De eerste keer dat Stadsmotor.nl de Honda X-ADV mocht aanschouwen was in Roquebrune-Cap-Martin in het Franse departement Alpes-Maritimes (om de hoek van Monaco). Hoezeer het ding daar en ook hier op z'n plek is, ontdekten we pas toen het bijzondere apparaat eindelijk zijn weg vond naar de voordeur onder de rook van Amsterdam.

Er is al veel gezegd en geschreven over de anno 2019 nog steeds erg moderne Honda X-ADV en verdere vergelijkingen trekken met welke andere motor of motorscooter laten we dan ook maar. Mensen die ernaar vragen kun je alleen maar zeggen: ga nou maar eens rijden, dan praten we verder.
En dan gaan ze rijden en stappen ze af en hebben ze het nog niet begrepen. Wat ze niet eens te verwijten is. Om dit verduidelijken: er wordt ook nog steeds moord en brand geschreeuwd over het besluit van Honda (paar jaar geleden) om op de nieuwe bedieningselementen aan het stuur de claxon boven de knipperlichtschakelaar te plaatsen.
Daar hoort ie niet!
Ja, daar hoort ie wel, maar daar zat ie nooit en men is niet gewend dat ie daar zit. Dat is iets anders.
Als je er echter eenmaal aan gewend bent...

Wennen

Als je de Honda X-ADV ergens mee moet vergelijken, vergelijk hem dan met het laatste model Africa Twin. Het is niet voor niets dat Stadsmotor.nl met de Honda CRF1000L Africa Twin in 2016 en de CRF1000L Africa Twin Adventure Sports in 2018 naar de Eifel en Moezel vertrok voor serieus rijden en niet een blokkie om in Tietjanlulleveen. Deze twee hadden we beide mee in de DCT-uitvoering en de reden dat je er langer op moet rijden dan een paar uur is dat je moet wennen aan het omgaan met de Dual Clutch Transmissie. Vanzelfsprekend doet deze automatische versnellingsbak met dubbele koppeling alles zelf, maar hoe hij het doet, wanneer hij dat doet, waarom hij dat doet en vooral hoe hij te manipuleren is... dát moet je leren en ontdek je niet in een dag. Het is onvergelijkbaar met rijden en omgaan een normaal geschakelde versnellingsbak. Het werkt namelijk veel beter.
Als je er eenmaal aan gewend bent...

De Honda CRF1000L Africa Twin en de Honda X-ADV. Beide niet aan de kleine kant!

Zo is het ook met de X-ADV. Dit is dan zeker geen volbloed all- of zelfs offroad-machine, maar een ding dat zich heel prettig voelt op feitelijk elke ondergrond die beschouwd zou kunnen worden als berijdbaar. De DCT is daarbij qua schakelmomenten met vier rijmodi geheel naar wens instelbaar (hoewel koppelingsloos handmatig schakelen uiteraard ook kan) en de tractiecontrole (Honda Selectable Torque Control, HSTC) kent twee niveaus en kan desgewenst uit.
De ADV in X-ADV staat voor Advanced en Adventure en dat laatste is terug te vinden in de relatief lange veerwegen. Voorts is er uiteraard ABS aanwezig.

Wat hebben al deze voorzieningen gemeen? Ze verbeteren het contact tussen motor en aarde. Oplettende lezers hebben in de gaten in welke richting het gaat: vrijwel alle techniek op de X-ADV is gericht op tractie en dus wegligging.
Topvermogen van andere (supersport)motoren? Goed voor de borrelpraat en hartstikke leuk (?) op de Autobahn, maar volstrekt zinloos op elke andere binnenweg als je geen tractie hebt. Waar kon Honda iets verbeteren aan het bestaande aanbod van motoren en (met name) scooters? Tractie.

De X-ADV en zijn minder ruige voorganger NC750D Integra. Het blok en de DCT-bak zijn hetzelfde, maar de techniek tussen motor en moeder aarde is heel anders in het voordeel van de X-ADV. En de Integra was al helemaal niet slecht...

Op pad

De X-ADV is maar twee dagen in het beheer van Stadsmotor.nl, maar we zijn overstag. Het is dat we voor ons persoonlijk vervoer te veeleisend zijn om genoegen te nemen met de X-ADV, die we voor tripjes op de lange afstand te beperkt vinden (doe maar een Africa Twin), maar op ons woon-werktraject en in de stad?
Honda heeft heel goed gekeken naar de gedoodverfde concurrent Yamaha TMAX – sinds jaren de topper in de sportscooterwereld – en scoort op punten waar de T-MAX het laat liggen: de wegligging op minder wegdek én het acceleratievermogen. De grip van de X-ADV is onwaarschijnlijk. Vanuit elke hoek en onder alle omstandigheden knal je gas open en ramt het ding er vandoor. Hij is als een ninja (niet dat gifgroene ding van Kawasaki, maar zo'n Japans vechtspook): het ene moment is ie hier, het andere daar. Het maakt niet uit wat er tussen A en B ligt, want hij komt er, waarbij je zelf vaak niet eens in de gaten hebt hoe! Dat is een andere bijzonderheid van de X-ADV. Hij laat zich zo enorm makkelijk besturen en geeft zo veel vertrouwen...

Dat mogelijke concurrentie in de vorm van de T-MAX (vanaf € 12.999) en ook de Kymco AK550i (€ 10.298) het kan vergeten in een direct duel is verklaarbaar. Zij hebben een variomatic versnellingsbak in plaats van de sneller schakelende DCT en moeten het doen met 530 cc c.q. 550 cc tegen 745 cc voor de Honda. De motorvermogens liggen op 33.8 kW (45 pk), 39.3 kW (53 pk) en 40,3 kW (54 pk), waarbij Honda dus nog eens 200 cc meer naar de strijd brengt dan de Kymco en zeer waarschijnlijk een hoger koppel: Yamaha 53 Nm, Kymco onbekend, Honda 68 Nm.
En dan heeft de Honda nog een 17-inch voorwiel tegen de 15 inch van Yamaha en Kymco en die lange veerwegen, het brede motorstuur en de technische hocus pocus en dan weet je dat je kansloos bent.
Zijn we toch aan het vergelijken geslagen? Kan niet, want de X-ADV heeft zijn eigen klasse opgericht en daarin is geen concurrentie. De prijs is anno 2019 € 13.599. Dat is nogal wat en tel er gerust nog 2000 euro bij als je 'm compleet wilt hebben met handvatverwarming, windgeleiders, 45-liter topkoffer et cetera.
Bepaal voor jezelf of ie dat waard is. Het is een bijzonder kind...

nb. deze motor is geschikt voor het motorscooterrijbewijs.