Test: Yamaha XJ6 Diversion FA (2010)
Inhoudsopgave |
---|
Test: Yamaha XJ6 Diversion FA (2010) |
Specificaties |
Fotogalerij |
Video |
Alle Yamaha tests |
De Yamaha XJ6 Diversion FA is de sinds lang welbekende Diversion, maar dan de laatste versie, met een volle stroomlijn. Wedstrijden zul je er nog steeds niet mee winnen, maar niemand zal er ook aan denken om zich hiermee voor de TT in te schrijven.
Nee, nu eenmaal niet iedere motorfiets is geboren voor het circuit. En da’s maar goed ook, anders zouden er heel wat meer dooien vallen op de openbare weg. Sommige motorfietsen – als de XJ6 Diversion FA – zijn gebouwd voor de openbare weg. Voor mensen voor wie normaal al gek genoeg is. Voor zover je bij motorrijders al van ‘normale’ mensen kunt spreken, want een beetje gek moet je altijd wel zijn. Voor die mensen dus: gek genoeg om op een motor te willen klimmen, maar zonder zelfmoordneigingen. Uiteraard zijn er meer motorfietsen die je aan dat soort volk kunt slijten, maar niet altijd voor een bedrag van nog geen 9000 euro.
Want wat treffen we op deze relatief goedkope Yamaha: een fijn 600-cc 16-kleps viercilindertje, goed voor 77,5 uitstekend doseerbare pk’tjes, beste remmetjes met abs en een volle stroomlijn dus. Het is allemaal geen hi-tech wat zich onder die kuip verstopt. Natuurlijk is het blok modern – een gecastreerde versie van de supersporter R6 – maar het frame en de achterbrug bijvoorbeeld zijn van staal, en dat is de laatste keer dat wij keken geen edel- of zelfs maar lichtmetaal. Ook op de overige onderdelen moet je geen exotische aftermarket-merkemblemen verwachten. Allemaal gewoon uit een heel groot Yamaha-magazijn. Moet je ook helemaal niet over zeuren bij dit soort ‘opstappers’, want die gaan zoals gezegd toch geen prijzen winnen, dus die paar kilo extra maakt allemaal niks uit.
Kijken naar wat je wel hebt is het devies bij de Diversion. Een prima motor – mooi bovendien met dat verborgen uitlaatje – die zijn prijs zeker waard is. Een motor die je nooit zal verrassen of teleurstellen. Een motor waarmee je zonder pijn (polsen) woonwerk doet en waarmee je rustig over de grens kunt, zeker als je niet al te groot bent. En – jawel, hoor! – waarmee je met veel plezier een dijk of bergweg kunt afbezemen. Want we zeggen het nog maar eens: hoe minder cc’s/pk’s, hoe meer je moet schakelen. En dat maakt het rijden nou net zo leuk. Maar het hoeft dus niet, beste beginners of toerrijders…