Vraag niet hoe het kan, maar tot voor kort slaagde Stadsmotor.nl er nooit in een Suzuki SV650 te bemachtigen. Het oude model dan, dat vóór de Gladius in de winkels stond. Maar er is een nieuwe SV – adieu Gladius – en die haalden we meteen maar twee keer op.

Waarom twee keer? Eigenlijk omdat we hem de eerste keer meteen kwijtraakten aan testpilote Wanda, die wars is van zware en grote motorfietsen van elke soort en als ze heel eerlijk is helemaal geen enkele andere motor wil behalve een 600-cc viercilinder, of het zou een Kawasaki ER-6 moeten zijn.
En toch was ze niet van de SV650 te hengsten. Normaal gesproken klaagt ze steen en been over het bokkige karakter van tweecilinders (bij lage toeren), maar onze prinses op de erwt was nu eens heel enthousiast over de 645-cc V-twin van de SV.
Het is te verklaren. Suzuki monteert Low RPM Assist op de SV, wat lezers met een hogere opleiding dan de kleuterschool zullen vertalen als Lage Toeren Assistentie. We hebben geen idee hoe het werkt, maar de bedoeling van het systeem is het voorkomen van horten en stoten bij lage toeren, en dat is ook precies wat het doet. Dat wil zeggen: Wanda klaagde niet, en Wanda is een echte vrouw, dus als er wat te klagen was geweest...

De SV650 en V-Strom hebben (ongeveer) hetzelfde blok.

Nu is het leuke dat we op de SV650 stapten zonder enige vorm van voorkennis – elk verhaal dat je over de SV leest gaat over het motorblok dat een standbeeld en een olympische medaille verdient, en dan haken we af –, maar inderdaad draait het motortje bij relatief lage toeren zonder enig protest, en dat is erg prettig als je vaak langzaam rijdt, bijvoorbeeld in stadsverkeer en in de file. Niet oninteressant voor liefhebbers van stadsmotoren.

Voorts kennen we het blok van de SV zo'n beetje van de V-Strom, maar de V-Strom is zwaarder en in de SV levert de V-twin zeven pk meer – namelijk 76 pk – en dus is de SV sneller. Niet een beetje sneller, maar veel sneller. Voelt het blok in de V-Strom onmachtig, dat doet ie in de SV niet. Voor Wanda is het hoe dan ook geen vraag. Die vindt de V-Strom te hoog en te groot en de SV precies goed.
En dan blijft het heel simpel: je rijdt alleen lekker op een fiets die je lekker zit.

Damesfiets/lesfiets

De Suzuki Gladius noemden we in 2010 bijna een damesfiets. Niet alleen vanwege het uiterlijk, maar ook vanwege de vering die veel te slap was voor iedereen boven de 80 kilo. We stellen dat in retrospectief bij naar 60 kilo. Maar de SV650 heeft daar geen last van. Ook de XXXL-brigade van Stadsmotor.nl komt niet alleen lekker van z'n plek, maar kan ook met alle vertrouwen – eenmaal rond de Moezel met de tweede run op de SV – de waanzinnigste bochten in duiken zonder het gevoel te hebben op een antiek hobbelpaard te zitten. Halen we vervolgens onze jongere, overmoedige testrijders erbij, dan zijn die zelfs bereid toe te geven dat de SV 'best een leuk ding' is, waarbij ze aanvankelijk dachten met 'een lesfiets' te maken te hebben. Tegen die tijd is er al lang afscheid genomen van de beheerste rijstijl die onze Wanda kenmerkt, waarbij aangetekend dat onze Wanda voor het eerst eens 'bij de groep' bleef in plaats van roemloos in haar eentje rond te dwalen over de landesstraßen. Zeker ook een verdienste van het onderstel van de SV, dat weliswaar niet tot de categorie supersport behoort, maar wel veel vertrouwen geeft en het gewoon prima doet voor een budgetmotortje.

Suzuki SV650 en Gladius.

Wat mogen we verder vertellen van de SV?

De voorremmen worden tijdens de jaarlijkse Stadsmotor.nl megamaxi-testrit (met tien veel modernere motoren ernaast) unaniem afgebrand als 'niet van deze eeuw'. Tja... Dat is de hele SV (eerste model vanaf 1999) in principe al niet. Daar is de prijs van € 7.299 ook niet naar. En dan kunnen we alleen maar opperen dat ze bij normaal gebruik prima voldoen. Waarbij normaal gebruik staat voor gebruik waar de Gladius (vanaf 2009) met een vetzak in het zadel niet aan kan tippen.

Qua comfort zit er nogal wat verschil in de zadels die we gemonteerd krijgen op de eerste en de tweede SV. De eerste is hard als een plank, de tweede (verhoogde) hard als een plank met een dun kussentje. Zitvlees gewenst! En dan de bescherming tegen weer en wind... we hebben alleen in de zon en de hitte gereden, maar een ritje Amsterdam-Kröv doet best pijn aan de armen en rug. Daar moet je niet over janken als je een fiets zonder stroomlijn koopt, maar in de accessoirelijst van Suzuki komen op dit moment ook geen ruitjes voor en da's jammer. Zeker als je de ambitie hebt om dagelijks woon-werk te gaan doen.

Daarover gesproken: de Suzuki SV650 is een fijn, handzaam motortje waar de meeste bestuurders – ook kleinere – op zullen passen. Instelbare elektronische poespas is niet te vinden, het abs staat aan en blijft aan. Dat houdt de digidash ook lekker simpel. Het ding is wendbaar en rijdt als een brommertje, zuinig bovendien, zonder ooit instabiel aan te voelen. Wie niet te ver weg hoeft en in de winter binnen blijft, kan er een hoop plezier aan beleven...

Deze motor is met (gratis!) vermogensreductie geschikt voor het A2-rijbewijs.