Het is niet elke dag dat je een Moto Guzzi Norge ziet, laat staan dat je snel de gelegenheid krijgt om in het zadel plaats te nemen en ermee te weg rijden. Een hele week maar liefst. Daarna wil je 'm nooit meer teruggeven aan de rechtmatige eigenaar. 

Het is niet zo raar dat de Moto Guzzi Norge GT 1200 ABS 8V maar weinig wordt gesignaleerd. De Norge is overduidelijk een toermotor en in de categorie toermotoren zijn andere merken actief, en niet de minste: BMW met de R 1200 RT en K 1600 GT(L) en Honda met de ST1300 Pan European. In de categorie GT – Gran Turismo – zijn nog veel meer merken actief: Honda met de VFR1200F, Kawasaki met de 1400GTR, Suzuki met de GSX 1250 FA (TE), Triumph met de Sprint GT, Yamaha met de FJR 1300A. Guzzi noemt de Norge een GT, maar tegenwoordig verstaan we daar vooral onder: een loeisterke sporttoerder. En dat is de Norge niet. Nee, de Norge is een toermotor, daarvan getuigen ook de grote, vooral hoge kuip en de cardan als eindoverbrenging. En de zit, rechtop, majestueus, comfortabel. Het ziet er niet alleen zo uit, het is ook zo. De Norge is best een grote motor, hoewel de zithoogte van 80 cm anders doet vermoeden. Je zit echt in de motor.
Als het loopt als een eend, kwaakt als een eend en eruit ziet als een eend... zal het wel een eend zijn. Eh, nee. In zoverre, je kunt de Norge prima als toermotor gebruiken, want de drie (helaas niet waterdichte) koffers kunnen aardig wat bagage verstouwen. En ja, hoor, de Norge is op snelheid stabiel als een huis en comfortabel genoeg om in één ruk de 23 liter metende tank leeg te rijden (kilometertje of 300). Maar de Norge stuurt helemaal niet als een toermotor. Het ding weegt 244 kilo en dat lijkt misschien veel, maar is voor een toermotor spectaculair weinig. Ter vergelijking: de genoemde BMW's K 1600 wegen 319 en 321 kilo en de Honda Pan European zelfs 329! Dat scheelt respectievelijk 75, 77 en 85 kilo, en dat is ongeveer een bijrijder (plus bagage, afhankelijk van het gevolgde dieet van de bijrijder).
Met overmacht de grootste dwarszitter voor een mogelijk verkoopsucces van de Norge is dan ook de BMW R 1200 RT. Ook een 1200 cc tweecilinder, maar met meer pk's en Nm's (110 en 120) en een rijklaargewicht van 259 kilo. De BMW is duurder - vanaf € 18.574,02, tegen € 17.250,- voor de Guzzi - maar het is meestal zo dat iemand die in deze categorie motorfietsen aan het shoppen is, niet kijkt op een duizendje meer of minder. En dan is de BMW ook nog tot voorbij de € 22.000 op te tuigen met allerlei elektronica (inclusief tractiecontrole, bandenspanningscontrole, elektronisch instelbare vering et cetera) en heeft BMW de naam betrouwbaarder te zijn dan Moto Guzzi en dan snappen we wel waarom de R 1200 RT een van de best verkopende motorfietsen van Nederland is en de Norge een paradijsvogel blijft.

Maar!
Het zal niemand verbazen dat de Guzzi qua vermogen voldoende heeft aan de altijd nog niet lachwekkende 102 paardenkrachten uit de lucht/oliegekoelde tweecilinder. Met een koppel van 104 Nm sleurt deze de fiets met speels gemak naar de snelheidslimiet en vast ook wel ver daar overheen. Maar hard rechtdoor kan elke fiets met 100 pk en meer. Leuk wordt het pas in de bochten, want daar is elke kilo er een te veel en daar toont de Norge zijn grootste kracht. Je kunt met deze Italiaan hoeken alsof je op een middelzware allroad zit, en dat is toch iets wat je met de Pan European en een K 1600 echt kunt vergeten. Gaan we een rondje Alpen doen met alle beschikbare toermotoren? Gegarandeerd dat de bestuurder van de Norge elke avond de beste kamer heeft, want hij arriveert een uur voor de rest in het hotel. Niet een uur eerder dan de BMW R 1200 RT, nee, maar tien minuten toch wel.

Looks en instrumenten
En dan de looks... Waar geïntegreerde bagagesystemen op toermotoren de regel zijn, zijn de koffers van de Norge er gewoon aangehangen en opgezet. Is dat meestal geen porem, bij de Norge dus weer wel. De motor is hoe dan ook een even elegante als aparte verschijning, met leuke stylingaccenten als de uitlaatpijpen die dwars door de kuip heen lopen, de vier koplampen in Wall-E-design, en de twee keer acht led'jes in Warp 2-opstelling aan de achterzijde. Maar hij wordt zeker niet lelijker met koffers, en – lollig genoeg – ook niet zónder koffers. En dat is niets minder dan bijzonder bij een toermotor. Dus heb je eenmaal je koffers op de hotelkamer staan, dan kun je net zo stylish je weg vervolgen door de haarspelden van de dag. En snel ook, want de Norge voelt zelfs nog lichter aan dan hij in werkelijkheid al is. Heel apart. Tel daarbij op dat de remmen prima vertragen en de demping ongemerkt zijn werk doet (met twee personen ook na het handmatig aandraaien van de achtervering) en je hebt bar weinig te klagen. Of je zou een hekel moeten hebben aan de enorme klap waarmee de Norge in z'n eerste versnelling valt en het traditioneel kantelen van de hele motor als je aan de gashendel draait, maar dat is Guzzi-charme. Liefhebbers zouden het niet anders willen, en wij eerlijk gezegd ook niet. Een Moto Guzzi is de enige motorfiets op aarde waarop je blind kunt plaatsnemen en na seconden toch zeker weet waarop je zit. Dat wegnemen is heiligschennis.

Wat we verder normaal gesproken aantreffen op toermotoren: allerlei toeters en bellen. Welnu: links aan het stuur van de Norge vinden we de claxon, de richtingaanwijzerknop, de modusknop voor de boordcomputer, dim/grootlicht en de handvatverwarming. Rechts de start/stop-knop, gevarenlichten, abs aan/uit en een beetje raar geplaatst links de knop voor ruit omhoog en rechts voor ruit omlaag. Dat had slimmer gekund, maar het blijft natuurlijk een Italiaan, en om nou te zeggen dat BMW alles altijd even logisch doet... nee.
In het instrumentarium een ronde toerenteller in analoog design met instelbare waarschuwingslamp bij toptoeren. In het midden een ronde analoog lijkende snelheidsmeter met een hoekje van een rechthoeking digidashboard. Rechts van het midden de brandstofmeter en een tweede digidash, waarop zo'n beetje alles afgelezen kan worden behalve de maat sokken van de bestuurder. We noteren trip 1 en 2, de resterende kilometers in de tank, het gemiddelde verbruik, de hoogst gemeten snelheid, de gemiddelde snelheid en nog zo wat. Eigenlijk redelijk compleet voor toch een klein dashboard, met dus extra aandacht voor de drie dingen die echt tellen: toerental, snelheid en brandstofvoorraad.

Motorgevoel
Hoe deze Norge samen te vatten? Het is niet de beste toermotor, niet de beste of sterkste GT, en een sportmotor, allroad, naked bike of scooter is het al helemaal niet. Wat het wel is, is een motor die ontzettend fijn rijdt en voor alles en door iedereen te gebruiken is. Hij toont groot, maar voelt en rijdt verrassend licht. Vrouwen die huiverig zijn voor een dikke toerbuffel maar wel graag de lange baan op gaan, zouden het zomaar een heel prettig ding kunnen vinden. Wie de file in gaat, laat de zijkoffers (waarin een helm past) thuis en monteert alleen de topkoffer, waarmee de Norge lekker smal blijft.
Met betrekking tot zijn gezworen rivaal, de BMW R 1200 RT... Lees vooral de test elders op Stadsmotor.nl en begrijp dat we daar proberen uit te leggen dat BMW wel héél ver is gegaan om de bestuurder te laten vergeten dat hij op een motor zit. Als er nog een automatische versnellingsbak leverbaar was voor de RT, zou je helemaal niets meer hoeven te doen en vermoedelijk in slaap vallen.
Het motorgevoel, dat is waar de RT en de Norge wezenlijk van elkaar verschillen. Bij de BMW is het alleen nog aanwezig in het karakteristieke schudden van de tweecilinder boxer, bij de Norge zweet het uit alle poriën. Met de BMW zal je niet snel de neiging krijgen opzettelijk een bocht aan te vallen – hoewel de veiligheidsreserve enorm is – de Guzzi maakt het kind in je wakker.