Een Gold Wing is de Triumph Trophy SE niet, maar met een gewicht van 301 kilo en een breedte van bijna een meter (97,5 cm) is de Britse toerkolos ook niet echt een kleintje te noemen. Hoe presteert dat in het alledaags verkeer?

De ideale motor voor in het dagelijks verkeer bestaat niet, al is het maar omdat iedere rijder andere eisen stelt en ook nog eens een ander postuur heeft. Kijken we naar de Triumph Trophy SE, dan mag je direct constateren dat je het slechter kunt treffen als je optimaal tegen de weersomstandigheden beschermd wilt worden. De Trophy is zo breed als een deur, en als je de elektrische ruit in zijn hoogste stand zet, bijna ook nog eens zo hoog als een deur.
En achter een deur is het goed schuilen, ook als het koud wordt en de handvatverwarming en de zadelverwarming aan gaan. Maar een deur heeft ook nadelen. Hoe aerodynamisch hij ook gevormd is (een deur meestal niet), het blijft een frontaal oppervlak van zo'n anderhalve vierkante meter dat je door de wind moet duwen. En dat je door de file moet duwen. Heb je vrij baan, dan kost het je emmers brandstof. Heb je geen vrij baan, dan ben je niet zo snel aan het einde van de file of in het centrum van een stad als je was geweest op een scootertje.

Maar had de XXX(X)L-brigade van Stadsmotor.nl het altijd voor het zeggen (en was de brandstof gratis), dan was het: "Doe ons een Trophy! Hier passen we op!" Met onze alom gevreesde boze blik vliegt overig verkeer immers altijd netjes opzij, en wie een Trophy in zijn spiegels krijgt, wijkt hoe dan ook, uit ontzag. We zouden de zijkoffers eraf laten, en met topkoffer alleen vrolijk op en neer naar ons werk kachelen. Zomer en winter uiteraard, beschermd door abs en tractiecontrole, elektronisch instelbare vering, bandenspanningsmeters et cetera. En in de geruststellende wetenschap dat de 1251-cc driecilinder zó sterk is dat er aan de voorkant gerust nog een sneeuwschuiver opgehangen kan worden om onze hele A7 inclusief gestrande auto's in één keer schoon te vegen.

Maar dat is de XXX(X)L-brigade van Stadsmotor.nl, en die is qua lengte en gewicht niet bepaald representatief voor de gemiddelde motorrijder.
Schakelen we ons Ester in! Maar die neemt niet eens de moeite om een pak aan te trekken of een helm op te zetten als ze voor het hoofdkwartier op de Trophy klimt. No way dat ze hierop gaat rijden, hoewel ze prima met de Birkenstocks bij de vloer kan (foto).

Dan Julian. Niet langer (?) dan Ester, maar wel sterker, van geur hoe dan ook...

"Dat de Trophy groot is, hoef ik niet te vertellen, dat is wel te zien op de foto's of wanneer je er naast staat. Geparkeerd voor de deur, toen ik m'n hele hebben en houwen in de koffers probeerde te stouwen, stopte echt bijna iedereen die langsliep. "Goh, heb je een nieuwe motor? Groot ding man!" zei de buurman. Een ouder echtpaar stond zich op een afstand te verwonderen over de enormheid van de verschijning die Trophy heet. "Wat een onzettend groot ding zeg, jeetje mina!"

Ja, de Trophy is groot en dat is fijn. Gelukkig kan het zadel eenvoudig in hoogte versteld worden, dus ook ik kan met m'n voetjes bij de grond. En dat is weleens anders bij vergelijkbare motoren van dit formaat. Zowel achter het stuur als achterop zit je als een koning. En niet alleen geparkeerd lijkt de Trophy enorm, ook op de snelweg hoef je geen rekening te houden met het gekrioel om je heen, want auto's houden nu rekening met jou! Niemand die je wil afsnijden of opduwen. En doen ze dat wel, dan ben je ze met een simpele draai aan de prethendel (ride by wire) ook zo weer kwijt.

De Trophy rijdt niet alleen heerlijk, de verschijning helpt daar dus ook aan mee. De troep die ik eigenlijk mee wilde sjouwen, paste niet echt, waardoor ik wat zaken als een kiteboard maar thuis heb gelaten. Die leen ik daar wel van een vriend. Maar met een rekje of aanhanger moet dat ook wel allemaal op de motor passen. Een grote scooter of in dit geval motor is dus nog niet voor alles een vervanging van de auto. Maar ik gok dat er vast wel aanhangers te koop zijn voor deze motor. Alles wat ik graag zie in een motor heeft deze motor niet. Alles wat ik liever niet zie, heeft deze motor wel. En toch vind ik het een fantastische machine om op te rijden. Het is even wennen aan het enorme gewicht (wat ik niet wil zien op een motor). Wachtend voor het stoplicht moest ik vaak twee voeten aan de straat zetten. Maar dit kan ook aan de windkracht 6 hebben gelegen. Achteruit lopen, zelfs met iemand achterop, is gewoon prima te doen. Eenmaal aan het rollen, begint de pret. Het ruitje kan automatisch versteld worden en zodra je de snelweg opstuurt, zet je deze dan ook in de hoogste stand. De cruise control wordt aangezet en het is genieten van de rit richting het zuiden. De cruise control is wel even wennen om in te stellen, meestal voel je met plus en min dat de motor harder of zachter gaat rijden. Het is dan ook altijd even pielen om de juiste snelheid ingesteld te krijgen. Op de Triumph stel je niet de gasstand in, om het maar zo te noemen, maar direct km/u. Wanneer je denkt dat de motor niet reageert, zie je op het dashboard dat je de kilometers met - 1 of +1 aanpast. Geniaal! Nu kun je de snelheid dus precies afstellen zoals je het graag wilt hebben. Door het fijne zadel, de rechte houding, je plekje uit de wind en de cruise control ga je je al snel vervelen. Gelukkig heeft de SE-variant geluid aan boord! Radio kan gebruikt worden voor muziek uit de ether, maar het aansluiten van mp3-spelers of de telefoon via usb is ook mogelijk. Wanneer navigatie gemonteerd is, wordt het audiosysteem gebruikt voor gesproken aanwijzingen.

Het gemonteerde Garmin-systeem had ook flitspalen en snelwegsnelheden geïnstalleerd. Nadat ik na het 130-traject, de verplichte 80 weer de cruise control instelde op 120, bleek dit ineens weer trajectcontrole 100 te zijn. Nederland! Zelfs met een motor waarmee ik elke weg de exacte snelheid probeerde te rijden, heb ik waarschijnlijk alsnog een bon aan m'n broek.

Goed, ik dwaal af. De Triumph sprak mij in het begin niet zo aan, maar bleek in combinatie met een weekendje Zeeland een fijne reispartner te zijn. Zo fijn dat ik me toch begin af te vragen of ik niet gewoon die auto weg moet doen en voor het verslepen van spullen niet gewoon een dijk van een motor moet kopen? Lekker met de motor op pad, radio aan, spullen in de koffers, je vriendin die achterop in slaap valt en met de cruise control in standje 'We'll get there eventually' het land door. Heerlijk! Dit is een goed voorbeeld van niet kijken in de folders en de specs vergelijken met andere merken. Maar gewoon die suffe auto de deur uit en een dijk van een motor op de stoep. Je krijg er nog meer (positieve) aandacht door van de buurt en meer respect op de weg. Niemand die ons durfde af te snijden. En nog belangrijker, deze motor vraagt, nee, schreeuwt om lange ritten. Ik zou er niet dagelijks mee naar m'n werk willen, maar voor al het andere? Prima! Helaas is het ook hier weer niet alleen maar mooi weer en zonneschijn. De Trophy blijft gewoon een loodzwaar ding waarmee je echt niet om wilt vallen. Ook loopt het blok vrij rumoerig. Zonder doppen werd ik een beetje gek van het getikt van onderin. Ook tanken is niks om blij van te worden, want de Triumph is niet vies van een flinke slok explosieve dampen. Je kunt er als tegenprestatie eindeloos lang op rond roffelen, maar vergeet niet dat je bij de tank rustig veertig euro of meer moet aftikken.

Aldus Julian. Kijken we nog even naar de andere grote toerbuffels. In deze specifieke categorie – groot, maar nog aardig te besturen en met enorm veel elektronische toeters en bellen – vinden we de BMW R 1200 RT (vanaf € 19.064) en de Honda ST1300 Pan European (vanaf € 20.299). De Triumph Trophy kost in de standaard uitvoering (zie de Triumph-website voor een compleet overzicht van de opties) € 18.690 en in de SE-uitvoering € 20.590 en valt qua prijs dus niet uit de toon.
Maar de BMW is een tweecilinder boxer, de Triumph een driecilinder in lijn, en de Honda een V-vier, dus de motorblokken zijn al op geen enkele wijze met elkaar te vergelijken. Het kopen van een motor in deze categorie is een kwestie van zeer persoonlijke smaak. Maar dat hoef je de kopers, die echt wel weten wat ze willen, niet te vertellen.

Om maar te zeggen: wie niet wist van de Triumph Trophy, was niet in de markt voor een toerbuffel en heeft deze tekst dus voor niets gelezen. Hoewel men van het lezen van elke tekst op Stadsmotor.nl uiteraard toch een beter mens wordt...

Centraal de heel enorme, geheel programmeerbare boordcomputer.


Warme billen-knop!

Adobe Flash Player niet geinstalleerd of ouder dan 9.0.115!