"Pas op in de bochten! Zeker als je regen krijgt!" Met die woorden wordt Stadsmotor.nl weggestuurd met de Zero S en de Zero DS bij de importeur in Alkmaar. Oppassen met deze geruisloze elektrische fietsjes? Het zal wel. Maar dan...

Testpilote Wanda doet het met haar hel-gele Zero S daadwerkelijk rustig aan bij het wegrijden, en dat terwijl je haar in het dagelijks leven veel kunt verwijten, maar niet dat ze luistert. Testpiloot Michiel doet rustig aan tot buiten het zicht van de Zero-mannen, en geeft dan 'gas'...

Wat zullen we zeggen? Het is niet dat de hel-oranje Zero DS een streep rubber van de gloednieuwe bandjes op straat achterlaat, maar de acceleratie laat zeker niets te wensen over voor een gevoelsmatig kleine, en zeker smalle motorfiets. Een groot voordeel van een elektromotor is dat het volle vermogen vanaf toerental nul beschikbaar is. Zou je denken dat je daardoor verrast zou kunnen worden, dat klopt. Maar men is zo verstandig geweest om de motor zo af te regelen dat je niet vanaf stilstand meteen 92 Nm trekkracht tot je beschikking hebt (maar pas op snelheid), dus als je eenmaal een paar keer bent opgetrokken, weet je wat je kunt verwachten. En dan schrik je niet meer van de acceleratie, maar lach je je alleen nog maar te barsten. Niet in de laatste plaats om de steevast hoogst verbaasde blikken van je medeweggebruikers. Inclusief die van een paar MTB-agenten die willen gebaren om even stil te houden, om te concluderen dat die elektrobrommer geen brommer is, maar een motor die inmiddels geruisloos tientallen meters verderop is geslopen en rap verder versnelt. En onmogelijk in de spiegels gezien kan hebben dat er een ho-signaal werd gegeven. Beste agenten: als het een volgende keer gebeurt, de spiegels van Zero's zijn best oké, dus zet de achtervolging in! Veel succes daarmee, want de kans dat je een Zero bijhoudt op het korte werk – met welk vervoermiddel dan ook – is zeer(o) klein.

Waarmee meteen maar het oordeel over de Zero's S en DS als vervoer voor in en om de stad.
- acceleratie: 100 punten
- snelheid: 100 punten (153 km/u is genoeg)
- wendbaarheid: 80 punten voor de S, 100 voor de DS (de zit op een dualsport/allroad biedt beter overzicht en het bredere stuur vergroot de controle)
- omgevingsvriendelijkheid: 100 punten vanwege geruisloosheid en het ontbreken van uitlaatgassen.

MAAR!
Zeker in de drukke (binnen)steden blijken voetgangers en fietsers niet voorbereid op snel en geruisloos vervoer. De kans dat je een toerist of andere blinde schept, is op een Zero groter dan met welk ander vervoermiddel dan ook. Zero's zijn smal, en daarmee heel makkelijk over het hoofd te zien. En dan dus ook nog eens niet te horen. Ook iets om rekening mee te houden op landweggetjes en woonerven, waar fietsers en spelende kinderen je absoluut niet in de gaten hebben. Voor de file maakt dit weer niet uit, want automobilisten kijken en luisteren toch niet. Maar toch: vinger bij de claxon! En genieten maar, want rijden met Zero's is hoe dan ook vooral ontzettend leuk. De automaat - schakelen hoeft niet - maakt de Zero voor de grootste kluns van zijn plek te krijgen, het sturen en remmen is niet anders dan je gewend bent op een motor van dit formaat, de stilte is... apart. Rijden is verliefd worden.

Het verslag van testpiloot Julian!

Zero is anders, nieuw ook nog. Misschien zelfs wel onbekend. En onbekend maakt onbemind, is het spreekwoord. Want helaas denken veel mensen bij elektrisch vervoer nog steeds aan een scootmobiel (traag) of een golfkarretje (suf). Dat je elektrisch aangedreven motorfietsen tegenwoordig serieus kunt nemen is dus nog vreemd. Ja, elektrische scooters. Die kent iedereen wel. Nee, échte motoren moeten trillen, grommen, herrie maken, roken, ronken, beuken, blazen heel snel en vooral heel ver kunnen rijden. En niet stiekem een beetje zoemen. En zoemen is naast de windruis het enige geluid dat je onderweg hoort. De rij ervaring is zeker anders dan dat van benzine motoren. Maar Zero heeft inmiddels met een 181 kg wegende (ZF11,4), 54 pk sterke, 92 Nm leverende volwaardige motor neergezet. Dat is niet verkeerd en zeker niet voor een 'elektrisch aangedreven dingetje'.

In elke discussie kom je steeds weer die zogenaamde diehards tegen die elke dag 'wel 250 kilometer' naar het werk moeten rijden. En dat is dan meestal ook nog maar de helft van de rit! Daarbij zitten deze kilometervreters ook niet te wachten op een accu 'die al na twee keer optrekken leeg is'. En die je dan ook nog eens rustig uren moet opladen. Belachelijk! Nee, zo'n elektrisch aangedreven ding kan niets zijn. Of toch wel?

De Zero DS (links) en S.

Van de vier beschikbare modellen hebben we de 'Streefighter' S en de 'Dual sport' DS getest in de ZF11,4 uitvoering. Waarbij 11,4 de accucapaciteit aangeeft. Hoe groter het getal, hoe verder je kunt rijden. Simpel. Qua uiterlijk kenmerkt de DS zich vooral door de spaakwielen en het grotere voorwiel met hoog spatbord. De S is meer sportsbike met een smaller stuur en straatgerichte banden en geen hoog voorspatbord natuurlijk. Naast de S en de DS heeft Zero nog een FX crosser en een snellere S, de SR.

Verder zijn zowel de S als de DS zijn op verschillende punten verbeterd sinds het vorige (2012) model. Beide Zero's hebben voornamelijk meer vermogen aan boord en zijn bijna twee keer krachtiger. Waar er in 2012 nog gekozen kon worden voor 8,5 en 9 kWh zijn de opties nu 8,5 en 11,4. Ook bestaat nu de mogelijkheid om een extra 'powertank' mee te nemen. Deze powertank kan geplaatst worden op de plek waar normaal gesproken de brandstoftank zit. Op de Zero's zonder powertank zit hier een tas waarin het netstroomsnoer (en eventueel andere troep) opgeborgen kan worden. Zo'n powertank is misschien wel de perfecte optie als back-up voor als je een keer ergens stil komt te staan! In tegenstelling tot de vorige modellen blijkt nu juist de DS de fijnste fiets. De S ziet er misschien stoerder uit, maar de DS rijdt net even prettiger. Wel is de DS duidelijk trager dan de S. De iets hogere zit, het net even bredere stuur, het grote voorwiel. Het zijn de kleine verschillen die de DS een erg fijne motor maken.

Niet alleen de techniek, ook de styling is dit jaar flink gewijzigd. Waar de voorgaande modellen een wat gekke achterkant hadden en een rommelige teller-unit, zijn de nieuwe Zero's voorzien van nieuwe lijnen en een nieuwe cockpit.

Vooral de cockpit is veel beter geworden. In plaats van een toerenteller heb je rechts twee balkjes die aangeven hoeveel 'power' je gebruikt of terugkrijgt. Het is leuk om te zien dat wanneer je het gashendel dichtdraait de balkjes naar beneden opbouwen, wat aangeeft dat er energie teruggewonnen wordt. Groot in het midden wordt de snelheid weergegeven. Daaronder twee ieniemienie vakjes met info waar alleen de tripteller relevant is voor onderweg. En links een grote dikke batterij met het resterende accupercentage.

Uiteraard zijn er zat kleine dingetjes om over te zaniken. De nogmaals prachtige cockpit is niet helemaal af. Een grote, dikke batterij met het accupercentage is natuurlijk leuk, maar liever zien we hier groot de nog resterende kilometers. Na een tijdje weet je natuurlijk wel dat je met 20% nog ongeveer 'zo ver' kunt rijden, maar hoeveel is 20% - op dat specifieke moment - in kilometers uitgedrukt? Het blijft een gok. Naast de toch wel lange oplaadtijd en de forse nieuwprijs, vind ik het grootste gemis de afwezigheid van een versnellingsbak. De gas-open-en-lachend-naar-de-150 maakt de Zero wel ontzettend aaibaar voor eenieder met een motorrijbewijs, maar ook net weer te beperkt qua rijplezier. Helaas blijven ook de zadels op beide modellen hard aanvoelen. Even hard als de stugge vering. Stug is prima, maar de Zero's zijn niet tegen alles opgewassen. Bij rustig mee sukkelen met het verkeer heb je dat niet zo snel in de gaten, maar zodra je vrij baan hebt om de Zero's echt de sporen te geven, is de grens al snel bereikt. De remmen, ondanks dat ze veel beter zijn dan op de vorige modellen, hadden ook best wat harder mogen bijten. Maar dan praten we ook over de uithoeken van het gebruik van de Zero. Als je de Zero op duur rubber, dure velgen, dure remmen en dure vering gaat zetten, wordt het helemaal een onbetaalbaar fietsje.

Ook nieuw is de mogelijkheid om je Zero te gebruiken in combinatie met de ZeroMotorcycles smartphone App. Hiermee kun je zelf je dash indelen. Handig, mits je rond wilt rijden met een clip op 't stuur met daarin je smartphone. De App is niet alleen als fancy digidash te gebruiken. Je kunt ook het een en ander uitlezen en zelfs instellen. Standaard is de snelheid in ECO-mode begrensd op 114 km/u en 40% koppel. Wil je dit graag anders, dan kun je dit naar eigen wens aanpassen met de App. Evenals nog wat andere settings, zoals het percentage motorrem. Het idee is leuk, maar met veel applicatie-errors blijkt de App lastig toepasbaar. Voor wat kleine tweaks kom je er wel uit, maar gemonteerd op het stuur wil je geen "ZeroMotorcycles is gestopt" zien. Het is een goed alternatief voor de ouwe trouwe schroevendraaier. Motorrijders willen graag dingen zelf in kunnen stellen, en dat kan nu dus ook. Gelukkig!

Een buggy, maar mooie App, stugge vering en een harde reet... Kom je er nou mee op je werk of niet? hoor ik de 250-kilometer-ver-van-z'n-werk-wonende-motorrijder denken. Jazeker, met een beetje beleid (of in ECO-mode) kom je eigenlijk net zo ver als de gemiddelde sportmotor. Ga je in sportstand overal de Zero vol open harken, dan kom je uiteraard minder ver. Zo merkte ik na een half uur dikke pret, een verschil op van 20% in resterende accu tussen de Zero's van beide bestuurders. Met de optionele ChaDeMo lader zijn de Zero's in een uur op te laden tot 95%. Met iets meer geduld zelfs tot 100%. Een normale stekker zoals die ook aan je PC zit (en die je in het stopcontact kunt steken zonder dat je de groep vacuüm zuigt) brengt de Zero in zo'n 5,5 à 10 uur (afhankelijk van de uitvoering) weer op de volle 100%. Precies lang genoeg dus om 's nachts bij te laden. Wat zeg ik, met een standaard werkdag, zelfs lang genoeg om op je werk op te laden! Zodoende kan je als je minder dan 276 km (bereik volgens de site met extra powertank) van je werk woont gewoon de Zero kiezen. En dat zou ongeveer € 2,93 aan elektriciteit kosten. En wie zich zorgen maakt over de levensduur van de accu: 160.000 kilometer of vijf jaar zijn gegarandeerd, maar men gaat uit van bijna 500.000 kilometer.

En dat geluid... Ach, als je de DS kiest kun je speelkaarten tussen je spaken monteren. Net als vroeger!

nb. deze motor is geschikt voor het motorscooterrijbewijs en het A2-rijbewijs.

Klik hieronder op Volgende voor de specificaties en de foto's. Foto's en specs van de S onder de tekst van de S (zelfde als deze tekst: klopt!).