Test: Yamaha XSR900 (2016)
Inhoudsopgave |
---|
Test: Yamaha XSR900 (2016) |
Specificaties |
Fotogalerij |
Video |
Alle Yamaha tests |
Met de 847-cc driecilinder heeft Yamaha een blok gemaakt waar we in de MT-09 en MT-09 Tracer al aardig wat lol van hebben gehad. In de 'klassieke' XSR900 voldoet het ding ook uitstekend, maar past het blok wel bij het uiterlijk? En maakt dat wat uit?
De Yamaha XSR 900 is een lastpak van de bovenste plank. Nadat je de motor start met de startschuif, ploft de boel beleefd en tevreden tot leven. Soepel klimt het blok in toeren wanneer je een korte draai aan het gashendel geeft. Het is bijna te gladjes en soepel. Wat voor blok hebben ze onder deze ruig uitziende oldskool fiets gehangen? De eerste paar meters rijd je nog rustig weg om te wennen aan de (voor mij) vrij hoge zit en het brede stuur. Dit lijkt wel een crosser, zo dicht als je op de tank moet zitten. De remmen grijpen lekker aan, dus we kunnen lekker knallen. En de eerste bocht glijdt met het grootste gemak onder je door. De drempels in de straat beloven een smeuïge stadsfiets. Hier kun je iedereen op wegsturen. Leuk design, in de stijl van toen oma de straten nog onveilig maakte. Maar schijn bedriegt. Wanneer je bij het op groen springende stoplicht het gas open trekt om er met een stadse sprint als eerste vandoor te gaan – je wilt tenslotte als eerste weg – word je getrakteerd op een accelaratie waar je even van bij moet komen... WHOAA! We hebben hier te maken met een wolf in schaapskleren. Een supersport-motard-caféracer-tracer. Wat is dit eigenlijk? Een draai aan het gas en je zit voor je WHOA! kan roepen al bijna tegen de drie cijfers aan geplakt. Dit is gaaf! Snel draai je dus het gas dicht terwijl de uitlaat lekker begint te roffelen en overdenk je je eerdere gedachte. Aan je oma meegeven, deze XSR? Nee, toch maar niet. Hoewel, nu we weer bij het volgende stoplicht staan te wachten, zoemt het allemaal erg vredig onderin het frame. Heb ik me de afgelopen seconden verbeeld? Ik moet vast nog even wennen. Zo gek kan het allemaal toch niet zijn? Weer probeer je een met een korte draai aan het gashendel de ware aard de blok te ontdekken en weer word je vriendelijk, maar blijkbaar geniepig toegeknort. Geniepig, want zodra ook dit stoplicht op groen springt en je er weer als een dolle vandoor gaat, ontdek je de ware aard van de XSR. Dit is een lastpak. En dan van het goeie soort.
Deze motor verdient het niet om te klagen over het belachelijke contactslot, de vrij harde zit, de bokkige gasreactie in mapping A, de te harde achterveer, de geheime kastjes op het frame, nee. Dit is de (Ducati) Scrambler die je altijd al wilde, maar dan met vermogen waar je voorlopig niet mee bent uitgespeeld.
Met betrekking tot de elektronica...
Powermapping
- A te bokkig, koppeling nodig voor soepele gasaanname
- B lekker in de stad
- Std prima voor alles
Tractiecontrole
- Prima in stand 1, alles kan, alles mag. Zo zien we het graag.
- Erg beperkt in stand 2, misschien wel prettig met de dagelijkse trips
Ik laat het hierbij, ik ga nog even een blokkie om!
Mijmeren
En zo ging lichtgewicht Julian nog even een blokje om, om het lange volk nog even te laten mijmeren over de XSR. Testpersoon Wanda heeft geen moeite met de hoogte van de motor, maar als passagier met haar robuuste achterwerk des te meer met de smalle zit en de idiooot hoge voetsteunen achterop en als bestuurder zeer zeker met het motorvermogen. Dit gaat haar allemaal veel 'te snel te snel', en dat terwijl ze qua leeftijd nog niet in de categorie van 'oma' zit. Dit was toch een 900, net als de Triumph Street Twin waar ze net vanaf kwam? Eh... ja... een '900', maar zeer zeker niet als de poeslieve Triumph Street Twin.
Knieën van de bestuurder passen niet in de uitsparing in de tank, knieën van de passagier maar net onder de oksels.
Als geschreven bij de Yamaha MT-09 en MT-09 Tracer, waarvan de XSR de loeischerpe 847-cc driecilinder heeft overgenomen, heeft het blok drie mappings in de smaken A van Agressief, standaard van Standaard en B van Bedaagd. Denk daarbij vooral niet dat standje B de XSR of een van de MT-09's bedaagd maakt, want dat is dus niet zo.
Lollig aan de XSR is het uiterlijk, dat inderdaad verwijst naar een grijs motorverleden, maar ook niet meer dan dat.
Vooral lollig aan de XSR is het gegeven dat je het beschikbare vermogen 'op de vierkante meter' kunt gebruiken. Moet je bij echte sportmotoren vooral een Autobahn of gebergte bij de hand hebben om van het volle potentieel gebruik te maken, motoren als de MT-09 en de XSR zijn met hun razendsnelle gasrespons, flitsende stuur- en remgedrag en heel andere versnellingsbakverhoudingen al vette pret vanaf 0 km/u tot en met 50 km/u.
Dat laatste getal hoort bij de bebouwde kom, zullen oplettende lezers gemerkt hebben, maar dat maakt de XSR niet direct een ideale stadsmotor, tenzij je houdt van zeer serieus opschieten binnen de limieten van de wet. En dat opschieten binnen de grenzen van de wet houdt buiten de bebouwde kom natuurlijk niet op. De XSR huppelt net als de MT-09 in raketvaart naar snelheden die overal zijn toegestaan en houdt die ook met gemak vol op wegen waar het misschien raadzamer zou zijn om een beetje te dimmen.
XSR en MT-09 (Street Rally).
Qua blok, afmetingen en geometrie is de XSR identiek aan de MT-09 (niet de MT-09 Tracer!). Dat maakt de XSR dus feitelijk niets meer dan een stiekeme MT-09, die qua uiterlijk namelijk geen geheim maakt van zijn hoogst agressieve inborst. De twee kosten echter niet hetzelfde. De XSR moet € 10.699 opbrengen en de MT-09 € 9.599. Dat is een verschil van € 1.100 in het voordeel van de MT-09 (voor de langzame rekenaars) en dat is toch een serieus verschil voor een metalen rookgordijn dat qua zitpositie ook nog eens hoger is (83 om 81,5 cm) en bovendien vier kilo zwaarder.
Wat krijg je extra voor die € 1.100?
Het uiterlijk dus, en de mogelijkheid dat te personaliseren met een serieuze set accessoires variërend van stuurtjes tot zadels. Best grappig als je naast de voortreffelijke rijeigenschappen ook nog iets aparts wil om naar te kijken... De XSR900 (er is ook nog een XSR700) is daarmee uiterst geschikt als stadsmotor (qua looks), hoewel niet direct als forensenmotor, want bescherming tegen alles wat door de lucht vliegt is er niet. Voor in de zomer dus.