabiliteit op snelheid vaarwel zwaaien. En voor remmen zijn ze trouwens ook niet gemaakt. In de stad: helemaal te gek.
In de file: hm...

geschikt voor het A2-rijbewijs.