De Honda SW-T400 ABS krijgt van twee kanten concurrentie uit eigen huis. Van de kleinere, maar zeer goede nieuwe Honda SH300i (ABS), en van de sterkere nieuwe SW-T600. Maar ook andere merken hebben nog wat in de schappen staan...

In de categorie 400 cc snelwegscooters – met imposante stroomlijn – vinden we drie van de vier grote Japanse merken, alleen Kawasaki ontbreekt. In stelling worden gebracht de Suzuki Burgman 400 ABS, de Yamaha Majesty 400 ABS en de Honda SW-T400 ABS, waarover dit relaas.

Zijn we heel eerlijk, slepen we de Piaggio X EVO 400 er ook nog bij. Niet Japans, maar je zult maar niet discrimineren... Dan kom je tot de ontdekking dat deze Italiaan met zijn prijs van € 6.599 zomaar anderhalfduizend euro goedkoper is dan de Japanners. Hij mag met zijn 32 pk de zwakste van het stel zijn, maar is met zijn 212 kilo ook de lichtste.

Ter vergelijking:
Suzuki Burgman 400 ABS, 34 pk, 223 kilo.
Yamaha Majesty 400 ABS, 34 pk, 223 kilo.
Honda SW-T400 ABS, 39 pk, 250 kg.

En dan heeft de Piaggio ook nog eens 14-inch wielen voor en achter. Da's niet groot, nee. Maar vergeleken met de rest:
Suzuki: v/a: 13 inch/13 inch.
Yamaha en Honda v/a: 14 inch/13 inch.

Dan de remmen. De Piaggio heeft dubbele schijven voor en een enkele achter, maar geen abs. Dat hebben de Japanners allemaal wel. En verder:
Suzuki en Honda v/a: enkele schijf/enkele schijf
Yamaha: dubbele schijf/enkele schijf

Maar de Honda heeft niet alleen abs, maar gecombineerd abs, waarbij de remdruk van de linker- en rechterremhendel (normaal gescheiden voor achter- en voorrem) alle twee beide remmen bedienen. Gecombineerd abs is het beste, want veiligste remsysteem voor tweewielers. Punt.

Bij de vergelijking van deze maxiscooters komt het aan op dit soort details. Qua 'carrosserie' en gebruiksmogelijkheden, net als bagagecapaciteit, zijn ze eender. De een zal een iets groter dashboardkastje hebben dan de ander, maar verder is het allemaal identiek. De Suzuki Burgman kun je in de € 500 duurdere AZ-uitvoering krijgen (met handvatverwarming, duo-ruggensteun, hout-look instrumentenpaneel, handkappen), de Honda SW-T400 in de € 500 duurdere Business Edition met handvatverwarming (€ 304,20), topkoffer (€ 468), beendek (€ 98,40) en het Pro Honda Selection Pack (poetsmiddeltjes twv € 54,45). Soortgelijke accessoires heeft Yamaha ook in de schappen. Om maar te zeggen dat wie de drie snelwegscooters nog niet uitgebreid genoeg vindt, er is nog genoeg spul te koop om het nog wat comfortabeler te maken. Want comfortabel, dat zijn ze zeker. En daar zijn ze ook voor bedoeld.

De Honda SW-T400 onderscheidt zich niet van de concurrentie door de toepassingsmogelijkheden. Die zijn in het kort: relatief goedkoop van A naar B rijden, zonder last te hebben van files of parkeertoestanden, met een maximale bagagecapaciteit (een stevige weekendtas). Alles wat je van een stadsmotor verwacht, zeg maar. Met dit verschil dat je van deze maxiscooters niets moet verwachten op sportief gebied. Het vermogen is genoeg om vooruit te komen. Ze gaan sneller van hun plek dan een gemiddelde auto, maar een sprint tegen een beetje potente turbodiesel kun je al vergeten. De motorblokken zijn niet sterk genoeg, het gewicht is te hoog. Natuurlijk lopen ze 150 km/u, maar met wind tegen en een passagier zal dat al lastig worden. Daarnaast zijn ze te groot en zwaar - en de wielen te klein – om lekker mee te kunnen sturen, wat ze ook in de stad niet watervlug maakt.

Het geeft allemaal niet voor wie in zo'n ding is geïnteresseerd. De typische koper van een dergelijke motorscooter zal iemand zijn die de overgang van vier naar twee wielen ziet als een offer. Een offer van het comfort van de auto. Hij wenst zo min mogelijk comfort in te leveren en wil er ook zo min mogelijk aan worden herinnerd dat hij op een motor zit. De bediening moet vanzelf gaan, het rijden moet vanzelf gaan. De typische koper zal op zijn wenken worden bediend. En bij de Honda SW-T400 het best.

Wie op de SW-T400 rijdt, weet dat hij op een scooter zit, maar of dat nou voor- of achterop is? Je hebt helemaal niet het gevoel dat je zelf rijdt. Het ding gaat, jij rijdt mee. Dat is het gevoel dat de typische koper zal verlangen. Daarbij speelt de Honda dan ook zijn hoogste troef uit: het motorblok. De blokken van de concurrentie zijn ééncilinders, het blok van de Honda is een tweecilinder (staande paralleltwin). Dat loopt veel soepeler en dat merk je. Of niet natuurlijk, want een gebrek aan trillingen voel je niet.
Dan te bedenken dat de Honda met zijn nieuwprijs van € 8.199 net zo duur is als de Yamaha en zelfs € 300 goedkoper dan de Suzuki. Hm...

De passagiers nog even aan het woord? Testkind 1 vroeg voor het eerst aan papa: "Is deze ook te koop?" Zó tevreden was ze over de riante zit, geholpen door de rugleuning tegen de (altijd rammelende!) topkoffer. Testkind 2 zocht ruzie met testkind 1 om wie er de volgende ochtend achterop naar school mocht. Testkind 3 gaat aandringen bij háár papa: dat hij ook een Honda moet kopen. Ook testvrouw 1 voelde zich prima achterop. Je zou met de SW-T400 ook rustig naar Zuid-Limburg rijden (vanuit Holland dus). Daar dan wel stoppen, want als de heuvels beginnen, kom je prik tekort. Dan toch maar gaan voor de nieuwe SW-T600.

nb. deze motor is geschikt voor het motorscooterrijbewijs en het A2-rijbewijs.

nb2. De SW-T400 is eind 2013 niet meer leverbaar.