Test: Suzuki Gladius (2010)
Inhoudsopgave |
---|
Test: Suzuki Gladius (2010) |
Specificaties |
Fotogalerij |
Video |
Alle Suzuki tests |
De Gladius – Good Design Award 2009 (Japan) – van 2010 verschilt (naast standaard abs op de abs-uitvoering) alleen in kleur van de 2009-versie, wat betekent dat we nog steeds te maken hebben met een van de makkelijkste lichte motorfietsen van dit moment. Waarbij we 'licht' niet moeten zien als 'makkelijk op te tillen', maar licht qua cilinderinhoud en vermogen. Want van 645 cc in twee cilinders moet je geen wonderen verwachten. Desondanks is de Gladius een vrolijke motorfiets. En wat we daar nu weer mee bedoelen... het is een motorfiets als een jong hondje. Je pakt de riem (steekt de sleutel in het contact), en het beestje staat te springen en te kwispelen en te blaffen en wil niets liever dan op pad, waar hij met onvermoeibaar enthousiasme achter een (denkbeeldige) stok aan zal rennen. Zoiets dus: puppy power. Om dat iets inzichtelijker te maken: zie een dikke toermotor vooral als een Sint Bernhard en een superbike als een hazewindhond, een crosser als een spaniel en een chopper als een basset. De eerste gaat onverstoorbaar zijn weg, de tweede als een raket vooral rechtuit, de derde overal doorheen en de vierde zit liefst stil in de zon.
De Gladius gaat vooral met veel geestdrift. Het rijwielgedeelte is niet gebouwd voor circuitgebruik, maar zal een niet al te zware bestuurder veel vergeven. En qua kracht... met 72 pk kom je een heel eind, zelfs makkelijk over de grens als je gaat shoppen in de accessoirecatalogus van Suzuki, die voor de Gladius niet alleen voorziet in allerlei strakke carbon-look onderdelen en decoratiestukken, maar ook in snelle (en lichtere) uitlaten, een motorblokspoiler, een windschermpje dat niet toont alsof het van een opoefiets is gesloopt en niet te vergeten een riante tanktas en topkoffer met 30 liter inhoud. En daarmee heb je echt voldoende bagagevolume voor een week schone onderbroeken, zeker als je strings draagt.
Wat kunnen we met de Gladius? Dat hangt van de bestuurder af. Een grote dikzak zal de vering van de Gladius een appelflauwte bezorgen en zichzelf een hernia, maar iedereen onder 80 kilo waant zich een jonge hond in het zadel van deze puppy... Om dat te illustreren: in de zomer van 2009 volgden we op de Oostenrijkse Alpenstrasse een struise Oostenrijkse op een Gladius. Die verveelde zich geenszins en we hadden ondanks een pk'tje of honderd extra (op een Suzuki B-King) de handen vol om haar bij te houden. Is de Gladius een damesfiets? Als die al bestaan, laten we het zo zeggen: voor de Gladius is een verhoogd zadel leverbaar, waarbij bij veel andere motorfietsen in de accessoirelijst slechts gekozen kan worden voor een verlaagd zadel. En dan die slogan Fashion meets technology en die eigen website www.gladiusstyle.com... We vermoeden dat Suzuki niet in eerste instantie mikt op heren als kopers.
Aan de anders kant... Een gladius is een kort zwaard. Suzuki gebruikte eerder een zwaardnaam voor een motorfiets: de katana – 'lang zwaard'. Het verschil tussen de twee, afgezien van de lengte: een katana is Japans, een gladius Europees (Romeins). De eerste Suzuki Katana werd (eind jaren zeventig) grappig genoeg gemaakt op verzoek van Suzuki Duitsland, om aan de wensen van de Europese klant tegemoet te komen.
Met dit macho verhaal kun je als man dus ook de aankoop van een Suzuki Gladius verdedigen. Want die is door zijn bagagemogelijkheden, wendbaarheid, handzame vermogen, abs-remsysteem (op de abs-uitvoering) en ontspannen zitpositie wel een prima stadsmotor.
Deze motor is met vermogensreductie geschikt voor het A2-rijbewijs.