Een stiekemerd, een gluiperd, zo zouden we de Honda CBF1000F willen omschrijven. Het punt met deze 1000-cc sporttoermotor – die Honda zelf een 'naked' noemt – is dat-ie op geen enkele manier opvalt. De lang verwachte test...

Wie 'm koopt, moet 'm in het zwart kopen, om de simpele reden dat-ie dan nog iets gemeens uitstraalt. In het zilver, wit of rood lijkt-ie veel te lief. Wat eigenlijk helemaal niet kan, want hij ís ook veel te lief. Of, tenminste, zogezegd, dat idee heb je in het zadel, zolang je 'm berijdt zoals je normaal gesproken op willekeurig welke andere fiets door de spits zou rijden.
De 1000-cc viercilinder van de CBF1000F is een teruggetunde versie van de gevreesde Fireblade, net zoals het blok van de bikkelharde concurrent Yamaha FZ1 Fazer een teruggetunde R1 is. Waar de Yamaha echter 110,3 kW/150 pk en 106 Nm overhoudt, moet de Honda het doen met 79 kW/107 pk en 96 Nm. En dat scheelt nogal wat. Misschien zelfs wel alles voor iemand die een 1000-cc'er wil, want die wil ook 1000-cc kracht.

Wat heeft Honda ter verdediging in te brengen?
De prijs. De CBF1000F kost € 11.799 en de Fazer € 13.999.
En het karakter. Bereikt de Fazer zijn maximale koppel bij 8.000 toeren per minuut, de Honda al bij 6.500 tpm. Het is tamelijk duidelijk wat Honda heeft gedaan met de 178 paardenkrachten uit de Fireblade: 71 zijn er opgeofferd aan meer trekkracht! Hoewel, nee, de CBF1000F heeft ook nog eens minder – 16 Nm – trekkracht dan de Fireblade.

Honda maakt geen geheim van de huidige manier van redeneren. Wil je knalhard sporten, koop je een Fireblade. Wil je knalhard sporttoeren, koop je een VFR1200F. Wil je knalhard allroaden, koop je een VFR1200X Crosstourer. Dat zijn de statements voor hen die denken dat Honda geen waanzinnig snelle machines kan produceren.

En voor die anderen...
Het is meer dan eens te berde gebracht in de fascinerende gesprekken die gevoerd worden door medewerkers van Stadsmotor.nl en hun discipelen onderling: 100 pk is genoeg.

Om en nabij de honderd paardenkrachten is wat je nodig hebt om lekker van je plek te komen. Zit je meest in je eentje, neem een zeshonderdje of een zevenenhalf. Ben je zwaar, neem je geregeld iemand mee of zeul je met volle koffers of ga je veel bergop, neem een duizend. Maar 100 pk is genoeg. Je kunt je blind staren op pk's – meer is beter! – maar in de dagelijkse praktijk heb je meer last dan plezier van alles boven de – pak 'm beet – 120 pk. Het moet maar weer eens gezegd.

En daar komt het stiekeme, het gluiperige van de CBF1000F om de hoek kijken. Hij heeft 'slechts' 107 pk, maar het beschikbare koppel van 96 Nm is uitgesmeerd als roomboter over een plak ontbijtkoek: dik en gelijkmatig. Het maakt de CBF1000F niet uit in welke versnelling hij staat, hij gaat er toch wel vandoor, vanaf 1.500 tpm als het moet. In de file zet je 'm in z'n drie, en je hebt elke legale snelheid binnen bereik van je rechterpols. Tel daarbij op dat de CBF des Honda's ergonomisch logischerwijs van kentekenplaat tot voorband klopt – iedereen past erop – en je hebt eigenlijk de ideale 1000-cc viercilinder voor in de stad. En rond de stad dus, want we hebben ook nog een handmatig verstelbaar ruitje dat visueel amper aanwezig is, maar toch goede diensten doet als het nat wordt.
De CBF weegt 245 kilo en da's nog best substantieel, maar je voelt ze niet. Alles in de bediening en het gebruik, het sturen, het remmen (gecombineerd abs), gaat even makkelijk. Het is een motor waar simpelweg niets op aan te merken valt, of het zou de verzameling sleutels voor de koffers moeten zijn (wij rijden de zeer complete Sports Touring Edition, met bovendien handvatverwarming).
En hij ziet er dus ook nog gewoon lief uit.

We komen ermee op de unieke eigenschap van de CBF1000F die de een zal afstoten en de ander juist zal aanspreken: de vermeende liefheid. Met 107 pk uit 1000 cc hoef je bij je vrienden niet aan te komen, tenzij deze de leeftijd hebben bereikt dat ze beseffen dat het formaat van de penis niet gecompenseerd kan worden met snel (uitziend) speelgoed.
De CBF1000F trekt geen aandacht van speedfreaks en/of jongelingen, het dievengilde, de politie en andersoortig geboefte. Onopvallend en lief glipt hij door het verkeer, chickie achter op of aan de handle bars. Laat de speedfreaks met hun schreeuwende kleuren en blèrpijpen maar gepakt worden. Jij draait aan de gaskraan en verdwijnt met niets meer dan een zucht uit de uitlaat aan de einder.

Maak nóóit de fout een CBF1000F te onderschatten. Bruikbaarheid mag in sommige kringen een scheldwoord zijn als het in verband wordt gebracht met motorfietsen, dit ding is hoogst bruikbaar en desgewenst zeer snel. Maar eerder praktisch snel dan fun snel. Toch twee verschillende dingen.