Besloten we ons verhaal over de V-Rod Muscle in 2011 dat deze alleen geschikt is als stadsmotor als je vaste woon-werkroute bestaat uit één lange, lege, droge, windstille, kaarsrechte weg zonder camera's, maar met veel stoplichten en terrassen? Van de Harley-Davidson V-Rod 10th Anniversary heeft de importeur getracht iets bruikbaarders te maken.

Want wat treffen we aan op onze VRSCDX? Een windscherm en zijtassen! Het gaat te ver om de Anniversary – we dopen haar Anni – daarmee meteen de ideale woon-werkfiets te noemen, maar de gemonteerde accessoires zijn een stap in de juiste richting. Want verder is deze V-Rod eigenlijk best een prettig ding. Het zadel is laag en comfortabel, het stuur is groot en luxe afgewerkt. De handvatten zijn van rubber, maar er zijn ook gepolijste stukken metaal te vinden. Doordat de handgrepen niet geheel rond zijn, liggen ze zeer goed in de hand. De spiegels zijn klein en bieden prima zicht het bovenlichaam, met een beetje leunen eventueel ook op het verkeer aan de achterzijde. Bijzonder mooi zijn de in de spiegels geïntegreerde knipperlichten, hoewel je daar als bestuurder niets aan hebt omdat je ze niet kunt zien. Maar dat geldt ook voor de achterknipperlichten (meestal), en zoals wel vaker bij HD is het ook belangrijk dat je gezien wordt. En dat geldt eigenlijk ook voor andere motoren, maar dan om praktische redenen: wie niet wordt gezien, wordt voor zijn sodemieter gereden.

Schakelaren: de linkerduim heeft de controle over het linkerknipperlicht, de claxon en de verlichting, de rechterduim vermaakt zich met het rechterknipperlicht, de run/off-schakelaar en de startknop. Beide duimen moeten tegelijk op de knipperlichtknopjes drukken om het gevarenlicht in en uit te schakelen. Het is gelukkig à la BMW geen vereiste dat de duimen op een duizendste seconde na gelijktijdig hun werk doen, langer indrukken is wel vereist. Ook nog het vermelden waard is het robuuste schroefje aan het rechterhandvat dat de gashendel zodanig strak laat lopen dat je even achter je oren kan krabben. Je kunt het ook als zeer archaïsche cruise control gebruiken.
Instrumentarium: een optimistische (240 km/u) ronde snelheidsmeter in het midden, met verklikkerlampjes voor knipperlicht, oliedruk, abs enzovoort. Links aan de snelheidsmeter leunend een halve maan die als toerenteller werkt, en rechts op dezelfde wijze een halve maan voor de brandstofvoorraad.

Rijden dan maar. De zitpositie... gaat. Je moet er niet mee naar Zuid-Frankrijk willen rijden en hopen dat je wervelkolom nog enige gelijkenis vertoont met het S-model zoals de natuur/de evolutie/God/Allah/Jehova dat voor ons in gedachten had, maar het gaat. De vingers van enkele rijders beginnen te tintelen na vijftig kilometer, maar als je nagaat wat die specifieke vingers nog meer hebben meegemaakt – zonder in onsmakelijke details te treden – is dat tintelen overkomelijk.
De demping van de V-Rod houdt het midden tussen Harleys van de ergste soort en Harleys van de beste soort: voorkant goed, achterkant matig. De remmen (Brembo's met abs) zijn eveneens gemiddeld, als dat mogelijk zou zijn: voorrem goed, achterrem aanwezig, het gas dichtdraaien sorteert hetzelfde effect.
Het gas! Altijd het grootste pluspunt van een V-Rod. Het blijft een zeldzame ervaring om een Harley tot 7.500 tpm open te kunnen draaien zonder de noodzaak de ANWB of een takelwagen (of een traumahelikopter) te bellen. Het blok trekt als een lier, aan trekkracht heb je altijd genoeg, dus de prima schakelende vijfversnellingsbak voldoet altijd. En topvermogen... het is een Harley, who cares?
Belanden we automatisch bij de wegligging. Door de ultrabrede achterband (240/40R-18 79V) en de relatief smalle voorband (120/70ZR-19 60W) blijft de V-Rod altijd zoeken zodra er oneffenheden in het wegdek worden geregistreerd. Op goede wegen met ronde bochten gaat het allemaal prima. Wordt het krapper en slechter, weet je waarom je beter een allroad had kunnen kopen. Voor de file is het geheel langer dan prettig.

Wat kunnen we zeggen over alledaags gebruik? Anni is te laag en te zwaar en te wiebelig om prettig door het verkeer te sluipen. Maar dat zal Anni's liefhebbers roesten.
We hebben lang geleden geleerd HD's niet te beoordelen als motorfietsen. De enige instantie die HD's onder de motorfietsen schaart, is de overheid, en die hebben het wel vaker mis.
Wil je een woon-werk-Harley? Koop een Switchback.
Wil je een woon-werk-V-Rod? Beetje raar, maar als het dan toch moet, dan deze. Hoewel de tassen en het schermpje vermoedelijk ook wel op de andere V-Rods te plaatsen zijn.