In tegenstelling tot sommige andere merken heeft Suzuki de rekken bepaald niet vol staan met motoren en scooters voor het A1-rijbewijs. Er was (en is een nieuwe) Burgman-scooter, maar er is nu ook de oudgediende (1972!) De RV125 VanVan.

Geen angst, de VanVan is met zijn tijd meegegaan en is geen tweetakt meer, maar een viertakt (sinds 2003), en de carburateur is vervangen voor brandstofinjectie (in 2007), dus we hebben het al met al over een redelijk modern ding. Althans, geen ding meer uit de jaren zeventig. Hoewel het uiterlijk duidelijk in de jaren zeventig is blijven hangen. Wat wel weer oké is, want tegenwoordig heet dat retro, en dat betekent dat je op de in Suzuki-blauw/wit uitgevoerde VanVan niet voor aap rijdt, maar helemaal hipperdepip bent. Of cool, of vet, of chill, of surf, of swag, of hoe dat tegenwoordig ook mag heten. En dat zal de achttienjarige doelgroep mogelijk aanspreken.

Want nee, met een 125 cc-motortje maak je geen indruk onder de echte A-rijbewijsbezitters, en als je je dus toch wilt onderscheiden, kun je dat maar beter met een dosis humor doen. Zie daartoe ook de Honda MSX of de Hyosung Karion.

We nodige testrijdster Wanda uit om als eerste de VanVan te bestijgen. De motor wordt direct omgedoopt tot WanWan en Wan en Van rijden hun rondjes, naar de tandarts, naar de golfbaan. En ze komt weer levend thuis en heeft geen op- of aanmerkingen, anders dan over het rare zadel dat van voren net zo smal is als van achter breed, en over het geringe vermogen. Maar ja: 125 cc. Kun je het ding niet kwalijk nemen.

Ondergetekende Michiel neemt de VanVan een dag later mee uit forensen naar onze hoofdstad en overwint de Coentunnelfile glorieus op de heen- en terugweg. Want ja: 125 cc is all you need om honderden auto's voorbij te rijden alsof ze stilstaan (wat ook zo is). Geen bijzonderheden? Toch wel: de VanVan wordt weer omgedoopt, en wel in ValVal als Michiel midden in de eigen bebouwde kom van het ene moment op het andere plat op zijn bek ligt, daarbij de ValVal schavend en zichzelf algeheel kneuzend. Er wordt uitgebreid over de oorzaak van de valpartij gesproken: is het de schuld van de moddervette achterband ofwel het hoge onafgeveerde gewicht van het achterwiel? Of lag er gewoon olie op straat? We houden het maar op het laatste, aangezien de ValVal geen enkele waarschuwing gaf voorafgaand aan de glijpartij, en die krijg je meestal wel als je iets doet waar de techniek het niet mee eens is.

Hallo achterband. 

Hoe het ook zij, de VanVan is niet serieus beschadigd en gaat verder het testtraject in.

Julian: FanFan!

"Het is voor mij lastig voor te stellen hoe het is om na het behalen van het A1-rijbewijs weg te mógen rijden op een 'A1-motorfiets'. Het genot van meer pk's dan er uit je fietsdijen te trappen is... en de mogelijkheid een hogere topsnelheid te rijden dan dat je – legaal – kunt halen op de brommer zijn natuurlijk reuze spannend. De gemiddelde motorrijder moet vooral hard lachen om het beperkte vermogen. Niet-motorrijders vooral om de belachelijk dikke achterband. Eigenlijk is het een raar fietsje. Een heel klein tankje en een heel brede achterkant. Een groot stuur en een laag zadel.

Volgens Suzuki moet de VanVan het doen met 11,6 pk bij 9.000 tpm en 9,8 Nm bij 7.500 tpm. Wanneer dat precies is, blijft onduidelijk zonder toerenteller. Maar het hoogste koppel haal je vlak voor het moment dat de toerenbegrenzer erin harkt. De beste manier om te schakelen bleek het aanhouden van de getallen op de kilometerteller. De eerste versnelling begint uiteraard bij 0, dan is het schakelen bij 20 naar 2. Vervolgens bij 40 naar 3, bij 60 naar 4, bij 80 naar 5 en bij 100 kilometer per uur naar 6. Mits je voorbij de 80 km/u komt. Op de snelweg met wind tegen blijf je schakelen tussen een cilinder wurgende volle toeren in z'n 4 of een in snelheid teruglopende 5. De 6e versnelling is onbruikbaar. Het kan zijn dat dit iets te maken had met de vrij stevige wind, maar ook met wind mee was het weinig beter. Net aan 75 rijden op een weg waar je 120 mag (en als motorrijder geacht wordt ten minste 100 te rijden) is best spannend. Opvallend genoeg bleef er zelfs een auto achter me plakken. Misschien om me te beschermen tegen achteromkomend verkeer? Misschien om m'n nummerbord door te geven aan de politie, met het idee achter een brommer aan te rijden? Je weet het niet. Vrachtwagens rijden ook maar 80 op de snelweg, hoor ik je denken. Maar die zijn groot en aanwezig. Een VanVan is vooral heel klein. Zeker in donker en regenachtig weer.

Op alle overige wegen kom je er met de VanVan wel uit qua snelheid. Maar niet qua acceleratie. Het gewicht van 128 kg (rijklaar) wordt redelijk in beweging gebracht door de opgegeven 9,8 Nm. Zelfs met een poppetje van 75 kg (inclusief uitrusting) in het zadel. Je moet even op toeren komen om het koppel volledig te kunnen benutten, maar eenmaal rollend houdt niets je tegen. De beste manier om weg te rijden is om de koppeling aan te laten grijpen en dan het gashandel volledig open te draaien. Daarna is het rustig wachten tot het moment dat je weer mag schakelen. Wanneer het overige verkeer niet al te gehaast is, kun je op deze manier prima meekomen. Maar eigenlijk is het gewoon veel te krap allemaal. Want hoe je het ook bekijkt, de VanVan is en blijft gewoon gekietelde brommer.

Wel een goede brommer. In de stad is het rijden een stuk prettiger. Hier is de VanVan duidelijk beter op z'n plaatst. Hobbels, drempels, richels, zand, klei en zelfs tramrails. Je merkt er allemaal weinig van. De VanVan is hier wel snel genoeg om mee te komen. De VanVan is licht en stuurt ook enorm gemakkelijk. Straatje keren, lekker vlot de grachten over, smalle straatjes, nog meer drempels. Heerlijk! De zit is prima, zolang je niet te ver naar achteren gaat zitten, want dan schuif je terug en dat voel je na een tijdje. Het stuur is lekker breed en de (saaie) vierkante spiegels geven prima zicht naar achteren. Spiegels die je vaak moet gebruiken om te kijken of het verkeer achter je op de hoogte is van je slakkengangetje. Het viel me op dat er geen grootlicht/passeerknop is. Eenmaal op pad snap je waarom, er is niets te passeren of in te halen.
 

Met een opvallend kleine tank (dat kan best groter) van 6,5L kwam ik toch nog aardig ver. Pas na ongeveer 150 kilometer over de snelweg, door de polder en in de stad ging het brandstoflampje branden. Met nog twee liter over is het dan tijd om een pomp op te zoeken. Dit betekent dat je na 195 km echt geen druppel meer in je tank hebt en moet lopen. Op zich is 150 km niet heel ver, maar je rijd dan ook geen grote afstanden met de VanVan. Wanneer je 'm vaak gebruikt zal je uiteraard wel vaak moeten tanken. Aan de andere kant een verbruik van 29,9 in de stad en 29,5 op de snelweg is ook niet verkeerd te noemen. Dat is dan wel weer het voordeel van zo'n klein blokje.

Wat mij betreft is de VanVan een prima fietsje om je mee te verplaatsen in en rond de stad. De VanVan is eigenlijk overal prima op z'n plek zolang je maar uit de buurt blijft van de grote boze snelwegen. Het voordeel is wel dat de meeste snelwegen vrijwel altijd vast staan, waardoor je daar prima tussendoor kunt sukkelen. Veder zou de brandstoftank wat groter kunnen, zodat je minder vaak hoeft te tanken. Een grotere tank oogt misschien ook wat beter. En het gashendel is een stuk prettiger te bedienen met een minder lange slag. Daarnaast miste ik de toerenteller. Of je graag rond wilt rijden met een voertuig waarvan het blok constant gewurgd moet worden om mee te kunnen komen met het overige verkeer, is aan jezelf. Of aan je rijbewijs."

Waarmee gesteld mag worden dat Julian een FanFan is van de VanVan. En eigenlijk is de rest van de testrijders dat ook wel. Nee, de VanVan is niet vooruit te hengsten, maar dat kankan ook niet met 11,6 pk. Eenmaal met de wind in de rug en uit de slipstream van een gangmaker/derny, jaagt het ééncilindertje zich retestrak op naar de 110 km/u, en in de turbulentie achter of naast een vrachtwagen heb je ook zo goed als geen last van het rijwielgedeelte – zwiepen, zwaaien, wapperen, wegwaaien, wobbelen, weaven – wat met ander klein en/of licht spul nog weleens wil gebeuren. Meer mag je van een 125 cc'er die geen KTM heet niet verwachten. En dus is de VanVan best oké. Vooropgesteld dat je er € 3.699 voor overhebt. Want als je nagaat dat de zeker niet slechtere Honda CBF125 € 1.000 minder kost... Da's wel erg veel op die prijs.

De Suzuki VanVan 125 is geschikt voor het A1-rijbewijs.