'Built to customize', roept Yamaha over de SR400, die standaard al zo retro is dat ie niet eens een elektrische starter heeft! En dat – lieve fans – mogen we uniek noemen in deze roerige motortijden.

Zou er bij menig nieuwe motor, niet in de laatste plaats die van Yamaha, nogal eens twijfel kunnen bestaan over de doelgroep die de fabrikant in gedachten heeft? No such problem bij de Yamaha SR400.

Het vermogen ligt op een lachwekkende 17,1 kW (23,2 pk) bij 6.500 tpm: minder dan de helft van wat een A2-rijbewijsbezitter mag besturen! Die kunnen we dus hoe dan ook terzijde schuiven als mogelijke koper. Want wie een A2-rijbewijs heeft, wil ook de toegestane 35 kW.
Koppel heeft de SR400 met 27,4 Nm bij 3.000 tpm ook amper, en een gewicht van 174 kg... Laten we het zo zeggen: de enige andere '400' op de markt op dit moment, de KTM 390 Duke, levert 32 kW/44 pk en weegt (tromgeroffel) 139 kg.
Appels en peren natuurlijk, want de KTM 390 Duke is een super-naked en de Yamaha SR400 een retro-bike, maar we melden het maar even om te illustreren hoe de kg/pk-verhoudingen tegenwoordig liggen. En dat je dus nog geen halve seconde de SR400 moet overwegen als je enige plannen hebt op sportief gebied.
En dan hebben we het alleen nog maar over vermogen. Noteer vervolgens de ultra-conventionele vering, de prehistorische rem-setup (enkele schijf voor en trommel achter), de ouderwetse banden en 18-inch spaakvelgen (net geen karrewielen), en snap dat dit ding hoe dan ook nooit wedstrijden zal winnen.

Behalve schoonheidswedstrijden dan, want mooi is de SR400 wel degelijk, als je van antiek houdt.
Zoals al eerder opgemerkt bij de introductie van de Kawasaki W800 (2011) maken de Japanse fabrikanten inmiddels al zo lang motoren dat ze niet langer naar het uitheemse Harley-Davidson hoeven te kijken om hun retro's vorm te geven. En als je gaat peilen onder de Nederlandse motorrijders tussen de 55 en 70 jaar, zal je zien dat hun eerste motoren meer leken op de SR400 dan op welke Harley-Davidson dan ook.
Harleys waren namelijk hoogst onbetrouwbaar – zeker vergeleken met Japanners uit de jaren zeventig – en daarnaast niet te betalen, wat de populariteit van Japanners in die tijd verklaart.

Mooi dus, en ultra-origineel retro, die SR400, wat prominent benadrukt wordt door de aanwezigheid van slechts een kickstarter, en geen elektrische aanjager.
Dat heeft als ultiem voordeel, roepen enthousiastelingen in koor, dat je nooit bang hoeft te zijn voor een platte accu als je na een periode van stilstaan ineens de bevlieging krijgt om een rondje te gaan tuffen. Eén welgemikte trap, na het 'op scherp' zetten van de zuiger met behulp van een kijkglaasje rechts in het blok en de decompressor aan het linkerhandvat, en de SR loopt.

Tja, hm, poe poe, oei oei, nou nou, pfff.

Dat van die ene welgemikte trap klopt inderdaad, maar dan moet je die wel in huis hebben. We bedoelen: Arie Haan en Ronald Koeman hadden in vroeger tijden ook maar één welgemikte trap nodig om vanaf de middenlijn te scoren, maar er waren verdomd weinig mensen die het hen nadeden. En zo kun je als onervaren kickstarter nog in een behoorlijk lastig parket komen als je die ene welgemikte trap net niet in huis hebt.

Adobe Flash Player niet geinstalleerd of ouder dan 9.0.115!

Opa denkt even terug in de tijd, toen hij in het gelukkige bezit kwam van een Honda XR600R. Het was een viertakt enduro die van straatbanden werd voorzien en aldus omgetoverd tot een ultra-gemene stadsmotor. Alleen het starten... Er was iets mis in de cilinderkop en zo kon je tegen XR staan te schoppen tot je een ons woog, Waarbij XR het ook nog gerust klaarspeelde om soms gemeen terug te schoppen, wat meer dan eens resulteerde in een rechterscheenbeen dat vanaf de laars tot de knie volledig open lag, met bijbehorend bloedbad.

Er zijn meer verhalen over kickstarters te vertellen, zoals bijvoorbeeld die van een Hells Angel die op een druk stadsplein ergens in het land zijn vintage Harley niet gestart kreeg. Waar maar beter niet om gelachen kon worden door de aanwezige terraszitters, sprak uit de ogen en gebalde vuisten van zijn clubmaats.

Een motor aankicken is een triomf als het lukt, en een daverende afgang (waar je het ook nog eens erg warm van krijgt) als het niet lukt. En los daarvan is het simpelweg onveilig. Je SR'etje zal in druk verkeer maar eens afslaan (bijvoorbeeld door te weinig gas bij wegtrekken). Ben je met een elektrische starter meteen weer weg, met een kickstarter dus niet. Al krijg je 'm in één keer aan, dan nog sta je langer te harken dan met een elektrische starter.

Stadsmotor.nl kan absoluut waardering opbrengen voor klassieke c.q. klassiek ogende motoren, en zelfs voor dagelijks gebruik, maar met een kickstarter begeef je je diep in het hobbyistenpubliek. Wat in het geval van de SR400 ook geen probleem is, want het hele uitgangspunt was dus 'Built to customize': gebouwd om aan te passen. En daarbij geldt in de scene: hoe gekker hoe beter. En dan mag een kickstarter natuurlijk niet ontbreken. Het zij zo.

Het starten van een motor mag bij het motorrijden horen, het is ook weer niet zo'n wezenlijk onderdeel dat je niet echt rijdt tenzij je hem op spierkracht hebt aangekregen. Bezint eer ge begint.

Deze motor is geschikt voor het A2-rijbewijs.