Per 19 januari 2013 zijn we verplicht om voor een driewielscooter een A-rijbewijs te halen, maar wie voor die datum al een B-rijbewijs had, mag ongestraft de weg op. Met een driewielscooter dus. Piaggio verkoopt haar MP3's als warme broodjes, maar met de komst van Vectrix, Quadro, Gilera (ook van Piaggio) en nu ook Peugeot wordt de keus een stuk breder. De Metropolis is een geheel eigen ontwikkeling, benadrukt de importeur.

Vanaf 2006 mocht Piaggio met de MP3 genieten van het alleenrecht op de markt van de driewielscooters. Tussentijds zag uit eigen huis de Gilera Fuoco het licht, net als de op een jeugdiger publiek toegesneden, lichtere Piaggio Yourban. In 2012 verscheen de eerste serieuze concurrent, de Quadro 350D, van de oorspronkelijke ontwikkelaar van de Piaggo MP3.

Doen de driewielfabrikanten hun eigen dingetje aan de achterzijde, die gewoon 'des scooters' is, bij de kantelsystemen van de voorwielen zien we wezenlijke verschillen. Heeft de MP3 een systeem met stangen en dubbele verticaal geplaatste vering/demping, de voorwielen van de Quadro wordt begeleid door drie gasgevulde cilinders. En de alhier besproken Peugeot Metropolis doet het met een stangensysteem verbonden door één horizontaal geplaatste demper.
 
Op de altijd gistende Koemarkt te Purmerend treffen we een Piaggio MP3 YOURban.

De reden van al deze ingewikkelde constructies: bij overhelling in een bocht – zie de video's onderaan de test, zo gaat een motor/scooter nu eenmaal de bocht door – wordt bij een driewieler op een bepaald moment de maximale (starre) kanteling van de wielen bereikt, waarop het buitenste voorwiel loskomt van de ondergrond en de driewieler in een tweewieler verandert. Dit komt de wegligging zeer zeker niet ten goede. Wie dus snel door een bocht wil, moet verder kunnen kantelen dan het systeem eigenlijk toelaat, en dat kan alleen door inveren van het ene wiel, en uitveren van het andere, wat door het verplaatsen van het (lichaams)gewicht hoe dan ook wel gebeurt. Maar daar is het ene veersysteem beter toe in staat dan het andere, waarbij het in het geval van Peugeot mogelijk in het voordeel heeft gewerkt dat deze fabrikant niet alleen een scooterafdeling heeft (zoals Piaggio en Quadro), maar ook een autoafdeling. Het schijnt dat de twee divisies de handen ineen hebben geslagen om een 'autowaardig' systeem te ontwerpen.

En gezegd moet worden: met succes! Sturen doet de Peugeot Metropolis natuurlijker dan welke andere driewieler ook, waarbij opgemerkt dat dat nog steeds niet zo licht gaat als bij een gewone motorscooter, maar dat is het offer dat de automobilist brengt om zonder A-rijbewijs toch door de file te kunnen glippen en overal te kunnen parkeren zonder kosten.

Overige offers brengt de bezitter van de Metropolis niet ten opzichte van willekeurig welke andere maxiscooter/snelwegscooter. De driewieler is net zo ruim en comfortabel als de tweewielerfamilieleden Satelis 250 en 500. Op het zadel kan de rugsteun voor de bestuurder verheugend ver naar achter worden versteld, zodat zelfs de XXXL-bestuurder nog dik twintig centimeter overhoudt tussen de knieën en het schutbord (tamelijk uniek), zonder dat een kleinere bestuurder verdwaalt op de zitplaats, en onder het zadel is ruimte voor één helm. Weinig? Valt wel mee, want in de kofferbak achter de buddyseat – heel slim niet te openen als de motor draait! – past ook nog een helm. En in het schutbord zit nog een dashboardkast waar menig echte auto serieus jaloers op zou zijn. En dan heeft de Metropolis nog als enige driewieler een vlakke vloer; handig voor de boodschappentas.

Peugeot lijkt kosten noch moeite gespaard te hebben om de overgang van de kleinste auto – de 107, toevallig sinds enige tijd het boodschappenautootje van de Stadsmotor.nl-hoofdredactie en al langer van Stadsmotor.nl-pïlote Ester – naar een scooterachtige zo pijnloos mogelijk te maken.
Want pijnlijk, dat zal de overgang van een auto naar een 'autoscooter' zijn in de ogen van de automobilist. Totdat deze eenmaal tien minuten heeft gereden, want dan wil-ie nooit anders meer.

Aanmerkelijk sneller dan een 107 – 50 kW/68 pk – spuit de Metropolis met de beschikbare 27.4 kW (37.2 pk) uit de verrassend soepele en stille 400-cc ééncilinder naar de 150 km/u, en dat zonder zorgwekkend veel last van zijwind van vrachtwagens, en meer moet je van een driewieler ook niet verwachten. Wie sneller wil, moet maar zijn A-rijbewijs halen. In de bochten ben je ondanks de doordachte voorwielconstructie niet zo lichtvoetig als een sportscooter, maar nogmaals: wie wil racen, moet iets anders kopen. De Metropolis laat zich met zachte dwang met de gebruikelijke snelheid in de bekende testbochten duwen en komt daar ook probleemloos weer uit. Meekomen met het alledaagse verkeer is gewoon geen enkel probleem.

Ook om de overgang van auto naar scooter zo pijnloos mogelijk te maken heeft Peugeot voorzien in mooie gadgets als een elektrische handrem centraal op het stuur, een smart key voor starten zonder sleutel, 12V- en usb-aansluiting voor laden van smartphone of navi, en in de digidash vinden we naast de gebruikelijke reut inclusief buitenthermometer en verklikkerlampjes voor de bagageruimten zelfs een bandenspanningsmeter.

Wat valt er verder te melden? Het windscherm! Deze is bij de gewone Metropolis groter dan bij de door Stadsmotor.nl getests RS-versie, maar verstelbaar van heel laag tot aangenaam hoog. Zodat de door een volle carrosserie verwende (lees: verpeste) automobilist in de winter redelijk uit de wind zit, terwijl hij in de zomer kan genieten van het 'cabriogevoel'.

En niet onbelangrijk, de verkoopprijs bedraagt € 10.199, voor de RS-uitvoering € 10.299. En dat is stevig aan de prijs als we bedenken dat de nieuw aangekondigde (500 cc!) Gilera Fuoco € 9.349 gaat kosten en er al een Piaggio MP3 is vanaf € 7.619...
Maar ach, een automobilist vindt € 25.000 voor een instap-Kadett al heel normaal, dus om € 10.299 zal hij lachen, zeker als hij zich bedenkt wat hij voortaan aan wegenbelasting, brandstof en verzekering zal besparen, om nog maar te zwijgen over reistijd en parkeergeld...

DE TEST-AUTOMOBILIST: FERRY

De eerste driewielmotorscooter van Peugeot! Ik heb er enorm naar uitgekeken. Na mijn eerste ervaring met de Piaggio MP3 Hybrid LT en de Piaggio Yourban smaakt het scooteren naar meer. En dat terwijl ik de beide Piaggio's qua motorvermogen zwaar onder de maat vond. Tenminste als je er de snelweg mee op wil. Want een top van 120, die je alleen haalt als je wind mee hebt, is in mijn ogen te laag om mee te komen op snelwegen waar je harder dan 100 mag. Je hebt natuurlijk nog de 400- en 500-cc Piaggio's, maar ik heb nog niet de gelegenheid gehad om daarop te rijden.

Maar nu dus de Metropolis. Overal hebben onze Franse vrienden aan gedacht. Elektrische handrem, keyless entry, ehm, opstappen en starten dus. 12V-aansluiting voor je mobiel, overal klepjes om dingen in te doen, ruimte genoeg voor je helm en een tas. Een verstelbare voorruit, nu naar bovenste stand want het is koud, buitentemperatuurmeter en een enorm lichtorgel voorop inclusief dagrijverlichting. Als ze mij nu niet zien aankomen, zijn ze echt blind! Nog veel meer handigheidjes en opties, maar geen tijd. Ik wil rijden!

Ik, de verstokte automobilist, in een geleend motorpak en dito laarzen, helm, col en handschoenen voel me wel een beetje een ruimtemannetje. Het is drie graden buiten als ik het gas een beetje opendraai en de wijk uit rijd. Eerst even wat rotondes proberen, waar de Metropolis zich moeiteloos doorheen laat sturen. Gewoon kijken waar je heen wil en de Metropolis doet het. Bijkijks bij de stoplichten, langzaam met de auto's mee. Het gas is goed doseerbaar, zonder dat het bokkig wordt. Wel gewoon voetjes aan de vloer bij de verkeerslichten. Het blokkeersysteem van de voorwielen gebruik ik alleen bij parkeren, het rempedaal, dat er wettelijk op moet zitten voor het voor B-rijbewijs, totaal negerend. In tegenstelling tot de Piaggio Yourban, waar het ding irritant aanwezig is, heb ik totaal geen last van dat pedaal. Ik gebruik alleen de remhendels aan het stuur. Linkerrem werkt op alle wielen en rechterrem alleen op de voorwielen. Wel merk ik, als ik de motor laat uitrollen, dat als je bijna stilstaat de koppeling erin komt, iets wat me niet was opgevallen bij de Piaggio's. Maar het is niet vervelend.

Keurig mijn lijntjes volgend in de flauwe bochten op weg naar de A7 kan ik niet echt gas geven door de ingeblikten voor me en ik voel dat de motor veel meer kan en uitnodigt het gas verder open te draaien. Eindelijk is iedereen voor me weg. Gas erop en de motor komt heel lekker van zijn plek. Heerlijk de kracht onder mijn kont. Echte motorrijders zullen om deze 37 pk sterke, 250 kg wegende 'motor' lachen, maar voor mij voelt het als een sensatie. Rechtsaf de oprit op richting Amsterdam, vervolgens de scherpe draai naar rechts en dan vol gas! Voor ik het weet zit ik op de 120 km/u.
Op zondag zes uur in de avond is de A7 nagenoeg leeg. Ik denk nog, ik ga niet met 120 die rechts/linkscombinatie in en blijf op de eerste baan. Maar eenmaal middenin de bocht rijd ik vol vertrouwen achter een auto aan en blijkt de meter toch 130 aan te wijzen. Zo stabiel ligt de Metropolis op de weg dat ik, als nagenoeg onervaren 'motorrijder', hem zo makkelijk die bochten instuur met die snelheid. Het rechte stuk met 130 km/u als een blok op de weg. Waar de Yourban bij 110 al vervaarlijk begint te schudden, geeft de Metropolis geen krimp. Afrit Wijdewormer scherpe bocht naar rechts en dan remmen voor het kruispunt. De weg is uitgestorven en dus rechtsaf, over het viaduct en dan linksaf de snelweg weer op. Na de scherpe bocht naar rechts, die ik wat voorzichtig neem omdat het er best donker is, draai ik het gas vol open en de Metropolis accelereert snel naar een onwettelijke snelheid. De A7 is totaal leeg en dus richtingaanwijzer uit en invoegen. Hier voel ik de motor iets naar links leunen, waardoor ik weet dat ik tegenwind heb, maar qua winddruk op mijn lijf voel ik het amper. Zo goed beschermd zit je op de Metropolis. Ik kijk op mijn snelheidsmeter en zie tot mijn verbazing dat die 160 aanwijst. Mijn persoonlijk record! Nog nooit ging ik zo snel op een tweewieler, pardon driewieler. En koud? Welnee, Ik als verwende automobilist met normaal gesproken verwarming en klimaatcontrole tot mijn beschikking heb het niet koud. Het is puur genieten om zo in de buitenlucht met die snelheid te rijden. Het is veel intenser dan met welke auto dan ook, daar kan zelfs een cabrio niet tegenop.

Rechts de afrit af. Uit laten rollen maar wel snelheid houden, want er zit een auto achter me. Die blijft ook irritant op mijn achterwiel duwen nadat ik rechtsaf ga. Over de rotonde en zelfs daarna nog. Ik rijd toch niet als een slak, want 60 km/u op de teller. Ik besluit me er niets van aan te trekken en ga linksaf bij een verkeerslicht, waarbij de bumperklever rechtuit gaat. Mooi, die ben ik kwijt, want je voelt je toch opgejaagd met zo'n mafketel in je nek, al doe je je best om je er niets van aan te trekken. Met 50 km/u rechtuit en elk verkeerslicht op rood zie ik het eind van de rit naderen.
Ik heb alles netjes gedaan, netjes mijn lijntjes gevolgd in de bochten, overal netjes knipperlichten aan en weer uit. Want als onervaren 'motorrijder' moet je echt overal bij nadenken. Niets is gewoonte, maar de Metropolis rijdt zo vanzelf dat je de tijd en het vertrouwen ook hebt daarvoor. Het was maar een half uurtje, maar ik ben verkocht...

Metropolis RS.


Metropolis RS.

Klokje, buitentemperatuur, brandstof en bandenspanningsmeter in de digidash, centraal onder het Peugeot-leeuwtje de elektrische parkeerrem, daaronder de knop voor de gevarenlichten. Niet te missen!


Vlakke vloer!

Smart Key.

Op de Koemarkt in Purmerend met een langsvliegende Piaggio MP3 YOURban.


Let op de dikke togus van de Peugeot. 

Adobe Flash Player niet geinstalleerd of ouder dan 9.0.115!

Adobe Flash Player niet geinstalleerd of ouder dan 9.0.115!