Wie ‘Fat Bob’ hoort en weinig weet van Harley-Davidson, denkt aan de Fat Boy, het twintig jaar oudere model met de bekende dichte wielen. Maar die Fat Boy is een Softail en de Fat Bob een Dyna en dat scheelt nogal wat.

Er zijn maar weinig mensen die precies weten wat de ene Harley van de andere onderscheidt. Da’s ook niet zo verwonderlijk, want Harley-Davidson heeft (als we de mede door Porsche ontwikkelde V-Rod niet meetellen) schijnbaar maar één motorblok – de welbekende V-twin – waarop alle modellen zijn gebaseerd. Nu zijn er wel degelijk verschillen in die motorblokken, die nog los van de variërende cilinderinhoud ook tot uiting komen in de af- c.q. aanwezigheid van balansassen voor een trillingsarme loop, de plaatsing van de olietank, versnellingsbak et cetera. Het blok van een Dyna als de Fat Bob bijvoorbeeld, heeft van die balansassen en is bovendien in rubbers gemonteerd, zodat je tanden niet noodzakelijkerwijs uit je kaken trillen bij toerentallen onder de 2.000. Alleszins aangenaam voor Harley-fans die niet zo hardcore zijn en dus op comfort gesteld. Daarbij moet wel meteen gezegd dat een ander kenmerk van een Dyna de achtervering is. Niet onzichtbaar onder het blok zoals bij een Softail (als de Fat Boy), maar zeer zichtbaar ouderwets aan weerskanten van het achterwiel. Zie daar dus het voornaamste verschil tussen een Softail (zachte staart) en een Dyna.

Wat mogen we verder van de Fat Bob melden? De importeur zegt dat-ie (voor zo’n bakbeest: 305 kilo) strak stuurt. Je kunt het je moeilijk voorstellen als je alleen al naar de trekkervoorband kijkt, maar inderdaad: (voor zo’n bakbeest) stuurt-ie best strak, al gaat iedere vergelijking met willekeurig welke (super- of zelfs toer)sportfiets van willekeurig welk ander merk volkomen mank. Maar dit is geen ander merk, dit is een Harley, dus vergelijken is zinloos.

En ja, dan heb je met de Fat Bob dus een heel typische Harley-Davidson in handen die uitstekend kan dienen als basis voor een heel eigen chopper, want er is geen Harley die standaard blijft. De Fat Bob zal altijd als Fat Bob herkenbaar zijn door de eigenzinnige dubbele koplamp en het achterspatbord dat zelfs achter de duozit nog zo lang is dat er gevoelsmatig een helikopter op kan landen. We stellen ons zo voor dat er een ‘Genuine’ accessoire bestaat in de vorm van een duozit voor een volwassen mens, want zoals de zaken er nu voorstaan past alleen een heel klein meisje achterop en heb je toch echt een T-shirt nodig met de welbekende tekst: ‘If you can read this, the bitch fell off’. Een T-shirt – inderdaad – uit de tijd dat vrouwen in chopperkringen nog werden beschouwd als motoraccessoire. En die tijd ligt lang achter ons.

Het is geen geheim dat tegenwoordig steeds meer vrouwen hun A-rijbewijs halen en ook zij probleemloos de weg naar de Harley-dealer weten te vinden. Harleys mogen dan zwaar zijn, ze hebben een laag zwaartepunt en de afstand van zadel tot asfalt is nooit groot. En om van dat geluid en de typische acceleratie te genieten hoef je echt geen man te zijn…

Voor alledaags gebruik – althans in Nederland – is geen Harley ooit ontworpen. De immer lage zitpositie mag voor korte Amerikaantjes en kleinere Europese dames een uitkomst zijn, maar het helpt het overzicht in het verkeer niet. Da’s dan tevens het enige echte minpunt voor stadsgebruik, want langzaam rijden gaat uitstekend en aandacht trek je wel.