1670 cc in twee cilinders is tamelijk absurd, en wat doen ze? Ze doen er nog een kitje op (Stage 3) om het ding wat meer ‘prik’ te geven. Mocht je door je omgeving al tot prettig gestoord worden verklaard als je de aanschaf van een Yamaha MT-01 overweegt, dan ben je rijp voor een tehuis als je een MT-01 Stage 3 aanschaft.

Weer zo’n ding waarmee je geen meter hoeft te rijden om breed ontzag te oogsten. Stilstaand is de MT-01 al een beest, en daarin verschilt de MT-01 Stage 3 niet. Maar dan start je de machine en geef je even een beetje gas, snel naar 4.000 toeren. Veel meer kan ook niet met slechts twee cilinders en 1670 cc cilinderinhoud. Dan heb je de aandacht wel: de eerste zwakke ruiten vliegen – jawel, door de luchtdruk – uit hun sponningen en kleine kinderen vliegen huilend in de rokken van hun moeders. Zo staat-ie daar, stampend, grommend, klaar om uit te slaan naar alles wat te dicht in de buurt komt. Hij heeft geen klauwen, maar je denkt van wel, want dat kan haast niet anders. Zo’n ding dus.

Je hebt hem eerst gestart en staat ernaast je jas dicht te ritsen, helm vast te maken en handschoenen aan te trekken. Je moet er ‘goed’ uitzien, want iedereen kijkt, al wil je het niet. Je slingert je been erover: groot. Beter meteen wegrijden, want stationair maak je kennis met een merkwaardig aangename kriebel in de edele delen. Het stampt. Het gromt als je gas geeft, het brult als je het gas opendraait. Het brult. Het brult niet zoals autojournalisten zeggen dat een suf V6’je brult, nee: het BRULT echt, BRULT!

Verplaatsen we ons even naar een bochtige B-weg. De Stage 3-kit die op de toch al niet kinderachtige MT-01 is geplaatst, omvat allerlei leuks om het onderste uit de enorme kan te halen. Daarbij horen geen onderdelen die ’m braver maken. We hebben het over een hitsige ECU, hoge compressiezuigers, hete nokkenassen, open inlaatkelken, titanium Akrapovic-uitlaten… Stage 3 is één grote smuldoos van mechanisch geweld. Nabestellen kost € 6.203,51, de prijs van drie kleine motorscooters.

Het is werken op de MT-01, want het is een groot en zwaar ding. Je moet er geen krappe bergweggetjes mee ambiëren, maar slingerende dijken of heuvelwegen… Steady de bocht in en halverwege de gaskraan open. Een monsterlijk geluid begeleid een verpletterende acceleratie. Op de snelweg hang je zacht blaffend achter een aannemersbusje op de weg terug naar Friesland, achter je een paar supersporters die denken dat je wel aan de kant gaat als de baan vrij is. Langzaam langszij komen, misschien een versnelling terug, en open dat ding, om… in het niets te verdwijnen, een aantal nieuwe doven verbijsterd achterlatend.

Nee, het is niet de beste motor. Nee, het is niet de meest comfortabele motor. Nee, je pakt ’m niet effies om een boodschapje te doen. En nee, hij is zéker niet geschikt voor de kleinere of zwakkere medemens. Het is een mustang. Het is een draak die je moet verslaan. Het is een wild beest dat eenmaal getemd je beste vriend wordt. En ja, dat is enorm leuk, als je zoiets leuk vindt.