Is de ene motor alleen in voorkomen een echte allroad, de andere is allroad in alle aspecten. En niet alleen allroad, maar ook nog eens volbloed sportmotor, met alle mogelijkheden om een rondje aardbol te rijden. Met een vanafprijs van € 15.855 en 'slechts' € 17.596 voor het topmodel met de toevoeging 'R' is de KTM 1190 Adventure niets minder dan de ultieme motor. Voor sommigen dan...

Waarom heeft KTM voor de 1190 Adventure (R) gekozen voor een 'vieze' en onderhoudsgevoelige ketting als eindoverbrenging in plaats van een onderhoudsvrije cardan, zoals de voornaamste concurrenten BMW en Yamaha met respectievelijk de R 1200 GS en de XT1200Z Super Ténéré?

Dat is de vraag die we voorleggen aan de importeur in Malden. En het antwoord is aanvankelijk onzeker, maar daarna eigenlijk ook weer niet, want KTM kan maar één reden hebben: "Het is beter."

Waarbij 'beter' in het Oostenrijks dat ze bij KTM spreken alleen betrekking kan hebben op de prestaties, die altijd voorop staan. En een ketting weegt nu eenmaal minder en levert minder vermogensverlies op dan een cardan. Ketting dus.

En de kosten van onderhoud en vervanging? Jammer dan. KTM monteert de beste onderdelen die er zijn, en als die er niet zijn, maken ze die zelf. Dat is zo'n beetje de gedachte.
Dan zou je verwachten dat er een stevig prijskaartje aan die KTM's hangt, maar dat valt in het geval van de 1190 Adventure best mee. Niet dat € 15.855 een bedrag is dat de gemiddelde motorrijder zomaar uit z'n kontzak trekt, maar als je nagaat dat de BMW R 1200 GS de best verkochte motor van Nederland is en pas vanaf € 17.301 op de stoep staat... en de Yamaha Super Ténéré pas vanaf € 17.499... Dan valt het nogal mee voor de KTM... die de BMW en de Yamaha keihard om de oren geeft als het aankomt op prestaties.

Yamaha: 112 pk bij 261 kilo rijklaar.
BMW: 125 pk bij 238 kilo rijklaar.
KTM: 150 pk bij 230/235 kilo rijklaar.

Het mag qua gewicht maar een beetje schelen met de BMW, maar de KTM voelt al veel lichter aan. Stadsmotor.nl rijdt de R-uitvoering deze zomer en de 'normale' 1190 Adventure tijdens het groot megamaxi-allroadspektakel rondom de Moezel aan het eind van de zomer (waar ook nog de 137 pk sterke driecilinder Triumph Tiger Explorer XC à € 15.800 aan de start verschijnt in de categorie 'zwaar'), en kan simpelweg maar één conclusie trekken: de KTM moet je hebben als het om de pure prestaties gaat.

 
KTM 1190 Adventure aan de Moezel.

De beschikbare pk's komen eruit knallen of het blok in het geheel geen interne wrijving kent. De vraag is dan ook nooit: hoe snel wil je? maar: hoe snel durf je? Het maakt de KTM niet uit. De gewone Adventure en de R zijn in vermogen gelijk, en met of zonder passagier, er is genoeg. Zoon T. (18, monteur) besluit na de rit (achterop) om zijn definitie van snelheid per direct bij te stellen, vrouw M. vervloekt haar man – testrijder XXXL – tot ver voorbij de poorten van de hel als hij een wedstrijdje aangaat met een Cobra. En wint.

Het zijn – zoals gebruikelijk – niet alleen de pk's, het is de manier waarop de KTM ze op straat weet te krijgen. Na afloop van een dag vegen over de Duitse binnenwegen sta je naar het relatief smalle achterbandje te kijken en vraag je je perplex af hoe ze in het in hemelsnaam zo hebben kunnen regelen dat je zó veel vermogen zó doeltreffend op straat kunt krijgen en ook nog eens zó schuin door een bocht kunt en zó hard kunt remmen. De grote wielen van de Adventure vreten elke ondergrond, logischerwijs aan alle kanten bijgestaan door de uitstekende instelbare vering, instelbare tractiecontrole en abs. Die overigens alle nagenoeg onmerkbaar hun werk doen. En dat is nog voordat we eraan gaan schroeven.

Introducé Michel (we hebben nogal wat rijbewijzen bij ons in Duitsland) over de 1190 Adventure:
"Alle knoppen en instellingen van de vering en motormanagement eerst maar eens laten staan, en aanvoelen wat-ie doet als je er zo opstapt, was mijn eerste gedachte. Het motorblok is in de Street-stand gretig genoeg om, als je net opstapt op een onbekend slingerweggetje, fors door te moeten rijden om een iets ouder iemand (rijder XXXL, red.) bij te houden die de groep laat zien waar hij geboren en getogen is. De keuze om tractiecontrole te monteren, wordt snel duidelijk. Na een tiental kilometers tijdens de plaspauze toch maar eens het zeer uitgebreide menu ingedoken, en de Sport-stand opgezocht. De motor klinkt en reageert een stuk gemener. Hij is wat bokkerig op lage toeren. Op zich niet hinderlijk, maar wel aanwezig. De verhoudingen van de versnellingsbak zijn goed uitgekiend, en daardoor is de motor mooi in het gewenste toerengebied te houden. De vering is zoals de Aprilia ook elektronisch verstelbaar, maar geeft een vertrouwder gevoel af. De zitpositie is rechtop zoals op een crosser en zadel wat aan de harde kant, maar niet vervelend. De kuipruit is smal en geeft aardig wat turbulentie rond de helm, wat na een uurtje toch gaat irriteren. Op een recht stuk weg trek ik hem door tot net geen 200 km/u. Dan is het genoeg op de noppenbanden, maar het eind is nog lang niet in zicht."

Rijder XXXL over de 1190 Adventure R:
"Zoals Anita Ekberg in 'La Dolce Vita' mij in mijn jeugd verleidde – een tot dat moment onbekend gevoel – zo verrast de 'R' mij met een nieuwe ervaring op motorgebied. 'Die Leichtigkeit des Seins' heeft een materialisatie ervaren in deze KTM."

Rijder XXXL samengevat: wie gehinderd wordt door design- of merkliefde, moet iemand het dashboard van deze motor laten afplakken en geblinddoekt opstappen. Wat op de hogere 'R' alleen zal lukken met serieus lange benen, maar goed. Dan starten, rijden, en het hart laten spreken. En het hart zal zeggen dat er geen betere is.

Waar ondergetekende – Michiel, XXL – het alleen maar mee eens kan zijn. Hindernissen als gewicht of lengte van de bestuurder vallen bij de Adventure en zeker de Adventure R gewoon weg. Beide versies razen als laagvliegende gevechtshelikopters over elk denkbaar wegdek, zonder ook maar iets in te boeten aan gebruiksgemak op lage snelheid. En dat is bij de concurrentie in een aantal gevallen wel anders.

De lange brigade van Stadsmotor.nl wil dan ook maar één ding: twee KTM´s 1190 Adventure, en wel de R-versie, omdat die zó hoog is (zithoogte 89 cm) dat boefjes er niet mee wegkomen en omdat deze het meest volledige uitrustingspakket heeft met bijvoorbeeld ook valbeugels. Dan nog een paar koffers erop (bevestiging standaard aanwezig) en een grotere ruit, en wij zijn volmaakt tevreden, vooropgesteld dat de koffers vol zitten met goud om het ding te blijven tanken tijdens de voorgenomen wereldreis.

Maar... niet iedereen is het hiermee eens.

En L. staat dus vlak achter de Adventure R (die met de nóg grotere wielen)...

Vindt de lange brigade het geen enkel probleem om de Adventure ook door de file en de stad te sturen – het uitzicht is fantastisch! – de korte brigade heeft toch wat problemen met het formaat, en navraag leert dat ook niet iedereen zit te wachten op de honderdvijftig volbloed paardenkrachten die zich in de lichtgewicht V-twin hebben laten stallen. Het mag allemaal wel een tandje minder, vindt met hier en daar. Waarmee we mogen vaststellen dat de KTM 1190 Adventure (R) dan wel het wapen van keuze mag zijn van bloeddorstige oermannen die niets meer te verliezen hebben in het leven, maar kortere, zwakkere en/of minder ervaren broeders in het kwaad (M/V) deinzen terug voor het brute geweld.

En dat terwijl KTM vanaf 2014 het nieuwe MSC (Motorcycle Stability Control) van Bosch presenteert. En dat vult het bestaande veiligheidspakket – hellingshoekafhankelijke tractiecontrole en gecombineerd abs – aan met het eerste hellingshoekafhankelijke bochten-abs. Dat maakt de 1190 Adventure op papier ook nog eens de veiligste motor ter wereld.

Mag je rustig zeggen in de kroeg: niemand die je gelooft.