Test: Triumph America (2011)

Inhoudsopgave
Test: Triumph America (2011)
Technische specificaties
Fotogalerij
Alle Triumph tests

Triumph

Triumph America 2Triumph maakt zeer diverse motorfietsen, van supersport tot allroad en van classic tot cruiser. En één choppertje, de kleinste Triumph op de markt. Dat is de America. Wie riep daar 'Vrouwenmotor'?

De Triumph America is een motor uit de reeks Bonneville (SE), Bonneville T100, Scrambler, Thruxton en Speedmaster. Reeks? Ja, ze hebben allemaal hetzelfde motorblok, een staande paralleltwin met een cilinderinhoud van 865 cc en een vermogen tussen de 61 en 67 pk, afhankelijk van de afstelling. We kunnen daar nog van alles over schrijven, maar wie er meer over wilt lezen, bladert gerust door naar de pagina's van die modellen. Iemand die overweegt een Triumph met dit blok te kopen, zal dat hoe dan ook doen, dus ach. Het kost alleen maar een beetje tijd en we schrijven verder best leuk. Ha! We melden dat het blok sterk genoeg is voor Nederlands gebruik en dat we er lekker mee van de plek komen, maar verwacht geen miraculeuze acceleratie of zinderende topsnelheid. Punt.

De America onderscheidt zich net als alle andere 865-Triumphs maar op details van de rest, want ook het frame is bij alle modellen hetzelfde. De grootste verschillen vinden we in de velgenmaat. Bij de America 16 inch/15 inch voor/achter, bij de Speedmaster 19 inch/15 inch, bij de Bonneville (SE) 17 inch/17 inch, bij de Thruxton 18 inch/17 inch, en bij de Bonneville T100 en Scrambler 19 inch/17 inch.
Dit lijkt heel erg op Harley-Davidson-bouw, die ook jaar in, jaar uit revolutionair nieuwe modellen presenteren op basis van een iets gewijzigde bandenmaat in exact hetzelfde frame en met exact hetzelfde motorblok.
Helemaal onterecht is dat niet, want het scheelt nogal wat qua rijgedrag, of je op kinderwieltjes rijdt of op karrenwielen. Aan de achterkant maakt het allemaal niet zo veel uit, maar hoe groter het voorwiel, hoe makkelijker je obstakels neemt en hoe minder last je hebt van hobbels, drempels, stoepranden et cetera. It's that simple.
Wat moeten we aldus met de America, die van zijn reeks verreweg het kleinste voor- én achterwiel heeft?
Nou ja, het is de slechtst sturende van het stel, hoewel de eerlijkheid gebied te zeggen dat we op het moment van schrijven nog niet op de Scrambler hebben gereden. Maar die is qua wielenmaat vergelijkbaar met de Bonneville T100, en da's de best sturende, dus... sorry America.

Waarom heet de America eigenlijk America?
Kijk naar de foto's en je weet het. De motor is gestyled naar Amerikaanse traditie: laag, plat, chopper-achtig, dikke banden. Kenners weten wat dat betekent: maak je geen zorgen zolang je enkel rechtuit hoeft en glad asfalt onder de bips hebt. De zithoogte is met 69 cm ook nog eens extreem laag. Goede verstaanders begrijpen: geschikt voor klein volk, al weegt het ding 250 kilo, want het zwaartepunt ligt lekker laag.
Vering... altijd een heikel punt bij choppers. Klinkerweggetjes zoekt niemand voor zijn plezier op, en dat is bij de America ook zo. Het lukt, maar liever niet met z'n tweeën of veel bagage, want dan is de lol er zeker op snelheid snel vanaf. Een kind kan natuurlijk achter op, zolang het geen Dik Trom is. Gelukkig dat het zadel zacht en royaal is.
Roept daar iemand 'vrouwenmotor'? Zouden wij niet durven, maar wel denken we dat vooral niet te grote (en zware) vrouwen de America zonder meer zullen waarderen.
Waarom die verwijzing naar het gewicht? In de eerste plaats de vering, in de tweede de remmen. Ze vertragen voldoende, maar zijn geen uitblinkers. En dan kun je maar beter zo licht mogelijk zijn.

Bediening!
Het stuur staat een aardig eind naar achteren en is dus prima te bereiken. De schakelaren zijn groot en goed te bedienen. De spiegels zijn prima voor niet te brede bestuurders (vrouwen?). In het instrumentarium op de duo-tone tank en op het stuur geen metertje te veel, lekker gestyled, geen non-info.
Stadsmotor.nl heeft een America met zijtassen en ruitje. De tassen kunnen aardig wat bende kwijt (vrouwen?), zonder de motor te breed te maken. Het ruitje is in niks meer dan dertig seconden te (de)monteren. Slecht weer? Ruitje erop. Het is voor onze 100+kilo-brigade te klein, maar voor ander publiek (vrouwen?) vermoedelijk groot genoeg. We hebben op het moment van testen even geen vrouwen paraat om dat te laten proberen. Er wordt gewerkt aan een groter damespark.

Wie in de showroom van Triumph kijkt, zal opvallen dat van de veertien verschillende modellen er maar twee te kwalificeren zijn als chopper, te weten deze America en de veel zwaardere (1600 cc) Thunderbird (Storm). De overige nostalgische modellen van Triumph grijpen terug naar de Britse motorhistorie, niet de Amerikaanse. Heb je het vervolgens over een relatief lichte chopper, dan blijft er dus maar één over, deze America.
Choppers hebben één standaard nadeel: de belabberde wegligging. De wegligging van de America is zeker niet slecht, want het frame is goed, maar het is een lage motor en dat betekent dat je snel in je bewegingen zult worden gehinderd door de zwanenzang van de voetsteunen op het asfalt. Wederom geldt dat vrouwen hiervan minder last zullen hebben, want minder gewicht, dus grotere bodemvrijheid.
Kun je met de America meekomen met de snelle jongens (m/v)?
Kansloos.
Neemt niet weg dat je lekker dicht met je voeten bij de grond zit en dat is in stadsverkeer (gladde klinkers, tramrails) altijd een voordeel.
Geschikt voor alledaags gebruik?
Wij zijn geen poetsers, en krijgen zelfs van Triumph Nederland al het verzoek het ding in hemelsnaam schoon te spuiten voor we hem terugbrengen.
Maar op een droge dag op en neer naar het werk?
Ja, hoor. En fluitend, want het is een mooie en zeer prettige machine (bovendien redelijk zuinig met 1 op 18 gemiddeld), en de Triumph-plof uit de uitlaten blijft een feest voor het oor.



 

Aangepast zoeken
FacebookTwitter
Voorpagina Alle TESTS Triumph Test: Triumph America (2011)

Disclaimer - Privacy Policy