We hoeven niet te vertellen dat de 2014 Kawasaki Z1000 stoer is. Of je 'm nou mooi vind of niet, er is erg veel aandacht besteed aan het ontwerp. Heel aardig voor wie graag gelikt op pad gaat, maar kun je ook 'normaal' over straat?

Op de website rept Kawasaki over "Sugomi". Sugomi wordt uitgelegd als "Iemand of iets met sugomi boezemt ontzag in, maakt een onuitwisbare indruk, imponeert met zijn postuur of prestaties en dwingt respect af." En dat klopt, ik heb niemand kunnen vinden die niet iets van "wow" bleef stamelen. De Z1000 lijkt net een panter die klaar zit om aan te vallen. Hoog aan de achterkant, laag aan de voorzijde. Vooral de brede tank en de koplamp werken mee aan dit agressieve voorkomen. Vanuit elke hoek lijkt de Kawa uit te willen halen, naar voren te willen springen. De Z1000 staat klaar voor de aanval. In de Special Edition-uitvoering komt dit het best tot uiting. In het zwarte model verdwijnen deze lijnen helaas een beetje.

Met het ontwerp zit het dus wel goed. De fiets maakt indruk, vooral door zijn afmetingen. Het is namelijk een piepklein fietsje gezien de cilinderinhoud. De Z1000 is zelfs een tikkie kleiner dan z'n 'kleinere' broertje, de Z800. En is daarnaast ook nog eens een paar kilo lichter! Dit terwijl we hier de maken hebben met een machine van dik 200 cc meer! 237 om precies te zijn. Dat is knap. Nog knapper is dat deze Z1000 met al z'n vermogen (4 pk en 1 Nm meer dan het vorige model Z1000) hiermee respect afdwingt, en tegelijk een allemansvriend is. Vanwege het gevoelsmatige lage gewicht (10 kilo minder dan de Z800) en het lage zadel (815 mm), grapte ik dat het misschien wel een gave lesmotor zou zijn. Wanneer je serieus aan het doorrijden bent, moet je best moeite doen om alle wielen aan de grond te houden. Dat is misschien wat te veel voor een lesser. Maar stel dat je net je A-onbeperkt heb gehaald - afgezien van het feit of je wel of niet gelijk op iets wilt rijden met zo'n bak vermogen - het kán, zonder aan stukken gescheurd tot worden door de aanvallende panter. Iedereen rijdt er zo mee weg. Het is niet zo dat de Z1000 net als de ZX10 volgepropt zit met wisselbare powermappings, tienvoudige tractiecontrole, of wat voor digitale BS-snufjes dan ook. Voor de Z1000 hebben ze bij Kawasaki alleen voor abs gekozen, en de rest... de rest is een super fijn grommend 1043-cc blok. Dat de Z1000 ondanks de enorme berg aan vermogen en het ontbreken van allerlei hulp-elektronica perfect te rijden is, blijft een heel groot pluspunt. Respect! Maar wie op zoek is naar vernieuwende techniek: zoek verder.

De stad en het beest...

Een belangrijke vraag voor Stadsmotor.nl: is deze grommende panter een geschikte motor voor in het dagelijks verkeer? De liefhebber zal er ongetwijfeld elke dag vrolijk purrend mee op z'n werk verschijnen. Wat mij betreft zijn er toch kanttekeningen. Hoe mooi de verschijning van de Z1000 - en zeker de Special Edition – ook is, helemaal perfect is de Z1000 (nog) niet. Wellicht door het toch forse vermogen en de gekozen afstelling is het gas lastig te doseren. Wanneer je ook maar even van het gas af gaat, is het niet mogelijk om dat soepel weer open te draaien. Elke draai aan het gas resulteert in een abrupte acceleratie. Dit is niet erg wanneer je lekker over de buitenwegen aan het gummen bent, maar in de stad of in de file is het hinderlijk. Een soepel oppakkende koppeling zou hier uitkomst kunnen bieden, maar ook deze pakt nogal ruw op. Het vergt enige oefening om zonder te veel circusacties geleidelijk op te trekken. Het is best knullig als de grommende Sugomi-panter zich vooraan bij het stoplicht verslikt. Er is gewoon geen 'rustig aan'-stand op deze motor te vinden. Het is grommen in z'n neutraal en brullen in de versnelling om daarna met een sprong vooruit te schieten!
Bij stevig doorrijden blijkt dat de grondspeling van deze grijsgroene panter wat beperkt is. Het is niet aan te raden om met de bal van je voet op de stepjes te rijden. Hierdoor raken je hakken de prachtige Akra's. En dat levert lelijke zwarte smeltplekken op. Met de voeten 'normaal' op de stepjes heb je na een middagje gummen nieuwe wel sliders nodig op je laarzen.
Het stuur is lekker breed, maar heeft een net te korte draaihoek. Ik dacht eerst dat dit kwam door het brede fatbar-stuur. In vergelijking met de Z800 of het vorige model Z1000 is de stuuruitslag links en rechts inderdaad 2° minder. Hier moet je dus echt rekening mee houden bij straatje keren. Dit kan anders leiden tot een ongepland voetje aan de grond. En dan weegt de Z1000 ineens voelbaar 221 kilo!
De vering is bijzonder hard afgesteld, maar dit past erg goed bij het motorkarakter en het gewicht. Het zitje in combinatie met deze harde vering levert wel een houten achterste op na een middagje sturen. Van een Z1000-eigenaar heb ik begrepen dat dit uiteindelijk went. Voorheen reed hij racers, dus hij is wel wat gewend qua harde zitjes, denk ik dan maar. Overigens schijnt het duo-zitje meer dan prima te zitten. Wellicht dat de overrompelende belevenis van een ritje achterop een Z1000 de pijn van een beperkt zitvlak doet vergeten.

 Het cockpitje midden op het stuur is erg duidelijk afleesbaar. De 0 tot 3.000 toeren zijn weggewerkt in het onderste scherm, de rest van het toerenbereik wordt van links naar rechts met duidelijke witte strepen afgebeeld in een scherm daar boven. Dit geeft al aan dat de Z1000 vanaf 3.000 toeren bereden moet worden. In de praktijk maakt het echter weinig uit. In z'n 4, 5 of zelfs 6 door dorpjes sukkelen gaat prima. Het blok verslikt zich geen moment. Op de snelweg gaat het de Z1000 ook helemaal prima af. In tegenstelling tot de ZX10 moet je op de Z1000 je best doen om het ECO-lampje NIET op te laten lichten. In z'n 5 en 6 rijd je op de snelweg altijd 'zuinig'. Volgens de cockpit was het overall gemiddelde 16,5 km/l. Volgens mijn benzinebonnetjes 14,2 km/l. Met een tank van twee liter meer dan het vorige model, kom je dan ook iets verder. Afhankelijk van de rijstijl kom je (zonder de reserve gerekend) zo'n 210 km ver voordat er weer getankt moet worden.
De gegoten Batman-spiegels zien er prachtig uit, maar je ziet er vrij weinig in en de bevestiging met stelschroef is zeer onhandig af te stellen. Een pluspunt is dat het beeld niet trilt. Hier is duidelijk een keuze gemaakt tussen vorm en functionaliteit. Alleen wie kijkt er achter zich op een dikke 1000? Niemand die je voorbij komt! Zeker op de legale snelheden is de Z1000 zeer sterkt. Op de illegale(re) snelheden is de 1000 minder sterk. Maar daar wil je ook niet zijn zonder behoorlijk ruitje. Door het ontbreken van een ruitje en omdat de (led)koplamp zo laag is gemonteerd, heb je een prachtig beeld op het voorwiel. Dit is een prima oplossing voor de rijervaring de bestuurder, maar niet voor de looks. Hoe stoer de Z1000 er ook uitziet, een veelgehoorde opmerking was dan ook de eigenlijk lelijke en lage koplamp. Het past zeker bij de lijnen van de motor, maar het is nog niet helemaal zoals het zou moeten zijn.

Is de Z1000 een motor alleen om op rond te brullen buiten de stad? De bijpassende Akra-dempers geven een uiterst bescheiden grom - db-killers - daar maak je echt geen ruzie mee. Met veel meer porrie en flink minder kilo's dan een Z800, heb je voor relatief weinig geld een ontzettend gave grommende panter in de schuur. Vakantie wordt misschien wat afzien, en in Hollandsche buien word je zeiknat, maar tussen de file door ben je net zo breed als de rest. Door de ruwe gasresponse zou ik misschien toch eerder een Z800 overwegen, alleen ziet die er weer niet zo imposant uit als de Sugomi Z1000.

 Met dank aan Horeon Motoren voor het beschikbaar stellen van een 2014 Z1000 Special Edition.