Test: BMW R 1200 GS Adventure (2014)
De BMW R 1200 GS Adventure is van oudsher de – tja – avontuurlijke broer van de BMW R 1200 GS. Die toch ook nooit was bedoeld voor gebruik in en om porseleinkasten. Maar de GS Adventure is absoluut radicaler.
En om daarvoor bewijs te vinden hoef je niet verder te zoeken dan de BMW-website, die de mogelijkheid biedt verschillende modellen naast elkaar te zetten, zoals bijvoorbeeld de gewone R 1200 GS en de R 1200 GS Adventure. De nieuwe lucht/vloeistofgekoelde aandrijflijn is bij beide modellen identiek. Het eerste verschil zie je bij het opgegeven brandstofverbruik, dat bij de Adventure hoger ligt. Het tweede en derde verschil zijn de dynamo (lager nominaal vermogen) en de accu (meer Ah). Maar interessant wordt het bij het onderstel. Uiteraard heeft de Adventure ook een Telelevertje voor en een Paralevertje achter, maar wel twee centimeter langere veerwegen. De wielbasis is vervolgens groter, de naloop kleiner, de balhoofdhoek groter. De Adventure heeft standaard draadspaak- in plaats van gietwielen. De Adventure is (4,5 cm) langer en (2,7 cm) breder. Bij de Adventure geen verlagingopties voor te hard neergezette mensen: de zithoogte is 89 of 91 cm. Punt. En niet onbelangrijk: het rijklaargewicht is 260 kilo in plaats van 238 kilo. Dat zal er voor een deel mee te maken hebben dat de immense tank geen twintig, maar dertig (!) liter brandstof kan bevatten, maar zal ook toe te schrijven zijn aan zwaardere veren, die belastbaar zijn tot 480 kilo, dertig kilo meer dan bij de normale GS. En o ja, de GS kost kaal € 17.301 en de Adventure € 18.902. Full-ops, maar nog zonder koffers en navigatie, kom je op € 22.923.
We stuiten onvermijdelijk op de hamvraag: hebben we het allemaal nodig?
Antwoord: ja, natuurlijk! En dat antwoord is eenvoudig te motiveren. Als je de beste motor van de wereld wil hebben – en dat pretendeert de 2014-GS te zijn – moet je ook voor het topmodel gaan, met alle opties. Anders heb je namelijk niet de beste motor van de wereld, want incompleet.
En wie wil er – naast de grote GS zelf – nou geen boordcomputer, RVS-uitlaat, led-verlichting, handvatverwarming, alarm, bandenspanningcontrole, kofferdragers, dagrijverlichting, Riding Mode Pro, kruiscontrole, mistlichten en Dynamic ESA?
50 tinten
Goed. Geld speelt dus geen rol. Dan staat de R 1200 GS Adventure in de garage en zijn alle buurmannen – terecht – in één nacht vijftig tinten grijzer geworden en alle buurvrouwen vijftig tinten gruiziger (Ester over de GSA: "Erg stoer en gestroomlijnd"). Maar dan moet je er ook nog mee rijden. Lukt dat? Vooropgesteld dat je lang en/of lenig genoeg bent en met je been over de enorme aluminium koffers kunt komen: tuurlijk. We kunnen eigenlijk niemand vinden die er niet op past (inclusief jongedame Ester). En dan... de GS Adventure is zó vol geperst met elektronica (gecombineerd abs, tractiecontrole) dat je zelfs in een modderbad vól gas kunt geven zonder op je muil te gaan, dus wie zich onder Hollandse omstandigheden een beetje normaal gedraagt, zou het moeten kunnen overleven.
Het rijwielgedeelte van de oude (luchtgekoelde, met de cardan rechts) GS behoorde zonder meer tot de beste ter wereld, en het is alleen maar beter geworden. Met de ESA (Electronic Suspension Adjustment) ingesteld op twee personen zweven we met rijder XXXXL achterop vanaf vriend Lemstra in Wormerveer comfortabel door veringtesthel Jisp en volkomen relaxed met een gangetje van 120 km/u keurig 60 over de Jisperdijk naar de bewoonde wereld. Het gemak waarmee de GS deze belasting van twee personen – die samen ruim over de tweehonderd kilo gaan, de kofferset nog niet eens meegerekend – verwerkt, is niets minder dan indrukwekkend.
Dashboard?
Maar dat maakt de GS nog geen allemansvriend. Zo komt er van de diverse testers kritiek op het dashboard.
Rijder XXXXL: "Net nog de R 1200 RT gereden en met de F 800 GS in mijn geheugen valt het mij op dat het klokwerk van de GS wat rommelig oogt. Het is allemaal wel te vinden, maar opgeruimd ziet het er niet uit."
Rijder Michel: "Het overcomplete dashboard is in tegenstelling tot de rest van de motor dusdanig klein uitgevoerd, dat de optionele gps-navi bijna een must is om bekeuringen te voorkomen."
Waar we tegenin brengen: je moet tijdens het rijden ook helemaal niet op je dashboard kijken, maar op de weg. Vóór je vertrekt met de GS stel je alles vlot naar wens in met de draaiknopschakelaar, en voor de rest vertelt de motor zelf wel wat er aan de hand is. Schakelen? Kedéngklabam! Trekkracht? Voldoende, en zo nee, terug- of opschakelen. Blijft inderdaad over de navigatie (BMW Motorrad Navigator V, ook te bedienen met de draaiknopschakelaar), die vól in het zicht is gemonteerd en waarin je je koers en je snelheid ziet. Wat wil je nog meer weten dan?
Je zou BMW ervan verdenken dat ze met opzet een chaos van het dashboard hebben gemaakt. In het kader van: dan kijken ze er tenminste niet naar tijdens het rijden. En da's helemaal geen gekke gedachte.
De BMW R 1200 GS Adventure is zelfs voor kenners en fijnproevers moeilijk op waarde te schatten. Aan de ene kant is het een gepolijst precisie-instrument, aan de andere kant een onbehouwen rammelbak. Want de heren BMW kunnen hoog en laag springen, je kunt toch onmogelijk beweren dat de aandrijflijn of de versnellingsbak geruisloos werken, of dat een 1170-cc metende boxermotor een trillingsvrije loop kent.
Het is de charme van de nieuwste R 1200 GS en dan specifiek de Adventure. Verfijnd waar hij verfijnd hoort te zijn, bruut waar hij bruut mag zijn. Met de hydraulische koppeling is het gas door de poezeligste handjes te doseren en is de GS heel precies te sturen, in de kleinste gaatjes, maar heb je vrij baan, dan kun je het beest de vrije teugel geven in de geruststellende wetenschap dat hij je echt wel in de gaten houdt.
Michel: "Er zijn duidelijk drie stappen van versnellen te voelen, en wanneer je het stuur met één hand vasthoudt, geeft dit spannende momentjes. Maar bij volgas de bocht uit gebeurt het ingrijpen van het motormanagement op een prettige manier. Waar bij de concurrent abrupt een knop wordt omgezet, wordt hier het vermogen soepel geknepen."
XXXXL: "Als je na de Apocalyps een vervoermiddel nodig hebt om als een Dirty Harry door het wetteloze gedeelte van de wereld naar de afterparty te reizen, zit je goed."
Ester: "De tank is redelijk slank (niet te massief) en het stuur is breed. De zithouding is daardoor erg fijn en geeft meteen het gevoel dat je controle over de motor hebt."
Hebben we het allemaal over dezelfde motor? Ja dus. De GS is de alleskunner en de Adventure de grote broer die doorgaat waar andere GS'en de handdoek in de ring gooien. Zeer naar tevredenheid van het Stadsmotor.nl-opperhoofd uitgevoerd met pantserplaten, handkappen, bejaardenbeukers (valbeugels) rondom, loeiers van koffers en extra verlichting. Jammer dat granaatwerpers verboden zijn, want de zitpositie is die van een staartschutter op een B17.
Ps. de spiegels zijn ook prima.
{jcomments on}