De Yamaha YZF-R125 zal niet vaak de eerste keus zijn voor iemand met een onbeperkt A-rijbewijs, tenzij hij mogelijk ambities heeft in Yamaha R125-cup. Maar wat als we weer achttien jaar zouden worden, het A1-rijbewijs zouden halen en nooit de centjes van onze krantenwijk hadden uitgegeven..?

Dan mag de geachte lezer erop rekenen dat we reeds lang aan het lessen waren geweest voor het A1-rijbewijs – vanaf vandaag (19 januari 2013) landelijk in de winkel! – en zouden afrijden op de dag dat we achttien jaar werden. Om direct na het afhalen van het rijbewijs een Aprilia RS4 125 (€ 4.690) of Yamaha YZF-R125 (€ 4.799) te kopen en de maanden erna met een loeiharde pieleman in de rondte te rijden.

Waarom geen Honda CBR125R (€ 3.599)?
Die heeft volgens de specs maar 9,8 kW/13 pk, en als we van ons A1-rijbewijs 11 kW/15 pk mogen, DAN WILLEN WE OOK 11 kW! De Aprilia of de Yamaha dus, want we willen zo snel mogelijk en dat lukt alleen op een racer! En alle andere 125'jes zijn geen racers!

Zo denkt tegenwoordig geen enkele 18-jarige meer (ahem), maar reken maar dat wij van Stadsmotor.nl vroeger zo dachten. Als het er niet snel uitziet, kan het niet snel zijn. En dat de Hyosung GT125 een tweecilinder is die vermoedelijk sneller in de toeren zal klimmen... Die heeft geen volle racekuip en kan dus niet snel zijn. Da's logisch.

Verstandige 18-jarigen haken hier af, want nu gaan we serieus over de Yamaha YZF-R125 praten en komen we al snel tot de conclusie dat uiterlijk en motorvermogen – 11 kW/15 pk dus – in geen enkele verhouding tot elkaar staan. De R125 mag als twee druppels op z'n ziljoen pk sterke broer R1 lijken, hij is bij benadering niet zo snel. En dat maakt de R125 een beetje een zielig geval, want iets wat er snel uitziet, moet ook snel kunnen.
Toch?
Juist.
En dat kan de R125 dan ook, als je bereid bent snelheid als een relatief verschijnsel te zien. Het 1-cilindertje mag dan door zijn geringe vermogen weinig opwinding kunnen veroorzaken, de topsnelheid die je ermee haalt is voldoende voor op een bochtig weggetje, waar je snelheid in dat geval niet zit in je acceleratievermogen, maar in het behoud van snelheid in de bochten. De R125 weegt geen drol – 138 kilo – en dat betekent dat je akelig laat kunt remmen en de meest onmogelijke bochten kunt maken.
Dat wil zeggen, als je niet te zwaar bent.
En dat is schrijver dezes duidelijk wel.

Op naar supersportman ZX-Julian dan maar.

"De tijden van de (Aprilia) RS125 tweetakt zijn helaas voorbij. Toen was 125 cc gewoon dik 35 pk dat je naar een gangetje van 170 wist te brengen. De 125-cc viertakt Yamaha komt echt trager van z'n plek en kan amper meekomen op de snelweg. De karige 15 pk's brengen je naar een krappe 110 tellerkilometers. Met wederom een beetje geduld kun je daar best nog 125 uit persen, maar dan moet je wel een paar kilometer met je neus plat op de tank liggen. Het rijden met een all-weather pak draagt ook niet echt bij aan een hoge topsnelheid. Daarbij, in dagelijks verkeer wil je ook niet de hele tijd met je kin op de tank liggen. Dan moet je gewoon rap naar de 110 of 120, maar die getallen zijn echt te hoog gegrepen voor de mini-R1. In het buitenland zie je ze echter volop rondrijden, en dan te bedenken dat ze daar ook nog tegen bergen op moeten knorren.

Ondanks de geringe cilinderinhoud, het karige vermogen en het feit dat je toch wel heel erg hard moet werken om mee te kunnen komen in het verkeer, is de YZF-R125 niet helemaal afgeschreven. De pret moet je niet zoeken in het dagelijkse verkeer, maar op de rustige weggetjes waar je eigenlijk niemand of niets tegenkomt. Dus vermijd de snelweg en haast je weg uit de stad, op naar de slingerende dijkjes en landweggetjes!

Wanneer je in de zesde versnelling de toerentellernaald tussen de 8.000 en 10.500 toeren weet te houden, begint deze 'brommer' ineens veel leuker te worden. Het rijden verandert van pure frustratie en ongenoegen in een spelletje waarbij je bocht na bocht zo optimaal mogelijk in toeren uit probeert te rollen. Niet te hard remmen en ook niet te laat, zo vroeg mogelijk weer op het gas. Toch teruggevallen naar 7.000 toeren? Gelijk terugschakelen en vlak voor het rode gebied weer door! Met je kin óp de tank, de gashendel tegen de nok weggekropen achter het ruitje jagend naar de zesde versnelling! En dat alles met een snelheid en geluidsproductie waarbij de hardst zeurende dijkbewoner z'n schouders ophaalt. Tijdens die ritjes is de YZF-R125 fantastisch. Op die momenten realiseer je ineens waarom je vroeger bent gaan motorrijden. De Yamaha rijdt zoals hij eruit ziet: als een pure racer. Met daarbij helaas ook de onhebbelijkheid dat je bij jagen vrij snel tegen de grens zit van wat het achterwiel kan afremmen. Een beginnende motorrijder zal dus goed op moeten letten het achterwiel niet te blokkeren.
Een ander feitje waaruit blijkt dat de YZF-R125 toch best een redelijk hoog brommergehalte heeft: de kwijlende tieners die ik voor m'n deur trof. Er staan wel vaker sportieve motoren voor de deur. Maar nu had ik ineens volop aandacht omdat er een Yamaha YZF-R125 stond! Als je de goedkeuring krijgt van mannetjes van een jaar of elf à twaalf, dan kun je niet anders concluderen dat je met een echte brommer te maken hebt."

Aldus Julian. En zo is het ook. De kritiek dat de R125 te licht is, is eigenlijk geen kritiek, want mannen en vrouwen van 18 jaar zijn meestal nog niet uitgegroeid en dus nog niet te zwaar en in dat geval is een laag motorgewicht alleen maar heel prettig. Aan het verplicht beperkte vermogen is weinig te doen, maar verder – qua onderstel, remmen en banden, dus wegligging, en benadering en bediening – is de R125 een volbloed sportmotor, en daarmee misschien wel de beste motor om 'het' op te leren. Van alle 11 kW-motorfietsen zul je met de R125 (of de bloedhete Aprilia RS4 125) uiteindelijk misschien wel het snelst kunnen rijden. Maar dan alleen door je briljante rem- en stuurtechniek.

En dat is nou net wat de regering wil dat je leert voordat je met de grote jongens op pad mag.

De zitpositie op de R125 is een drama, hoewel eigenlijk niet eens zo erg als verwacht. Maar, wederom, dan zal 18-jarigen met jonge botten een biet wezen.
Voor woon-werkverkeer moet je de R125 niet hebben. Je kunt niets meenemen, zit onprettig voorover, mist acceleratiekracht en topsnelheid voor op de snelweg en mist vooral street cred. Het ding mag nog zó veel indruk maken op je bromsnorvriendjes, als je bij een stoplichtsprint zoek wordt gereden door een oma (30+) op een 300-cc scooter, word je alsnog niet vrolijk.

Maar om te leren rijden – voor als je straks groot bent en met je A2-rijbewijs op 35 kW mag klimmen – is het een perfect ding. En ja, hij is mooi.

Ten overvloede: deze motor is geschikt voor voor het A1-rijbewijs.