Honda CBR600F (ABS) (2012)
dinsdag 08 mei 2012 00:00 | E-mailadres
In een grijs verleden was de Honda CBR600F de eerste standaard 600-cc motor die de 100 pk toucheerde. Kenners herinneren zich deze zogenaamde 'F2' uit 1991. Een van de Stadsmotor.nl-piloten in het bijzonder, al was het maar omdat deze motor hem voor het eerst in zijn carrière vol gemotoriseerde kwajongensstreken voor de rechter bracht.
Het voorlezen van het proces-verbaal door de officier van justitie kon de rechter in 1991 niet vermurwen. Hoeveel berouw verdachte H. daarin ook betuigde en hoe geslagen hij zich ook in de rechtbank te Haarlem presenteerde, verdachte H. had de wet niet een klein beetje overtreden en diende daarvoor bestraft, wat dan ook gebeurde met een boete van bijna duizend gulden en een voorwaardelijke rijontzegging van een halfjaar met een proeftijd van twee jaar.
Verdachte H. in 1991, de tijd dat je daadwerkelijk cool was als je je zo durfde te vertonen.
Ja, het waren mooie tijden dat je met vet 200 km/u over de A4 kon knallen en eraf kwam met een tik op de vingers waar we tegenwoordig om schateren. Want tegenwoordig is dat anders. De straffen zijn van een niveau dat zelfs wijlen Jozef Stalin niet had durven bedenken voor zijn gevaarlijkste dissidenten. Het is dan ook drukker op straat geworden. Veel drukker. En de machines zijn sneller geworden. Veel sneller. Anno nu levert de Honda CBR600F 114 paardenkrachten, en daar raakt in supersportkringen niemand meer van onder de indruk. Zo wordt de huidige CBR600F beschouwd als een aardige sporttoermotor, zelfs door de toenmalige verdachte H., terwijl de '91 CBR600F in zijn ogen toch niets minder was dan een helse moordmachine. De toen best vinnige Honda onderscheidt zich nu ten opzichte van zijn concurrenten van de bekende Japanse merken – Kawasaki ZX-6R, Suzuki GSX-R600, Yamaha YZF-R6 – voornamelijk door zijn ronduit lieve karakter. Wie had dat toen kunnen denken? In geen geval ons Julian, die in '91 nog maar net was overgestapt van een driewieler naar een 'grote fiets'.
Julian!
"De eerste reactie die ik had bij het horen van het type CBR600F was: "Hè jammer, de F." Mijn hart gaat namelijk sneller kloppen van de toevoeging RR dan van de toevoeging F. Maar is dat terecht? Een F is zeker geen RR, al delen ze de naam CBR en min of meer dezelfde cilinderinhoud. Ook leven we al lang niet meer in de jaren negentig, waarin roze en turquoise nog super hippe kleuren waren. En dan hebben we het nog niet eens over het kuipwerk.
Qua uiterlijk is dit namelijk een prachtige CBR. Sterker nog, het is absoluut de mooiste uit de F-serie tot nu toe. Het is niet de snelste of de sterkste, maar wel de mooiste, en hoe langer ik naar de 600F kijk, hoe enthousiaster ik word. Alles is gewoon heel erg mooi. Standaard heeft de Honda bijvoorbeeld een undertail en als accessoire is er een cover te verkrijgen waaronder de zitplaats van de passagier te verbergen is. Ik voorspel een hoop aftermarket parts voor deze Honda! Andere opties die je kunt kiezen uit de showroom zijn handvatverwarming en een hoger ruitje. Beide handig voor dagelijks gebruik. Samen met de relaxte zithouding en het hogere stuur maakt dit toch wel een erg fijne stadsmotor. Het blokt help ook mee aan het stadsmotorgevoel. Onderin of bovenin toeren pakt het blok hetzelfde op. Nergens krijg je een schop na. Helaas maakt dit de motor wel een beetje (te) saai. En dat is jammer, want eigenlijk is dit toch wel het enige echte minpunt. Wanneer je rap van je plek wilt komen moet je niet één, maar zelfs twee keer terugschakelen. Het blok wordt pas vlot wanneer de toerenteller richting de begrenzer laat lopen. Met wat slim schakelwerk kan je dus best vlot het verkeer door. Lager in toeren wordt het gewoon een relaxte toermotor. Ook dat is prima, maar klopt niet met het kuipwerk.
Het design van de CBR600F doet denken aan de CBR250R van hetzelfde bouwjaar. Hoewel de 250 een 'R' is genoemd, is dit eigenlijk ook gewoon een 'F'. Motorisch gezien is de 600F weer meer een Hornet met kuip dan een 600RR. Zet je de specificaties van de CBR600F naast die van de CBR600RR, dan krijg je niet alleen maar fors minder pk's (20) en enkele Nm's (2) meer te zien, maar ook een prijsverschil van ruim vierduizend euro! En die 20 pk meer kom je toch pas tegen in het toerenbereik waar je eigenlijk niet vaak komt in het ritje naar je werk en terug.
Op design gebied is natuurlijk niet alles perfect. De standaard gemonteerde uitlaat is niet heel erg mooi, maar op welke motor is de standaard pijp wel in orde? Dat zijn er maar bar weinig. De achterbrug is vrij basic uitgevoerd wat geen vervelend effect heeft op het rijgedrag maar naast het schitterende kuipwerk gewoon heel erg afsteekt. Het zal wel iets met de prijs te maken hebben. Ook het cockpitje is helaas niet om aan te zien. Het is een digitaal onding. Het lijkt op de cockpit van de ZX10, maar op de een of andere manier het is een onduidelijke brei aan letters en cijfers. De toerenteller is niet echt in een oogopslag af te lezen. Maar uiteindelijk rijd je met deze CBR ook niet exact op toeren rond, maar een beetje onderin, een beetje in het midden en een beetje aan het eind. En dat is goed van elkaar te onderscheiden. Voor een motor zoals de CBR is dat ook voldoende. Na de lineaire vermogensopbouw, zoals dat zo mooi heet, moeten we ook weer netjes tot stilstand kunnen komen. Het model waarop we gereden hebben was uitgerust met abs. Een super gemoedelijke bijna-racer dus? Nee, ik vond het abs niet uitblinken in veiligheid. Wanneer je namelijk met 120 op de teller vol in de ankers gaat (om een noodsituatie na te bootsen) dan varieert de remkracht te veel. Zo veel dat je in een hachelijke situatie juist van je motor valt. Op die manier doet het abs zijn werk naar mijn mening niet goed. De achterrem kun je wel (wat in de realiteit niet voor zal komen) voluit induwen. De vertraging is uiteraard niet te vergelijken met de voorrem, maar het remmen verloopt zonder schokken en zonder slippen. De beste manier blijkt dan achter voluit en voor net niet voluit. Maar als je bij een schrikreactie moet gaan nadenken hoe hard je je remhendel in kan knijpen, wat is dan het voordeel van abs?
Er is blijkbaar nog steeds vraag naar een sportief uitziende motorfiets. Zelf, had ik liever een NSF250R gezien met verlichting en kentekenplaat of nog mooier een 500-cc blok of iets in de richting. Maar wanneer je meer woon-werk dan circuitkilometers rijdt is het misschien niet eens zo'n gekke keuze. En als je je niet stoort aan de enorme rearsets, steppies met rubber, de vrij basic achterbrug en een doorlopend duo zadel. Of juist op zoek bent naar al deze zaken als een ontspannen zithouding, een hoger stuur maar wel met sportieve uitstraling, dan is de CBR600F misschien toch wel dé woon-werk sportmotor van 2012! Kortom, alle opmerkingen kun je weerleggen met "Ja, maar het is geen RR." Maakt dat een slechte motor? Nee, zeker niet. Honda heeft met de CBR600F een sportieve motor gebouwd die erg modern en snel uitziet, redelijk sportief te rijden is maar totaal niet sportief zit, waardoor je geen last van je zitvlak of van je polsen zult hebben. Tegelijk ben je ook geen suffe verschijning. Vervang de dramatische abs voor een goed systeem, of laat het eraf. Zet er als laatste een iets spannender blok onder en je hebt een winnaar."
Aldus Julian.
Voor praktische zaken naar rijder X(XXXL)
Buddy: Onder de buddy zijn vier lussen verborgen, waarmee je bagage veilig achterop kan worden bevestigd.
Stuur: het leunen op de pols is inherent aan de sportzitting, maar het stuur doet zijn best om het zo gemakkelijk mogelijk te maken.
Spiegels: goed in te zien, maar wat smal voor brede bestuurder.
Schakelaren: geen knopje te veel, zodat je aandacht op het traject blijft. Links bij het handvat zijn de claxon-, knipperlicht-, grootlicht- en seinlichtknopjes. Rechts heb je het start, enginestop en gevarenlichtknopje.
Instrumentarium: digidash is sober en goed leesbaar. Boven is de toerenteller met een bereik van 0 tot 15.000 tpm. Verder is er tijd, snelheid, brandstofindicatie, totaal km, trip 1/2, en koelwatertemperatuur. De nodige verklikkerlampjes zijn: ABS, N, groot licht, HISS, koelwater en engine.
Wegligging: het rijd als een kinderfiets, zo gemakkelijk, maar sneller. Behoorlijk sneller.
Opmerkingen: Scheinriese Tur Tur. De heer Tur Tur komt voor in het boek van Michael Ende: Jim Knopf und Lukas der Lokomotivführer. Deze persoon heeft de eigenschap om vanuit de verte heel groot te lijken, en bij benadering meer en meer op een normaal formaat te krimpen. Zo dus ook de CBR. Op een afstand lijkt het alsof er een gek aan het gashendel draait, maar wel bezien is het resultaat een normale snelheid. Als je wel als een gek aan het gashendel draait (en dat is leuk), lijkt het alsof de StuKa's terug zijn boven het polderlandschap.
Dagelijks gebruik: Voor het vervoer in de stad met weinig bagage heb je te veel motor. Voor het weekeinde op de dijken heb je genoeg motor. Of je ermee op vakantie wilt, mag je lekker zelf bepalen.
En terug bij verdachte H.
Van de 600-cc 16-kleps 4-cilinders is de CBR600F met overmacht de vriendelijkste en comfortabelste. Dat zal de liefhebbers van supersporters een gruwel zijn. Strammere motorrijders die op zoek zijn naar een 'lichte' 16-klepper met het voorkomen van een sportmotor zullen niets anders willen dan de CBR600F. Van de CBR600F rijden alle jaargangen nog volop in de rondte, wat veel zegt over de betrouwbaarheid.
Ook Ester vindt de CBR600F erg comfortabel.
Naschrift 2014: er is een opvolger in de vorm van de CBR650F. Meer cilinderinhoud dus! Maar minder pk's, namelijk 86,4. En dat is ongeveer hetzelfde als de allereerste CBR600F ooit had: 85 pk in 1987.
{jcomments on}
