Over de Yamaha Tricity valt te vertellen dat het de eerste driewielscooter is die ons bereikt vanuit het Verre Oosten, want niemand zal zich echt hebben gerealiseerd dat driewielers tot nu toe hoofdzakelijk uit Europa (Italië en Frankrijk) kwamen. Goed nieuws voor klanten met een Italofobie? Of valt dat tegen?

Het is niet dat Stadsmotor.nl ook maar enige negatieve ervaring heeft met de techniek van de Italiaanse Piaggio's MP3, Gilera Fuoco en Quadro 350D of de Franse Peugeot Metropolis, maar er zijn mensen die liever stoppen met scooter- of motorrijden dan dat ze ooit nog op een Italiaan of Fransoos stappen. Een dergelijke levensovertuiging wortelt vaak in een lange, tragische persoonlijke historie met Zuid-Europese machines.
Dus dan ben je voor je motorscooterplezier 'beperkt' tot BMW of 'de Japanners' Honda, Kawasaki, Suzuki en Yamaha of 'de Taiwanezen' Kymco en Sym. Maar die maakten dus geen driewielers.
En toen was er ineens de Yamaha Tricity.

Waarom deze als een verassing kwam... Omdat hij in tegenstelling tot de eerder genoemde driewielers nooit leverbaar is geweest voor het B-rijbewijs (voor iedereen die dat vóór 19 januari 2013 haalde). Daarmee is de Tricity dus een motorscooter als alle andere 125-cc motorscooters: geschikt voor het A1-rijbewijs vanaf 18 jaar en geschikt voor het automaatrijbewijs.
Wat ons meteen op de vraag brengt waarom we toch in vredesnaam een Tricity zouden moeten kopen – á € 4.499 – als er van dezelfde fabrikant een 125-cc tweewielscooter te koop is voor € 3.399? Deze Xenter 125 – die we even als voorbeeld nemen omdat ie ook een vlakke vloer heeft – is sterker en heeft 16-inch wielen in plaats van de twee keer 14 inch en 12 inch van de Tricity. Je zou dus mogen veronderstellen dat de Xenter de Tricity op alle fronten verslaat. En dat is ook zo.

Yamaha Xenter 125 en Tricity (ook 125).

Maar misschien ook weer niet, want het gebeurde ondergetekende daadwerkelijk dat een collega die ooit nog eens achterop moest, daadwerkelijk vroeg om een driewieler voor haar 'motorontmaagding', omdat dat haar veiliger leek.

Met een dergelijk niveau van onwetendheid had ik nooit eerder te maken, maar het blijkt dus zo te zijn dat er mensen bestaan die denken dat drie wielen veiliger zijn dan twee. In theorie is dat ook zo, maar in de praktijk meestal niet omdat het nog niet zo eenvoudig is – misschien zelfs wel onmogelijk – om een dubbel-voorwielophanging te bedenken die net zo licht is én licht stuurt als een enkel voorwiel met conventionele voorvork. Aldus heb je met een driewieler wel het voordeel dat je een 'extra voetje' aan de grond hebt als een van de voorwielen uitglijdt over een putdeksel, tramrail of loslopend hondje, maar moet je de verhoudingsgewijs zware voorkant elke keer de bocht in en om zien te krijgen, en dat is nooit zo makkelijk als met een enkel voorwiel.

Nu moet gezegd worden dat Yamaha er met de 'innovatieve parallellogramverbinding en de onafhankelijke dubbele telescopische voorvork', die Leening Multi Wheel heet, in is geslaagd om het genoemde nadeel weg te gummen. Je hebt daadwerkelijk niet in de gaten dat je met een driewieler in de rondte rijdt. In zoverre: als je blind zou zijn opgestapt, zou je het vermoedelijk niet hebben gemerkt, en dat is met de andere driewielers wel anders.

Hulde voor Yamaha dus, dat een driewielscooter heeft gemaakt die net rijdt als een tweewielscooter. Waarbij het voordeel vooral bij Yamaha ligt, dat nu ook motorscooters zal kunnen verkopen aan mensen die huiverig zijn om op een tweewieler te stappen, al zit hun angst uitsluitend tussen de oren.

Over de Tricity valt verder weinig te vertellen. Het is in alle opzichten een scooter, maar dan met een absoluut minimum aan gekkigheid. Op de remmen is met een modern gecombineerd antiblokkersysteem niet bezuinigd, en dat zal ook helpen angsthazen over de streep te trekken. Maar verder geen polonaise op dit apparaat. Links aan het stuur de toeter, knipperlichten en dim/grootlicht, rechts de startknop en de gashendel. De extreemste technische extravagantie in de bedieningscomponenten is het afsluitbare contactslot dat tevens de buddyseat opent, waarna getankt kan worden of één helm kan worden opgeborgen. Je zult je niet snel vergissen in de bediening van de Tricity omdat er simpelweg niet genoeg knoppen op zitten om je mee te kunnen vergissen. Zelfs alarmlichten ontbreken, net als een handrem en een voorwielkantelblokkeringsysteem, dat we wel vinden op de andere driewielers. Ook de redenatie daarachter is: als het er niet op zit, kun je er ook geen fouten mee maken. En wie parkeert, gebruikt de zijstandaard, net als zoveel andere stervelingen. Wat natuurlijk ook geen probleem is, want het hele ding weegt maar 156 kilo rijklaar, en dat is zeer weinig.
Qua zitpositie is er evenmin iets bijzonders te melden. De zit is rechtop, de onderbenen recht naar beneden, hetzij achter het schutbord, hetzij naast de big shopper die prima op de vlakke vloer past, veilig aan de luxe bagagehaak.

De Tricity is een prima ding, dat zelfs voorziet in een prima verdediging tegen 'echte bikers' die schamperen over de drie wielen: drie wielen is altijd nog beter dan vier...
Qua snelheid stelt het natuurlijk niets voor, maar je bent sneller dan een brommer. Of je dat ook op de snelweg wilt uitproberen... het kan en mag, al is het niet aan te raden.

Deze motor is geschikt voor het motorscooterrijbewijs en het A1-rijbewijs.